GNTM 4: Μπούτια, αστράγαλοι και η πικρή καραμέλα του diversity

Diversity ή ελληνιστί διαφορετικότητα, είναι μία λέξη που ευαγγελίζεται το GNTM από τον πρώτο κύκλο της επαναπροβολής του στο Star. Οι 40 που πέρασαν στο bootcamp περιλάμβαναν ένα petite μοντέλο, μοντέλα με μούσια και τατουάζ, αλλά ούτε ένα μοντέλο από αυτά που προβλημάτιζαν τις ημέρες των audition με τους χοντρούς αστραγάλους, τα βαριά τους πόδια και τα σώματα που πρέπει να δουλευτούν τους κριτές του GNTM4. Και τι σημαίνει αυτό, θα μου πεις; Εκπροσώπηση για χάρη της εκπροσώπησης; Όχι, σε καμία περίπτωση. Αλλά όχι και diversity μόνο για να το λέμε.

«Το GNTM αν έχει καταφέρει κάτι, τα τελευταία 3 χρόνια, έχει καταφέρει να αλλάξει πολλά πράγματα σε αυτόν τον ελληνικό χώρο της μόδας . Έχουμε δείξει ότι τα κορίτσια plus size υπάρχουν, υπάρχουν και τα petite, άρα υπάρχουν και τα ψηλά. Υπάρχουν τα κορίτσια που έχουν αντρικά σώματα, υπάρχουν τα κορίτσια που φοράνε αντρικά νούμερα. Είμαστε μια εκπομπή, ένας διαγωνισμός, που εκτός από το ότι πιστεύουμε πολύ στη μόδα, πιστεύουμε κι ό,τι η μόδα αλλάζει γιατί είναι υποχρέωσή της να αλλάζει», είπε η Ζενεβιέβ Μαζαρί μιλώντας σε μία από τις υποψήφιες που τελικά πήρε και το εισιτήριό της για το Bootcamp. Πόσο όμως έχει αλλάξει η μόδα γενικά;

Βλέποντας το GNTM ως ένα τηλεοπτικό προϊόν που αντανακλά εν μέρει τον χώρο της μόδας, θα διαπιστώσεις ότι αυτές οι αλλαγές που περιμένεις δεν έρχονται. Τουλάχιστον όχι σε ένα τηλεοπτικό reality. Σε κάθε κύκλο του GNTM, τα μοντέλα που είχαν μπει είτε ως plus size είτε ως petite δεν είχαν φτάσει ιδιαίτερα μακριά. Η κορυφή έμενε πάντα για όσους πληρούσαν τις προδιαγραφές από την αρχή. Μοντέλα, όπως η Ειρήνη, που πέρασε στο bootcamp, που έκαναν τους κριτές να τα χάνουν κι ας ανησηχούσαν το Twitter για τα «υγιή πρότυπα». Στο πρώτο GNTM με συμμετέχοντες άνδρες δε, δύο αγόρια που είχαν επαινεθεί ως diverse από τους κριτές, σταμάτησαν την πορεία τους στο ID Catwalk καθώς ήταν κατά την κρίση τους «έτοιμα μοντέλα».

Την παραπάνω διαπίστωση περί ενός diversity που κάπου χάνεται στη μετάφραση του GNTM 4, την έκαναν και οι χρήστες του Twitter όχι μόνο στο χθεσινό επεισόδιο του ID Catwalk αλλά και τις προηγούμενες ημέρες.

Τι εννοούμε διαφορετικότητα τελικά; Είναι η διαφορετικότητα στοιχείο του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς σου ή αφορά το πόσο ένα εξίσου διαφορετικό με σένα κοινό θα ταυτιστεί μαζί σου; Το θέμα στη μόδα και σε όλους τους τομείς που διέπουν κι ακόμα και ασυνείδητα ορίζουν τη ζωή μας είναι η υποεκπροσώπηση. Η υποεκπροσώπηση ανθρώπων με τους οποίους θα μπορούσαμε να ταυτιστούμε, να τους δούμε να τα καταφέρνουν, να επιβραβεύονται γιατί είναι αυτοί που είναι. Αυτό είναι που πάει να σπάσει το πολυλεχθέν diversity.

Ναι σίγουρα η μόδα αλλάζει, αλλά το κάνει πολύ αργά, αν σκεφτούμε για πόσο καιρό τα ευρωπαϊκά πρότυπα ομορφιάς -ανοιχτόχρωμα μάτια, ανοιχτό δέρμα, ίσια μαλλιά- έχουν επηρεάσει τα πρότυπα ομορφιάς μας. Το κομμάτι δε του αδύνατου σώματος, αυτού που χωράει στα οικονομικά για κάθε οίκο μόδας sample sizes έχει επικρατήσει για πάρα πολλά χρόνια στη μόδα. Η έλλειψη της διαφορετικότητας στη μόδα, που αγγίζει γενιές και γενιές, έχει διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό το πώς οι γυναίκες φιλτράρουν το σώμα τους, την ομορφιά τους, τα χαρακτηριστικά τους και καταλήγοντας την αξία τους σε αυτόν τον πλασματικά τέλειο κόσμο. Νιώθουν πως είναι λάθος και ταυτίζουν την ευτυχία τους με την αποδοχή τους στον κόσμο της «κανονικής ομορφιάς».

Κι αυτό το «λάθος» που νιώθουν και βιώνουν οι γυναίκες, ειδικά εκείνες που η μόνη τους επαφή με τη μόδα, γίνεται μέσα από ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα όπως το GNTM 4, εντείνεται όταν ακούν σχόλια που μόνο το diversity και την αυτοαποδοχή δεν προωθούν διά στόματος των κριτών του.

«”Τζάμπα ήρθες”, “τα μπούτια σου κολλάνε μεταξύ τους”, “για να γίνεις μοντέλο πρέπει να χάσεις πάρα πολλά κιλά”, “λόγω των παραπάνω κιλών αντί για 1.75 φαίνεσαι 1.70”, “μπορείς να πας να βάψεις τη ρίζα σου”, “μάλωσες με τον κομμωτή σου πριν ερθεις;”, “πες ότι θα πάρεις 4 ναι και θα μπεις τελικό για να φαίνεται πως εχεις αυτοπεποίθηση”. Αυτά είναι λίγα απο τα όχι και τόσο ευχάριστα λόγια που άκουσα απο τους κριτές του Gntm πριν δυο μέρες», γράφει η Μαρία Χολίδου στο Instagram. Η Μαρία που έμεινε στη μνήμη των τηλεθεατών ως «Η Μαρία με τα χοντρά μπούτια».

«Είναι 2 Ιουνίου και ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι “λάθος” και τι “άσχημο” έχει το σώμα μου που με περιορίζει να ασχοληθώ με το modeling. Τα γράφω αυτά γνωρίζοντας πως θα προβληθεί η οντισιόν μου και καταγράφω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου 2 μέρες μετά την audition μου. Σκέφτηκα παρα πολύ και τα συμπεράσματά μου είναι τα εξής. Δεν φταίει το σώμα μου δεν φταίνε τα μπούτια μου και σίγουρα ούτε το ύψος μου. Η μόνη που φταίω είμαι εγώ που πήγα σε ένα reality και αφησα ανθρώπους να με κρίνουν και να με κάνουν να κλαίω , να σκέφτομαι τι έχω κάνει λάθος. Δεν εκανα λάθος, λάθος είναι που από μερικούς ανθρώπους λείπει η παιδεία, η μόρφωση και η ευγένεια.

Και τα λέω όλα αυτά γιατί γνωρίζω πως η αντίδραση μου θα ήταν διαφορετική αν μου έλεγαν πως απλά δεν εξυπηρετώ τον σκοπο τους. Αντιθέτως μου μίλησαν με αγένεια με υποβάθμισαν και με έκαναν να κλάψω μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τους τηλεοπτικούς τους σκοπούς. Γιατί διαφέρει πολύ το “το σώμα σου δεν κάνει για modeling” από το <“περπατάς και κουνιούνται όλα πάνω σου και εμείς μαζί σου”. Γιατί διαφέρει πολύ το “εισαι πολύ βαμμένη” με το “εισαι για τα μπουζούκια”. Παρ’ όλ’ αυτα δεν θα μάθω εγώ σε κανέναν να σεβεται τον συνάνθρωπο του απλά θα πω πως δεν δεχομαι από ανθρώπους που έχουν κάνει ολόκληρες συνεντεύξεις λέγοντας πως έχουν βιώσει bullying να κάνουν body shaming και να ακυρώνουν κάποιους σωματότυπους. Δεν είμαι χαζη είμαι 1.75 και 54 κιλά και μπορώ και εγώ και οποιοσδήποτε θέλει να κάνει modeling όσα κιλά και να είναι και “οσο χοντρά μπούτια” και αν έχει», πρόσθεσε.

Η μόδα θα αλλάξει. Η τηλεόραση δεν ξέρουμε αν θα αλλάξει ποτέ. Σχόλια σαν τα παραπάνω, κάποια από τα οποία ακούσαμε στην audition της Μαρίας, είναι λόγια που τη μόδα δεν την αλλάζουν, δεν την πάνε προς τα εμπρός αλλά την αφήνουν στα ίδια, καλά και κεκτημένα, που μάθαμε. Δεν διδάσκουν τίποτα περί αποδοχής, τίποτα περί μοναδικότητας, τίποτα περί ατομικότητας. Αλλά δεν πρέπει μάλλον να το περιμένουμε κιόλας.

Tο GNTM 4 είναι πάνω απ’ όλα ένα τηλεοπτικό προϊόν, που θα χρειαστεί και τα σκληρά σχόλια που έχουμε συνηθίσει, τις ίντριγκές του και όλα τα συστατικά ενός reality show για να προχωρήσει στους πίνακες τηλεθέασης. Ας μείνουμε όμως στο ότι είναι ένα τηλεοπτικό προϊόν. Ας μην λέμε πια ότι έρχεται για να αλλάξει τον χώρο της μόδας. Ας μην ακούμε άλλο για diversity όταν ομάδες, όπως τα plus size μοντέλα, για τα οποία υπάρχει και αγορά να εκπροσωπήσουν και δυνατότητες καριέρας στην Ελλάδα και το εξωτερικό μένουν τελικά εκτός του bootcamp. Ας μιλήσουμε για μόδα και ομορφιά χωρίς να σηκώνουμε το λάβαρο της επανάστασης πώς όλα θα καταφέρουμε να τα αλλάξουμε μέσα από ένα reality show, ειδικά όταν σε αυτό πονάνε τα αυτιά μας από την κριτική που γίνεται σε μέρη του σώματος λες και δεν ανήκουν σε άνθρωπο που ακούει. Το GNTM δεν θα χάσει το κοινό του, αν πάψει να μιλά για το diversity που δεν βλέπουμε. Θα κερδίσει σε πόντους ειλικρίνειας.