OPINIONS

Η Claire Underwood μας απέδειξε ότι η εξουσία δεν έχει φύλο. Είναι το ίδιο διαβρωτική για όλους

Σίγουρα κι εσύ ανησυχούσες πριν πατήσεις το play και ξεκίνησεις να ξεκοκαλίζεις μία ακόμα σεζόν του House of Cards. Η έκτη και τελευταία σεζόν, που μέχρι στιγμής στο IMBD συγκεντρώνει τις χαμηλότερες βαθμολογίες από κάθε προηγούμενη, ήταν εκείνη που σημαδεύτηκε από την απουσία του Kevin Spacey, ο οποίος έχασε τη δουλειά του -και εν γένει την καριέρα του- μετά το σκάνδαλο σεξουαλικής παρενόχλησης που ξέσπασε εις βάρος του την εποχή του #Metoo. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σημαδεύτηκε από την παρουσία της Robin Wright και μόνο αλλά -και ντρέπομαι που το λέω- δεν ισοφάρισε την έλλειψη του Spacey.

Η εποχή του #MeToo όντως σημάδεψε σημαντικά την σεζόν, που ίσως να μην είχε εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο αν δεν ακολουθούσε όχι μόνο το σκάνδαλο του Kevin Spacey αλλά το ακόμα πιο μεγάλο σκάνδαλο του Harvey Weinstein που συντάρραξε πέρσι τον κόσμο του Hollywooοd. «Κανείς άντρας δεν θα μου πει ποτέ τι θα κάνω ξανά. Κανείς» λέει η Claire Underwood, δηλαδή Claire Hale αφού αποφασίζει να πάρει ξανά το πατρικό της όνομα κατά τη διάρκεια κάποιου από τα επεισόδια. Και καλά λέει, αφού την έχουμε δει στις προηγούμενες 5 σεζόν να είναι στη σκιά του συζύγου της, να βάζει πίσω τα θέλω της και να κάνει πολλή, πολλή υπομονή. Αλλά ο ρόλος της δεν προάγει ακριβώς την ισότητα όπως εξελίσσεται. Φαντάζει περισσότερο με μια εκδίκηση της Claire στους άνδρες που από μικρή προσπάθησαν να την βάλουν σε καλούπια. Την ισότητα βέβαια δεν προάγει επίσης το να φτιάχνεις μια κυβέρνηση που αποτελείται εξ ολοκλήρου από γυναίκες.

Είναι όμως ένας ακραίος τρόπος να μιλήσεις για την έλλειψη ισότιμης εκπροσώπησης στην πολιτική, που στις ΗΠΑ είναι κάτι που δείχνει πώς ξεκινά να αλλάζει.

Τα στερεότυπα είναι πολλά και η σειρά τα ανέδειξε ήδη από τα teaser της έκτης σεζόν. Οι γυναίκες δεν έχουν το στομάχι, την εξυπνάδα, τη στρατηγική που απαιτούνται για την πολιτική και ναι, η Claire Hale τα έσπασε ένα προς ένα.

 

Αλλά πέρασε στο άλλο άκρο σπάζοντάς τα. Έγινε η θηλυκή εκδοχή του Francis που τόσο έδειχνε να απεχθάνεται στον τελευταίο κύκλο της σειράς. Έγινε εκείνη που θα χειραγωγήσει, θα κινηθεί υπογείως, θα καταστρέψει ζωές, και θα πετύχει αυτό που θέλει. Έγινε η γυναίκα που δεν διστάζει -major spoiler alert μπροστά σας- να μείνει έγκυος μόνο και μόνο για να στρέψει την γνώμη του κόσμου υπέρ της και να μη χάσει την περιουσία του συζύγου της.

Ο τελευταίος κύκλος του House of Cards επιστράτευσε κάποια στερεότυπα για να επιβεβαιώσει κάποια άλλα: Οι γυναίκες είναι ύπουλες, οι γυναίκες όταν κάτι βάζουν στο μυαλό τους θα το πετύχουν με κάθε είδους κόλπα.

 

Το χειρότερο από όλα σε ό,τι αφορά τα μηνύματα της γυναικείας δύναμης που προσπαθούσε να αρθρώσει η σειρά είναι ότι η Claire είχε ως κύριο αντίπαλό της όχι τόσο τους άνδρες του έθνους της -παρόλο που εκείνοι φαίνονταν ως υποκινητές της αμφισβήτησης προς το πρόσωπό της- αλλά τις γυναίκες. Γυναίκες επιχειρηματίες, γυναίκες δημοσιογράφους, γυναίκες πολιτικούς (εντάξει και τον Doug, το πιστό σκυλί του Frank Underwood) που της εναντιώνονταν φανερά και κρυφά, χάνοντας την ευκαιρία τους να στηρίξουν την πρώτη γυναίκα πρόεδρο των ΗΠΑ. Ή σαν να έβλεπαν καλύτερα από εμάς ότι η εξουσία δεν έχει πρόσωπο ή φύλο, έχει απλά δύναμη και συμφέροντα να υπηρετήσει. Και η Claire Hale έφτασε τα σχέδιά της για την εξουσία μέχρι τέλους, παρά τα εμπόδια, παρά τις δυσκολίες. Υπηρέτησε το μέγιστο δυνατό συμφέρον. Προς θεού όχι την ισότητα, αλλά τον εαυτό της.

Η ερμηνεία της Robin Wright ήταν όντως σπουδαία. Η ίδια μάλιστα σκηνοθέτησε και το τελευταίο επεισόδιο της σειράς, δίνοντας ακόμα περισσότερο το στίγμα της στην έκτη και τελευταία σεζόν. Η ηρωίδα που έχτιζε από το πρώτο επεισόδιο μέχρι σήμερα είχε την ίδια ατσαλένια πυγμή, την ίδια υπομονή μέχρι να πετύχει τον στόχο της, την ίδια ψυχρότητα και τον ίδιο δυναμισμό με τον οποίο τη γνωρίσαμε και λίγο παραπάνω. Ωστόσο δεν ήταν αρκετή για να καλύψει την έλλειψη του ερμηνευτικού κολοσσού που ακούει στο όνομα Kevin Spacey. Ωστόσο κάποια πράγματα είναι και πρέπει να είναι πολύ σημαντικότερα από μία τηλεοπτική επιτυχία, οπότε παρότι έλειπε ο Kevin Spacey, καλώς έλειπε. Το πιο απολαυστικό σημείο της ερμηνείας ήταν σίγουρα το τέλος το οποίο χρησίμευσε σαν ένας τέλειος κύκλος με το πρώτο επεισόδιο της πρώτης σεζόν αλλά δεν θα σου πω περισσότερα γι’ αυτό.

 

Θα σου πω πώς αν ο στόχος της τελευταίας σεζόν ήταν να μιλήσει για τη γυναικεία δύναμη και την ισότητα, στα δικά μου μάτια απέτυχε. Αλλά αν ήθελε να μιλήσει για την διαβρωτική δύναμη της εξουσίας, σίγουρα πέτυχε το στόχο. Είτε είσαι γυναίκα, είτε είσαι άνδρας, είτε είσαι μεγάλος, είτε είσαι μικρός η εξουσία θα σε αλλάξει. Στην περίπτωση των Underwood, Francis και Claire, θα σε αλλάξει σίγουρα προς το χειρότερο. Αλλά ας διατηρήσουμε την ελπίδα μας για πολιτικούς που ζουν εκτός ενός τηλεοπτικού σεναρίου.

 

«Ήταν πολύ σημαντικό να δίνουμε στο κοινό αυτό που άξιζε, οπότε κατά κάποιον τρόπο, είναι ανακουφιστικό που φτάσαμε ως εδώ, γιατί στο τέλος κάθε σεζόν δεν ξέραμε αν θα παίξουμε και την επόμενη. Εξαιτίας αυτού πάντα είχαμε δύο εκδοχές στο σενάριο, την Α αν συνεχίζαμε και τη Β αν δεν παίρναμε το πράσινο φως για επόμενη σεζόν. Το να τα καταφέρουμε να ισορροπήσουμε με όλο αυτό σαν σεναριογράφοι, σκηνοθέτες και ηθοποιοί ήταν αναζωογονητικό αλλά εξαντλητικό, οπότε είναι γλυκόπικρο το αντίο» είπε η Robin Wright σε πρόσφατη συνέντευξή της. Και για εμάς Robin, αυτό το τέλος ήταν γλυκόπικρο.

Exit mobile version