OPINIONS

Η 43χρονη στη Σαλαμίνα τα έκανε όλα σωστά και πέθανε. Γιατί δυσκολευόμαστε να το παραδεχτούμε;

Dimitris Kapantais / SOOC

Συνελήφθη ο 70χρονος για τη γυναικοκτονία της 43χρονης συζύγου του στη Σαλαμίνα. Συνελήφθη, ομολόγησε και δεν μετανόησε. Τι να μετανοήσει άλλωστε ένας άνθρωπος που 5 μέρες αφού έσπασε τα πόδια της γυναίκας κι εκείνη έφυγε, την κυνήγησε και τη βρήκε να τη σκοτώσει στο σπίτι της μητέρας της όπου κρυβόταν; Η ΕΛ.ΑΣ. μίλησε και μέσω της εκπροσώπου Τύπου της στον ΑΝΤ1 και το (άλλο ένα) έγκλημα που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.

Αυτό που υποννοείται όμως είναι ότι στο χέρι του θύματος είναι πάντα να το αποφύγει. «Η 43χρονη κακοποιούνταν συστηματικά και όλοι γνώριζαν», είπε η εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. το πρωί της Τετάρτης 6 Δεκεμβρίου στον ΑΝΤ1. «Δεν πρέπει να φτάνει σε σημείο μια γυναίκα να κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα τόσο πολύ όσο αυτής της γυναίκας και φυσικά η ζωή της. Ενημερώνουμε την ΕΛ.ΑΣ.», είπε.

Μετά το «γιατί δεν έφευγε;» τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το «γιατί άργησε να το πει;», ενώ ακολούθησε και το «πού ήταν η γειτονιά».

«Δεν θέλω να σχολιάσω καθόλου την αδιαφορία των κατοίκων, που δημόσια αναφέρουν πως άκουγαν την γυναίκα να κακοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα και κανείς δεν ενημέρωσε την ΕΛ.ΑΣ. Θεωρώ κακή δικαιολογία τον φόβο, καθώς μπορεί κανείς να τηλεφωνήσει στο 100 και ανώνυμα να ενημερώσει για την κακοποίηση μια γυναίκας», είπε η Κωνσταντίνα Δημογλίδου.

«Πρέπει να καταλάβουν οι γυναίκες ότι πρέπει άμεσα να ενημερώνεται η αστυνομία, η βία είναι κλιμακούμενη και το ΄χουμε παρατηρήσει στις περισσότερες περιπτώσεις. Δεν ξεκινάει με μια ανθρωποκτονία. Φανταστείτε στα 7 χρόνια που αυτή η γυναίκα ήταν με αυτόν τον άνθρωπο πως φτάσαμε να απειληθεί η ζωή της και τελικά…», εξήγησε επίσης.

Εμείς πάλι πρέπει να καταλάβουμε, κατάλαβες; Εμείς πρέπει να συμπεριφερόμαστε πιο συνετά σε σχέση με την κακοποίησή μας.

Πρέπει να καταλήγουμε νωρίτερα σε αποφάσεις, πρέπει να κάνουμε νωρίς τις καταγγελίες μας, πρέπει να ξεπερνάμε τον φόβο μας στο σημείο κλειδί κατά το οποίο η πολιτεία θα είναι σε θέση να μας προστατεύσει. Αλλιώς την πατήσαμε, κατάλαβες; Αλλιώς θα μας πουν αργήσατε, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σκοτωθείτε.

Οι αστυνομικές αρχές θα δεχθούν την καταγγελία, θα μας συστήσουν να αλλάξουμε σπίτι, θα μας εγκαταστήσουν και το panic button στο κινητό κι όταν βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον κακοποιητή μας και το όπλο του, ε δεν πρέπει να αιφνιδιαστούμε κιόλας για να το πατήσουμε.

Το panic button είναι σίγουρα ένα σοβαρό εργαλείο, το οποίο μάλιστα μέσα σε 8 μήνες έχουν χρησιμοποιήσει 134 γυναίκες, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ. To panic button όμως, δεν είναι πανάκεια. Υπάρχει κι αυτό είναι σίγουρα καλό, αλλά σε περιπτώσεις όπως αυτή της γυναικοκτονίας της 43χρονης στη Σαλαμίνα, αποδεικνύεται ότι είναι ένα κουμπί σε μία μεγάλη μηχανή που της λείπουν ορισμένα πολύ σημαντικά γρανάζια. Το πατάς και τα γρανάζια γυρίζουν μέχρι ενός σημείου. Η μηχανή, όμως, δυστυχώς, δεν δουλεύει ρολόι.

Ούτε είναι σωστό να λέει η εκπρόσωπος Τύπου της αστυνομίας ότι «οι γυναίκες πρέπει να μάθουν να καταγγέλουν νωρίτερα». Οι γυναίκες, όπως η 43χρονη στη Σαλαμίνα, καταφέρνουν να καταγγείλουν όταν νιώθουν έτοιμες να το κάνουν, όταν φοβούνται πολύ για να το κάνουν, οταν μπορούν και τότε στρέφονται σε εκείνους που είναι υπεύθυνοι για να τις προστατεύσουν.

Οι γυναίκες όπως η 43χρονη στη Σαλαμίνα, κάνουν καταγγελίες, ακολουθούν τις οδηγίες των αρχών, προσπαθούν να σώσουν τους εαυτούς τους και τα 15χρονα αγόρια τους, απο τον βίαιο σύντροφό  τους, και πιστεύουν ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τις βοηθήσουμε. Όπως, στην περίπτωση της αστυνομίας να συλληφθεί ο δράστης κατά τη διάρκεια του αυτοφώρου που προκύπτει από την καταγγελία της γυναίκας, ας πούμε. Όπως, στην περίπτωση της αστυνομίας, να υπάρχει μία πρόνοια για διακριτική παρουσία στον χώρο στον οποίο καταφεύγει αν δεν μπορεί να καταφύγει σε δομές, όπως, στην περίπτωση της αστυνομίας, να παραδεχτεί τουλάχιστον ότι το σύστημα καμιά φορά δεν δουλεύει.

Θα ήταν καλύτερο να σταματήσουμε να φορτώνουμε με νέα ερωτήματα που αντικαθιστούν τα παλιά τα θύματα βίας, ερωτήματα που τελικά χρησιμεύουν για να βγάλουμε την ευθύνη από τους ώμους της πολιτείας και να την πετάξουμε αλλού.

Η 43χρονη στη Σαλαμίνα τα έκανε όλα, όπως της είπαν, και ο κακοποιητής της τη βρήκε και τη σκότωσε. Ο 70χρονος γυναικοκτόνος παραμένει αμετανόητος και πώς να μην παραμένει, όταν η γυναικοκτονία δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα ως νομικός όρος, όταν δεν επισύρει κάποια ίσως βαρύτερη ποινή που να την έχουν εμπεδώσει όλοι οι επίδοξοι γυναικοκτόνοι εκεί έξω.

Γιατί να μην είναι, εφόσον από εκείνον δεν ζητήθηκε ποτέ τίποτα. Ούτε να μην προκαλεί, ούτε να φύγει ενώ δεν μπορούσε, ούτε να καταγγείλει από νωρίς, ούτε να πατήσει ένα κουμπί πανικού αντιμέτωπος με μία κάνη όπλου για να σωθεί.

Ας μην αποθέσουμε και το δικαίωμά μας να μη δολοφονηθούμε στην ατομική μας ευθύνη.

Γιατί γι’ αυτό θα χρειαστούμε σίγουρα κουμπί πανικού να μας απομακρύνει από αυτή την κοινωνία, που ακόμα κι όταν τα έχουμε κάνει όλα για να μη σκοτωθούμε συνεχίζει να μας νουθετεί να τα κάνουμε ακόμα πιο καλά.

Exit mobile version