Γυναίκα στο τιμόνι, η αδικία την πληγώνει

Στην πραγματικότητα δεν είμαι τόσο τσαντισμένη όσο μπορεί να φάνηκε στην πρώτη παράγραφο. Για την ακρίβεια, λατρεύω να μπαίνουν φίλοι μου, το αγόρι μου ή ο μπαμπάς μου στο αυτοκίνητό μου και να εκπλήσσονται με το ότι (μπορώ και) να παρκάρω με δύο κινήσεις σε έναν αρκετά μικρό χώρο στάθμευσης. Ή ότι μια οδηγός θηλυκού γένους μπορεί να ξεκινήσει το αυτοκίνητο σε μια ανηφόρα, με κενά συμπλέκτη χωρίς τη χρήση του χειρόφρενου.

Οι προκαταλήψεις

Σύμφωνα λοιπόν με την κοινή γνώμη, άπαξ και οδηγείς και είσαι γυναίκα υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία σίγουρα θα θυμηθείς να κάνεις την ώρα που κρατάς το τιμόνι. Θα βάλεις κραγιόν, θα μιλήσεις στο κινητό, θα ψάξεις το eyeliner που σου έπεσε κάπου ανάμεσα σε γκάζι, φρένο και συμπλέκτη, θα αλλάξεις σταθμό στο ραδιόφωνο ψάχνοντας για αρκετή ώρα σε ποια συχνότητα θα σταματήσεις. Θα φτιάξεις τα μαλλιά σου, θα μπεις στο facebook ή θα κουβεντιάζεις με την κολλητή σου που κάθεται δίπλα σου.

Θέλω κάπου εδώ να καταγγείλω ως κατάφωρη αδικία τη γενίκευση των παραπάνω αντιλήψεων και αρνούμαι να δεχτώ ως κοινό χαρακτηριστικό όλων των γυναικών που οδηγούν, ότι παράλληλα ασχολούνται με το βάψιμο των νυχιών τους.

Ο αντίλογος

Επειδή οι κοινωνικές συμβάσεις θέλουν μόνο τη γυναίκα να βάφεται, δε σημαίνει ότι τα αρσενικά, αρπάζουν το τιμόνι και ξάφνου μπαίνει μέσα τους ένα αλάνθαστο κτήνος. Κτήνος ναι, αλάνθαστο με τίποτα.

Το πόσο ενοχλητικά σεξιστής και μισογύνης μπορεί να γίνει ένας άντρας μέσα στο όχημά του είναι τρομακτικό. Προσπεράσεις, STOP που δεν είδε ποτέ κανείς, παράνομες αναστροφές και όλα αυτά περνώντας κατακόκκινα φανάρια που στάζουν αίμα. Φυσικά τα κάνουν σε βάρος γυναίκας οδηγού, γιατί αν στη θέση μου/της ήταν ένας χρυσαυγίτης νταλικέρης, να δούμε αν θα έκαναν μαγκιές.

Επειδή λοιπόν ως γνωστόν, το αυτοκίνητο είναι η επέκταση του ανδρικού μορίου, τα περισσότερα αρσενικά θεωρούν πως μπορούν να επιβληθούν στις γυναίκες οδηγούς, όπως θα ήθελαν να τους επιβληθούν στο κρεβάτι.

Όπως λοιπόν εμείς δε μπορούμε να οδηγήσουμε σωστά με την ομορφιά, την τσαχπινιά και το νάζι, έτσι και οι άντρες δε μπορούν να οδηγήσουν σωστά με τον τσαμπουκά, την τεστοστερόνη και το μπινελίκι. Χρειάζεται κάτι πολύ πιο στοιχειώδες που λέγεται συγκέντρωση και προσοχή και μαντέψτε ποιοι τα κάνουν μαντάρα όταν χρησιμοποιούν την τουαλέτα ή όταν προσπαθούν να μαγειρέψουν.

Το ομαδικό πνεύμα

Αν όλες οι γυναίκες που έχουμε νιώσει αδικημένες από τον αντρικό σοβινισμό μαζευόμασταν και δημιουργούσαμε μια Ένωση Αδικημένων Νεανίδων Οδηγών (ΕΑΝΟ που για κάποιο λόγο είναι ωραίο), και καταθέταμε τις εμπειρίες μας, το κάρμα, το οποίο ομολογουμένως είναι bitch, θα φρόντιζε ώστε σε κάθε επόμενη αντρική παράβαση στους δρόμους, μια γυναίκα αστυνομικός (όχι σαν αυτές που παίζουν στις πορνοταινίες και στη διαφήμιση με τον Ρουβά), να είναι παρούσα και να κόβει αβέρτα κλήσεις.

Στόχος αυτού του κειμένου είναι καταρχάς να γκρινιάξω που μου έχουν χιλιοτρακάρει το αυτοκίνητο βλαμένοι, απρόσεκτοι άντρες, ενώ εγώ δεν έφταιγα ούτε μισή φορά κατά κοινή ομολογία. Σε δεύτερο επίπεδο, θέλω να εξιλεωθώ για όλες εκείνες τις φορές που κάποιος οδηγός μπροστά μου κάνει μπούρδες και προκαλεί χαμό κι εγώ έχω πει “Γυναίκα είναι έτσι;”. Στη συνέχεια φυσικά η φεμινιστική μου φύση με δικαίωσε αφού 9 στις 10 φορές επρόκειτο για άντρα.

Και τέλος πάντων με κάνει έξαλλη το γεγονός ότι μας βάζετε όλες στο ίδιο σακί, επειδή έτυχε η πρώην σας να είναι κάκιστη οδηγός και να πάει με τον καλύτερό σας φίλο.

Επίσης θα ήθελα να δηλώσω πόσο sexy είναι οι άντρες που δεν έχουν αυτοκίνητο. Ναι υπάρχουμε κι εμείς που τους προτιμούμε να κάθονται στη θέση του συνοδηγού.