Κάποτε ο Αρκάς έκανε τέχνη. Τώρα πια είναι απλά γραφικός

Ατάκες που πέρασαν στην ιστορία και δημιούργησαν (στη δική μου γενιά τουλάχιστον) έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας. «-Εγώ σου δείχνω κάθε μέρα την αγάπη μου. Δείξε μου κι εσύ κάτι. -Να, εκεί μένει ένας φίλος μου» ή «-Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις; -Ορφανός». Αστεία που επαναλαμβάναμε ως παιδιά και μάς έκαναν να νιώθουμε πολύ σημαντικά, επειδή προκαλούσαμε τα γέλια των μεγάλων.

Ο Ισοβίτης, ο Καστράτο με τη Λουκρητία, ο Παντελής και το Λιοντάρι, η Ζωή Μετά. Μερικές ακόμα αγαπημένες συλλογές που καταβρόχθιζα, κυρίως τα καλοκαίρια, και λάτρευα για τις φαρμακερές ατάκες. Δεν ξέρω πότε έγινε η αλλαγή αλλά δεν ξέρω αν υπήρξε και ποτέ αλλαγή. Θέλω να πω ότι αλλιώς διαβάζεις τα αστεία όταν διανύεις τα 90s και αλλιώς όταν βρίσκεσαι στο 2021. Η Θέκλα περιγραφόταν ως γενειοφόρος γυναίκα και αυτό ήταν μάλλον μία καλή προειδοποίηση για το τι έρχεται. Δεν ξέρουμε ποιος κρύβεται πίσω από τον Αρκά. Ακούγεται ότι πλέον έχει αναλάβει ολόκληρη ομάδα, αλλά μικρή σημασία έχει. Το όνομα Αρκάς σε κάνει πλέον να νιώθεις άβολα και αμήχανα, κάθε φορά που πέφτεις σε κάποιο «σχόλιό» του.

Ο Αρκάς αγαπάει τις γυναίκες και το φωνάζει #not

Έχω δει πολλά τους τελευταίους μήνες και από ό,τι φαίνεται, υπάρχουν πολλοί που λατρεύουν ακόμα τον Αρκά. Για την ακρίβεια, πάνω από 1 εκατομμύριο στην επίσημη σελίδα του στο Facebook. Το πιο πρόσφατο όμως σχέδιο του μικρού Θαναθάκη (μία ακόμα προτροπή για bullying στα ψευδά παιδάκια) ήταν οριακά επικίνδυνο.

Ο Θανασάκης που λέτε, είναι ένα μικρό αγόρι του σήμερα που μας εξηγεί συνοπτικά ότι μία γυναίκα μπορεί να σε γουστάρει και να σε αγαπάει, αλλά να μην σου το δείχνει. Αν δεν σου το δείχνει, είναι επειδή δεν το έχει καταλάβει και η ίδια. Αυτό τουλάχιστον εξηγεί στη μεγάλη του αδερφή, η οποία στο τέλος πείθεται και εκείνος τη λέει χαζή (θυγγνώμη, χαδή). Σε μία εποχή όπου το όχι δεν είναι ξεκάθαρο όχι σε επίδοξους κακοποιητές και βιαστές, οι γυναίκες επιστρέφουν σπίτι τους ενώ ένας νεαρός τις ακολουθεί με το πέος σε κοινή θέα και αιχμαλωτίζονται σε σπίτι αστυνομικών, αν και λένε όχι, ο Αρκάς βρίσκει τρομερά αθτείο και χιουμοριθτικό να εξηγεί μέσα από ένα κόμικ την κουλτούρα του βιασμού.

Σε περίπτωση που οι νέες γενιές παιδιών δεν τα ακούσουν στο σπίτι τους, ο Αρκάς είναι εδώ για να σου πει να μην χαμπαριάζεις με τα όχι μιας γυναίκας. Να είσαι αρσενικό παλαιάς κοπής.

Τα κοινωνικά μηνύματα του Αρκά

Θυμάσαι τότε που οι γυναίκες απεικονίζονταν είτε ως βαρετές σύζυγοι που πλένουν όλη μέρα και αντέχουν τον μπερμπάντη σύζυγο ή ως τσούλες που σε παρατάνε για να κάνουν σεξ με κάποιον άλλον; Ε κάπως έτσι συνεχίζει να συμβαίνει στο μυαλό του Αρκά. Το ανδρόγυνο συνυπάρχει μόνο μέσα από εκατέρωθεν προσβολές και η γυναίκα είτε φορά ποδιά είτε είναι μία πολύ θυμωμένη φεμινίστρια που δεν αφήνει κανένα να μιλήσει.

Ένα πρόσφατο σκίτσο του αφορούσε το πιο επίκαιρο κοινωνικό θέμα, που δεν είναι άλλο από τον εμβολιασμό. Ξεσήκωσε βέβαια θυελλώδεις αντιδράσεις, γιατί το μήνυμά του έπαιρνε θέση, όχι τόσο προτρέποντας τους αντιεμβολιαστές, όσο κοροϊδεύοντας εκείνους που φοβούνται.

Τι έχει πάθει ο Αρκάς;

Και κυρίως, γιατί πρέπει να το υπομένουμε όλο αυτό; Πώς περάσαμε από τον κυνισμό και από τη μονογονεϊκή οικογένεια των «Χαμηλών Πτήσεων» στην προώθηση της κουλτούρας του βιασμού, στην υποτίμηση του φεμινισμού και στο 60s χιούμορ που μας κάνει και παγώνουμε; Πώς περάσαμε από την απελευθερωμένη και ερωτική Λουκρητία που μιλούσε ανοιχτά για την όρεξη για σεξ, σε αποστειρωμένα κοινωνικά σχόλια που πάντα έχουν ως στόχο την προσβολή κάποιας κοινωνικής ομάδας; Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα βήμα πίσω αν νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να συμβαδίσουμε με τις εξελίξεις; Μήπως να κάνουμε τόπο σε πιο ανοιχτά μυαλά που δεν μας προκαλούν ετεροντροπή; Μήπως να αρκεστούμε στον Αρκά των ένδοξων εποχών;