Η Αμάλ είναι η πιο τρομακτική κούκλα που έχεις δει στη ζωή σου
- 1 ΣΕΠ 2021
Είναι φωτάκια στον ουρανό οι ελπίδες μας. Φωτάκια που σκίζουν το σκοτάδι. Πρέπει να ξέρεις να τα εντοπίζεις, να εξασκήσεις το βλέμμα σου στην εκτυφλωτική τους δύναμη. Βουτηγμένα στο μαύρο είναι αυτά οι οδηγοί σου. Προορισμός το άγνωστο, μα ξέρεις πως ο δρόμος συνεχίζεται. Κι έχει κι άλλο πολύ ακόμα να βαδίσουμε. Πιάνεις το χέρι δίπλα σου και συνεχίζεις. Μία μεγάλη αλυσίδα σχηματίζεται. Πόσο όμορφα είναι τα μπλεγμένα χέρια. Τι αίσθηση κι αυτή. Άγγιγμα. Ξέρεις ότι υπάρχεις. Είναι η ελπίδα των ανθρώπων που τους σηκώνει, τους στηλώνει στα πόδια τους και τους ψιθυρίζει στο αυτί «προχώρα, μπορείς». «Αμάλ» σημαίνει «ελπίδα». Ελπίδα σημαίνει; Χαμένοι στη μετάφραση. Αμάλ σημαίνει μίσος, πέτρες, γιουχαρίσματα, φόβος. Για ‘μενα, από σήμερα, Αμάλ σημαίνει ετεροντροπή.
«Μην μας ξεχνάτε». Η 9χρονη Αμάλ έφυγε από τη Συρία και διασχίζει μόνη της την Ευρώπη, αναζητώντας τη μητέρα της στη γη που απλώνεται μπροστά της. Από χώρα σε χώρα σε ένα ταξίδι ορόσημο. Για το αύριο το δικό της και εκατομμυρίων ακόμα παιδιών προσφύγων που ξεριζώθηκαν από τους τόπους τους και περιφέρονται -πολλά από αυτά- χωρίς τις οικογένειές τους.
Η Αμάλ ελπίζει πως κάπου σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει μία γωνιά που θα γίνει το σπίτι της. Θα γίνει το καταφύγιό της στο οποίο θα μεγαλώσει, θα μορφωθεί, θα προσφέρει, θα αγαπήσει και θα αγαπηθεί.
Η Αμάλ είναι μία μαριονέτα με ύψος 3,5 μέτρα, η οποία αντιπροσωπεύει όλα εκείνα τα παιδιά πρόσφυγες που χωρίστηκαν ή έχασαν τις οικογένειές τους. Το ύψος της προκαλεί την προσοχή μας ακριβώς για να μας αφυπνίσει για το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνουν οι πρόσφυγες.
Eurokinissi
Το ταξίδι της είναι ένας μακρύς δρόμος 8.000 χιλιομέτρων που ξεκίνησε από την Γκαζιαντέπ, μία πόλη στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία και θα κάνει στάσεις σε πάνω από 70 μεγάλες και μικρές πόλεις στην Τουρκία, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ελβετία, το Βέλγιο, τη Γερμανία με τελικό προορισμό το Μάντσεστερ της Αγγλίας.
Η Αμάλ τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται στη χώρα μας. Άραγε να ελπίζει ακόμα η Αμάλ; Πήραμε τη ζωή μας λάθος, Αμάλ και δεν αλλάξαμε ζωή. Με βουρκωμένο πνεύμα, ραντίζω με δάκρυα τη συντριμμένη μου πίστη και ζητώ συγγνώμη.
Το Διοικητικό Συμβούλιο Μετεώρων στην ανακοίνωση που εξέδωσε για την επίσκεψη της Αμάλ μεταξύ άλλων ανέφερε: «Και ποιος ο συμβολισμός μια τέτοιας ”πρωτοβουλίας” λίγες μέρες μετά τη μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου; Πώς μπορεί να επιτρέπονται τέτοιας κλίμακας υποδοχές, περιφορές και παρελάσεις, όταν λίγες μέρες πριν απαγορεύτηκε διά ροπάλου η λιτανεία των εικόνων της Παναγίας μας και μάλιστα στη σημαντικότερη για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό εορτή της;
Όταν καλούμαστε καθημερινά να τηρούμε μέτρα ατομικής προστασίας και στερούμαστε ακόμη και βασικές ελευθερίες, πώς γίνεται την ίδια στιγμή να επιτρέπονται τέτοιες νεοπαγανιστικές και ξενόφερτες φιέστες; Είναι δυνατόν αυτό να γίνει αποδεκτό από την τοπική μας κοινωνία; Ποιος και ποιοι αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς; Ως πού θα φθάσει ο εμπαιγμός και η υποκρισία;
Eurokinissi
Πώς είναι άραγε δυνατόν σε έναν τόπο σαν τον δικό μας, σ’ ένα από τα σημαντικότερα ορθόδοξα θρησκευτικά κέντρα παγκοσμίως να πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με παγανιστικό υπόβαθρο και περιεχόμενο; Πώς είναι δυνατόν στα πόδια των βράχων, στα Μετέωρα, κάτω από μια ζωντανή μοναστική κοινότητα να λαμβάνουν χώρα τέτοιου τύπου ”υποδοχές” και δρώμενα;
Πώς γίνεται σ’ αυτόν τον αγιασμένο χώρο να τιμάται σαν άλλος θεός ένα ξόανο; Κάτω από τα πολυσταύρια των Μοναστηριών, τι δουλειά έχει μια μουσουλμάνα κόρη που συνδέθηκε με χορτοφαγία και τα συναφή και η πολύχρωμη πολύβουη συνοδεία της; Ποιοι και για ποιο λόγο διοργανώνουν τέτοιες ”εκδηλώσεις” σ’ αυτό τον τόπο; Γιατί εδώ; Και ποια, άραγε, η χρησιμότητά τους;
Ελπίζουμε ότι τουλάχιστον η τοπική αυτοδιοίκηση συναισθανόμενη την ευθύνη της απέναντι στην ιστορία και παράδοσή μας θα σταθεί στο ύψος της και δεν θα θέσει υπό την αιγίδα της αυτή ή άλλες παρόμοιες υποκριτικές και υποβολιμαίες εκδηλώσεις ψευτο-ευαισθητοποίησης.
Eurokinissi
Ελπίζουμε, επίσης, ότι και οι κάτοικοι της περιοχής μας, όλοι εμείς, θα αντιδράσουμε. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε ενάντια στον κλοιό που μας περισφίγγει απειλητικά,παραμένοντας πιστοί στην Ορθόδοξη πίστη και παράδοσή μας και την ιστορική παρακαταθήκη των αγώνων και θυσιών των προγόνων μας».
Αυτά στην Καλαμπάκα, γιατί ακολούθησε και η Λάρισα στην οποία σημειώθηκαν επεισόδια κατά την άφιξη της Αμάλ. Ομάδα συγκεντρωμένων, άρχισε να προπηλακίζει τον κόσμο με αποτέλεσμα να προκληθούν μικροσυμπλοκές, που οδήγησαν στην επέμβαση της Αστυνομίας.
Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, η Αμάλ δεν θα βρεθεί στην εκδήλωση στο δεύτερο αρχαίο θέατρο της πόλης, μετά τις εξελίξεις.
Eurokinissi
Η ανακοίνωση του Δήμου Λαρισαίων αναφέρει: «Μια πολιτιστική εκδήλωση, με ανθρωπιστικό χαρακτήρα, για την προστασία των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων, στάθηκε, δυστυχώς, αφορμή για εκδηλώσεις μίσους.
Μια πολύ μικρή ομάδα ακραίων, σκοταδιστών, φασιστών και μισαλλόδοξων έκρινε σκόπιμο να μην μείνει στη διχαστική και χυδαία ρητορική που χρησιμοποίησε τις τελευταίες ημέρες, αλλά να προβεί και σε επιθέσεις κατά της Αμάλ, τρομοκρατώντας γονείς και παιδιά που συμμετείχαν με χαρά στην εκδήλωση.
Τι να απαντήσουμε σ´ αυτά τα παιδιά που τρομοκρατημένα ρωτούσαν, με αθωότητα τους γονείς τους: ”Γιατί τόσο μίσος για μία κούκλα;”
Καταδικάζουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τα επεισόδια. Ζητούμε συγγνώμη από τις οικογένειες και τα παιδιά που έσπευσαν με χαρά να συμμετέχουν στην εκδήλωση. Η δημοτική αρχή του Δήμου Λαρισαίων θα συνεχίσει να κινείται με αρχές και αξίες, με ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Στη Λάρισα, φωνές διχασμού, μισαλλοδοξίας και ρατσισμού είναι και θα παραμείνουν στο περιθώριο».
Ένα ακόμη ξέσπασμα ξενοφοβίας, ρατσισμού και μισαλλοδοξίας. Μία πράξη μισανθρωπισμού με αφορμή πράξη συμβολικού χαρακτήρα. Αν η Αμάλ είναι ένα ξόανο που απειλεί την καθαρότητά μας, τότε τα παιδιά που μας έχουν πραγματική ανάγκη τι είναι; Εισβολείς που θέλουν να αμαυρώσουν τα ιερά και τα όσια του τόπου τούτου;
Κι αν φτάνουμε στο σημείο να ψάχνουμε χαρακτηρισμούς για την Αμάλ, μήπως καλό θα ήταν να σκεφτούμε πώς θα χαρακτηρίζαμε όλους εκείνους που διαδήλωσαν κατά της και φυσικά κατά του μηνύματος που φέρει;
Eurokinissi
Είναι νωπές οι μνήμες μας. Δεν πάει μήνας που είδαμε τους συνανθρώπους μας να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και να μπαίνουν στις βάρκες για να σωθούν από τις φλόγες. Και δεν ήταν τόσο μακριά αυτή τη φορά. Δεν ήταν στη Συρία, ήταν στην Εύβοια. Είδαμε και κάποιοι βιώσαμε πώς είναι αίφνης να υποχρεούσαι να εγκαταλείψεις τα πάντα σου για να σωθείς και να σώσεις τις ψυχές που λατρεύεις.
Είδαμε τα δάκρυα των ανθρώπων που γύριζαν την πλάτη στα σπίτια τους κι έφευγαν χωρίς να ξέρουν αν αύριο θα περάσουν ξανά το κατώφλι τους, αν θα δουν στο τραπέζι του σαλονιού τις φωτογραφίες των εγγονιών τους, αν θα κοιμηθούν στα μοσχομυριστά σεντόνια τους, αν θα συνεχίσουν τη ζωή που έχτιζαν με κόπους και στερήσεις.
Νωπές ας είναι οι μνήμες, όχι κοντές. Ανοιχτές ας είναι οι καρδιές μας, όχι μολυσμένες. Αντί να πάρετε ένα μάθημα από τα άσχημα του κόσμου, εσείς σήμερα τα βάλατε με μία κούκλα, με ένα παιδί, με πολλά παιδιά. Ο Εμπειρίκος θα έλεγε «σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη». Μην την αρνείσαι, μην την στερείς και μην τη στερείσαι.
*Το «Ταξίδι» / Τhe Walk, είναι ένα διεθνές και χωρίς προηγούμενο Φεστιβάλ πολιτισμού «σε κίνηση» με καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, σινεμά, θέατρο, χορό, μουσική, συναυλίες, πρωτότυπες εικαστικές εγκαταστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα και δρώμενα και είναι αφιερωμένο στα παιδιά που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους και να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους από την αρχή.
