Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου δεν θα έπρεπε να είναι η πρώτη Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Εκ των πραγμάτων και βάζοντας τα νούμερα κάτω, η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου θα είναι η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα -από το 1924 παρακαλώ- που θα καταλάβει το ανώτατο αυτό αξίωμα.

Η απάντηση της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου

«Ευχαριστώ θερμά τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για την άκρως τιμητική επιλογή να με προτείνει, εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, ως υποψήφια για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Πιστεύω ότι με την πρόταση αυτή τιμάται, στο πρόσωπό μου, τόσο η Δικαιοσύνη όσο και η σύγχρονη Ελληνίδα. Με αίσθημα ευθύνης αποδέχομαι την πρόταση και, σε περίπτωση εκλογής μου, θα αφιερώσω όλες μου τις δυνάμεις ώστε να υπηρετήσω το υψηλό καθήκον, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα. Θεωρώ αυτονόητο και δηλώνω ότι, από τη στιγμή αυτή, απέχω από την άσκηση των δικαστικών μου καθηκόντων».

Με αυτή τη δήλωση η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου αποδέχθηκε την πρόταση και δήλωσε έτοιμη. Σαν έτοιμη από καιρό, επίτρεψέ μου να προσθέσω. Έτοιμη για μία ακόμα πρωτιά. Πρωτιά σημαίνει αρχή. Καθυστερημένη. Κατάφωρα καθυστερημένη.

Από τον Παύλο Κουντουριώτη της Β’ Ελληνικής Δημοκρατίας μέχρι τον Κωνσταντίνο Τσάτσο και τον Προκόπη Παυλόπουλο της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν υπήρξε έστω μία γυναίκα που να διέθετε όλα τα τυπικά προσόντα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά ώστε (έστω) να προταθεί για τη θέση. Το θεσμικό βάρος αξιώματος ήταν απόλυτα συνυφασμένο με μία στιβαρή ανδρική παρουσία. Αυτονόητο.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπρεπε να είναι άντρας. Πώς να βρεθεί μία γυναίκα στην κορυφαία πολιτειακή θέση; Τι ξέρουν αυτές από πολιτική; Ας κάνουμε την αρχή, έστω κι αν είναι αυτή η αρχή. Πρόκειται για μία εξέλιξη ιστορική με ιδιαίτερους συμβολισμούς σε ένα κοινωνικό πλαίσιο όχι εύκολο για τις γυναίκες. Και η τοποθέτηση «όχι εύκολο» είναι τρανταχτά μετριοπαθής.

Κατά το Σύνταγμα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο ρυθμιστής του πολιτεύματος με τον Καταστατικό μας Χάρτη να μην επιφυλάσσει στον Πρόεδρο ουσιαστικές αρμοδιότητες.

O συμβολισμός της επιλογής

«Αυτό, όμως, καθιστά τον συμβολισμό της επιλογής ακόμα πιο σημαντικό» θα αναφέρει στην αρχή του διαγγέλματός του ο Πρωθυπουργός, συμπληρώνοντας πως η πρόταση είναι μία «μεγάλη υπέρβαση, ένα τολμηρό βήμα όλων μας προς το αύριο».

Δέκα βήματα μπροστά και δύο πίσω. Πώς να κοπούν συνήθειες χρόνων μωρέ; Είναι μία εξαιρετική επιλογή που δεν αποτελεί ούτε υπέρβαση, ούτε τολμηρό βήμα. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ισότητας, του ζωογόνου αγαθού που οδηγεί τις κοινωνίες στην πραγμάτωση του ουσιαστικού της ρόλου. Ίσες ευκαιρίες.

Ούτε χάρες, ούτε για τα μάτια του κόσμου. Ας μην κρίνουμε την επιλογή σωστή μόνο δίνοντας έμφαση στο φύλο διότι έτσι αδικείται η επιστημονική της κατάρτιση και η ειλικρινής θεσμική της πίστη στο κράτος δικαίου. Θέλουμε οι άξιοι να πηγαίνουν μπροστά. «Έχει όλες τις προϋποθέσεις να ψηφιστεί από το σύνολο των βουλευτών, τιμώντας στο πρόσωπό της τη σύγχρονη Ελληνίδα».

Υπερθεματίζω νιώθοντας την ανάγκη να προσθέσω πως ο συμβολισμός αναβοσβήνει στα μάτια μου φωτάκι neon αλλά οι διακρίσεις σε βάρος γυναικών δεν θα παύσουν, οι φυλετικές διακρίσεις δεν θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας και η γυναίκα δεν θα πάρει τη θέση που της αξίζει μόνο και μόνο επειδή το αυτονόητο για εμάς έγινε απόφαση κάποιων άλλων.

Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς

Χειροκροτώ την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να προτείνει την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου αλλά ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Τα μονοπάτια είναι ακόμα δύσβατα και οι ανηφόρες απότομες. Δεν αρκούν οι αγαθές προθέσεις, πρέπει το χέρι να χτυπήσει στο τραπέζι.

Να γίνουν τομές εγκάρσιες που θα φέρουν πραγματικές αλλαγές στον τρόπο που το κοινωνικό σύνολο αντιμετωπίζει τις γυναίκες. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για ουσιαστική υπέρβαση, για έρεισμα ζωής.

«Ο πολίτης είναι γένους αρσενικού. Η Δημοκρατία, η Ελλάδα και η Πρόοδος, ωστόσο, είναι γένους θηλυκού. Και αυτές μάς καλούν στην μεγάλη υπέρβαση». Πολίτης, ουσιαστικό δικατάληκτο. Ο πολίτης. Η πολίτης. Άφυλο. Κυρίαρχο. Υπεράνω διακρίσεων. Τα θέματα της δημόσιας ατζέντας δεν (πρέπει να) χωρίζονται σε «ανδρικά» και «γυναικεία».

Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι μία υπέροχη αρχή. Μία ρωγμή στο ταμπού που θέλει τις γυναίκες ανίκανες να τοποθετηθούν σε υψηλές θέσεις αποφάσεων. Για να μην ακούσουμε ξανά τον πρωθυπουργό της χώρας να λέει «Δυστυχώς δεν υπάρχουν τόσες γυναίκες που θα ενδιαφέρονταν να ασχοληθούν με την πολιτική» με αφορμή ερώτηση δημοσιογράφου του BBC για τις μόνο πέντε γυναίκες της κυβέρνησης.

Ας είναι αυτή μία αφορμή για να διαλυθούν οριστικά και αμετάκλητα οι παγιωμένες αντιλήψεις που έχουν ποτίσει τον πυρήνα της κουλτούρας μας και μας στερούν την καθαρή όραση. Καλή αρχή #διπλής.