Κοραλία Καράντη, ο αλλοδαπός στα φανάρια, τι μας έφταιξε;

Κοραλία Καράντη: «Αυτό το ατέλειωτο σεξουαλικό αλισβερίσι δεν είναι το θέατρο»

Η Κοραλία Καράντη χρησιμοποίησε μια λέξη για να περιγράψει την κατάσταση στον χώρο του θεάτρου, όπως αυτή προκύπτει μέσα από τη βροχή καταγγελιών περί σεξουαλικής παρενόχλησης, κακοποίησης και εργασιακού εκφοβισμού των τελευταίων ημερών. Το «αλισβερίσι», δηλαδή τη δοσοληψία, το πάρε και το δώσε. Μια λέξη που ίσως να μην είναι η κατάλληλη για την περίσταση,  αφού το αλισβερίσι προϋποθέτει συναίνεση, συμφωνία, a win win situation που λένε και στο χωριό μου. Όλα αυτά που βλέπουμε να καταγγέλλονται τον τελευταίο καιρό είναι ακριβώς το αντίθετο. Μη γενόμενα αλισβερίσια. Είναι βιασμοί κι εκβιασμοί, είναι πράξεις υπό πίεση. Τα γενόμενα, δεν βγαίνουν ποτέ στο φως αγαπημένη κυρία Καράντη.

Λίγο πιο μετά, η Κοραλία Καράντη μίλησε για το bullying που δέχτηκε και η ίδια στο μακρινό παρελθόν. Αναφέρεται σε ανθρώπους που καταχρώνται την εξουσία τους και δεν μπορείς από το να συμφωνήσεις περισσότερο μαζί της σε αυτό. «Είναι μια μάχη που έδωσα μόνη μου, φώναξα και δεν εισακούστηκα». Μα τι αδικία.

Ώσπου αρχίζει να ξεδιπλώνει τη σκέψη της και ένα μεγάλο, τεράστιο ΑΝΑΚΑΛΩ θέλει να βγει από μέσα μου με έκπληξη, παράπονο και ολίγα νεύρα:

«Bullying μπορεί να σου κάνει και ο φοροτεχνικός σου, bullying μπορεί να σου κάνει ο αλλοδαπός επειδή είσαι γυναίκα και δεν πάει στον άντρα που είναι δίπλα του. Έρχεται σε ‘σένα και θέλει σώνει και καλά να σου καθαρίσει το τζάμι και καμιά φορά σε απειλεί με το βλέμμα του. Ο αλλοδαπός, ο τελευταίος στην κοινωνία».

Η φράση τελείωσε με μία χειρονομία, μια κίνησή της με το χέρι, ένα δείξιμο χαμηλά, στο πάτωμα. Τι άδικο, ξανασκέφτεσαι. Τι φταίει τώρα ο έρμος αλλοδαπός στα φανάρια; Πώς φτάσαμε εδώ; Γιατί πάλι εδώ, σ’ αυτό το σημείο; Κι αλήθεια πόση εξουσία μπορεί να κρύβει ένας κουβάς, ένα πανί και λίγο σαπούνι;

Η Κοραλία Καράντη θεωρεί πως δεν είναι όλες οι καταγγελίες ίδιες. Ούτε και ωφελεί. Μετά ήρθε η σύγκριση ανάμεσα σε διάφορες μορφές βίας. Μίλησε για απωθημένα. Για ευάλωτα άτομα «λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού». Εξέφρασε επιφυλάξεις για την άφιξη νέα μιας εποχής που οι άνθρωποι θα φοβούνται λιγότερο να μιλήσουν, απ’ όπου κι αν προέρχονται, όπως πολύ εύστοχα ανέφερε η Δανάη Μπάρκα. Στο τέλος, δήλωσε στο πλευρό κάθε αδύναμου, με το όλο το είναι της και μπράβο της. Όμως αυτό το «ας δούμε λίγο και παρακάτω» στο τέλος, αυτό το «ναι μεν, αλλά» δεν το κατάλαβα ποτέ.

 

Η ανάρτηση του ηθοποιού Δημήτρη Καρατζιά: Οι απόψεις σας είναι παλιάς κοπής

Λίγα λεπτά μετά την εμφάνιση της Κοραλίας Καράντη, ο συνάδελφός της, Δημήτρης Καρατζιάς, ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ένα αρκετά οργισμένο κείμενο στο οποίο σχολιάζει κι αυτός με τη σειρά του πολλά σημεία από τη συνέντευξη της ηθοποιού.

«Κυρία Καράντη, δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ, δεν έτυχε. Και μετά τη σημερινή σας συνέντευξη, που σοκαρισμένος παρακολούθησα, θα έλεγα ευτυχώς. Είπατε (για τις καταγγελίες): …”Κατ αρχήν ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως αυτό το ατελείωτο σεξουαλικό αλισβερίσι δεν είναι το θέατρο”…

-Ατελείωτο σεξουαλικό αλισβερίσι! Αλισβερίσι; Αυτό θεωρείτε ότι είναι όλες αυτές οι καταγγελίες; Ένα ατελείωτο σεξουαλικό ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙ;

Είπατε: … “Ανθρώπους που καταχρώνται την εξουσία τους συναντάει κανείς σε καθημερινή βάση στη ζωή… bullying μπορεί να σου κάνει και ο αλλοδαπός στα φανάρια, επειδή βλέπει ότι είσαι γυναίκα και δεν πάει σε αυτόν που είναι άντρας, δίπλα του, έρχεται σε εσένα και θέλει σώνει και ντε, να σου καθαρίσει το τζάμι και καμιά φορά σε απειλεί με το βλέμμα. Ο αλλοδαπός, ο τελευταίος στην κοινωνία!»…

– Έχετε παράξενες απόψεις κατ αρχάς για το τι είναι bulling! Τελευταίος στην κοινωνία, κυρία Καράντη, δεν είναι ο “αλλοδαπός” στα φανάρια, όπως τόσο υποτιμητικά είπατε! Τελευταίος στην κοινωνία είναι οποιοσδήποτε συμπολίτης μας, έχει απόψεις σαν τη δική σας και δεν ντρέπεται να τις εκθέσει δημόσια. Να εκθέτει, όπως είπατε την αλήθεια του, που στη δική σας περίπτωση είναι ακραίος ρατσισμός, όταν δημόσια, κατατάσσετε τον αλλοδαπό όπως ονομάσατε, ως “τελευταίο στην κοινωνία’.

Είπατε (για τις καταγγελίες): …”δεν πιστεύω ότι όλο αυτό ωφελεί Γιατί δεν είναι όλα τα περιστατικά το ίδιο. Σημασία έχει ότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του. Σε μεγάλο βαθμό. Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Και πρέπει να δίνει τη μάχη του. Δεν έχουν βέβαια όλοι οι άνθρωποι την τύχη (?) να μπορούν στη συγκεκριμένη στιγμή που τους συμβαίνει αυτό να δώσουν μάχη, γιατί συνήθως οι άνθρωποι που είναι εξ επαγγέλματος διώκτες, απομονώνουν το θύμα που είναι ευάλωτο. Μπορεί να είναι ευάλωτο στη συγκεκριμένη στιγμή. Μπορεί να είναι ευάλωτο επειδή κουβαλάει κάτι από τα παιδικά του χρόνια. Μπορεί να είναι ευάλωτο λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού”…

– Λέτε ότι δεν πιστεύετε ότι όλες αυτές οι καταγγελίες ωφελούν! Ποιον δεν ωφελούν;Θεωρείτε δηλαδή ότι θα ήταν καλύτερα να συνεχιζόντουσαν αυτές οι συμπεριφορές και καταστάσεις και να μην μίλαγε κανείς; Αλήθεια τώρα; Ότι καθένας είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του. Ότι πρέπει ο καθένας να το περνάει μόνος του; Να μην το καταγγέλλει; Θεωρείτε ότι είναι τύχη να μπορείς να δώσεις μάχη εκείνη τη στιγμή που σου συμβαίνει κάτι τέτοιο; Τύχη;

– Επίσης ο σεξουαλικός προσανατολισμός καλό είναι να ξέρετε, ότι ούτε αδυναμία είναι, ούτε κάποιο παιδικό τραύμα, ούτε ευαλωτότητα. Τα χει λύσει αυτά η επιστήμη χρόνια τώρα!

Είπατε: …«Είναι περίπλοκα τα πράγματα. Η αλήθεια όμως δεν είναι κτήμα κανενός. Έχει και άσπρες και μαύρες και γκρίζες ζώνες! Η απόλυτη αλήθεια αφορά μόνο τις θεμελιώδες αξίες της ζωής. Και πρέπει να μαστε όλοι πάρα πολύ προσεκτικοί γιατί οτιδήποτε καταθέτουμε, δημόσια, εμπεριέχει την υποκειμενικότητα μας. Αυτό που μας αφορά! Αυτό που κουβαλάμε, τα απωθημένα μας! Τις εμπειρίες μας. Τις επιθυμίες μας»…

– Λέτε, ότι η αλήθεια του καθενός είναι υποκειμενική. Και την χρησιμοποιείτε αυτή τη φράση ως επιχείρημα για να μειώσετε τη δυναμική αυτών των καταγγελιών. Και βέβαια είναι. Αλλά μάθετε, ότι όταν συνοδεύεται η «αλήθεια του καθενός» από δεκάδες άλλες αλήθειες που ενώνονται σε κοινή καταγγελία, σε κοινές μαρτυρίες, παύουν πια να είναι υποκειμενικές. Γίνονται γεγονότα! Θα θελα, βέβαια, μετά από αυτή σας τη συνέντευξη, πάρα πολύ να μάθω, ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι θεμελιώδεις αξίες της ζωής!

– Επίσης καλό είναι να ξέρετε, επειδή κάποια από αυτά τα κορίτσια τα γνωρίζω προσωπικά, δεν ήταν ήδη ευάλωτα όπως λέτε. Έγιναν ευάλωτα. Εξαιτίας των συμπεριφορών αυτών των «συναδέλφων» μας. Που τόσο σας ενόχλησε που βγήκαν να καταγγείλουν.

– Και δεν κατέθεσαν «τα απωθημένα τους» (?), τις εμπειρίες τους, τις επιθυμίες τους (?), όπως είπατε. Αλλά τα τραύματα τους, κυρία Καράντη. Τα τραύματα τους. Που δεν είχαν πριν. Αλλά απέκτησαν. Μετά. Κι αυτό έχει μεγάλη διαφορά. Πολύ μεγάλη διαφορά. Τεράστια!

Είπατε : …«Αν η “αγορά του Δήμου” ελέγξει γρήγορα τον παραβάτη θα τον προστατεύσει κι ακόμα και από τον ίδιο του τον εαυτό. Θα τον σταματήσει, θα τον φρενάρει, δεν θα μπορεί αυτός ο άνθρωπος να προβεί σε κακότητες απέναντι στους άλλους ανθρώπους γύρω του. Και δεν θα γίνει και θύτης του ίδιου του εαυτού του. Γιατί θα σταματήσει. Και θα μπορεί να είναι χρήσιμος!»…

– Ελέγξει γρήγορα; Δηλαδή μετά τα πρώτα δύο, τρία, πέντε θύματα; Πόσο είναι για σας το γρήγορα; Και θεωρείτε χρέος της πολιτείας να προστατεύσει τον παραβάτη ακόμη και από τον ίδιο του τον εαυτό. Κι αν ο παραβάτης, ο θύτης κατά τα λεγόμενα σας, χρειάζεται προστασία, τότε τα θύματα τι χρειάζονται;

– Καλό θα ήταν, επίσης, να ξέρετε πως οποιοσδήποτε καταχράζεται την εξουσία του και κακοποιεί, τρομοκρατεί, φοβίζει συστηματικά και κατά συρροή τους συνεργάτες του, ή παρενοχλεί σεξουαλικά οποιονδήποτε βρίσκεται κοντά του, ΠΟΤΕ και σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν μπορεί να είναι χρήσιμος. ΠΟΥΘΕΝΑ! Ούτε σε αυτή, ούτε σε καμία άλλη κοινωνία!

Και κλείνοντας είπατε: «Ελπίζω να μην μου την πέσουνε κάποιοι άνθρωποι γιατί δεν έχω διαδίκτυο, δεν έχω Instagram, δεν θα το μάθω εγκαίρως!».

-Ευτυχώς που δεν έχετε. Γιατί αν είχατε, μια και είμαστε κλεισμένοι σπίτια μας, θα βλέπατε και θα διαβάζετε πόσο κατακριτέες κι επικίνδυνες θεωρούνται απόψεις σαν τη δική σας… και δεν θα τις παραθέτατε! Δημόσια. Οπότε θα στερούσατε από εμάς την ευκαιρία να σας γνωρίσουμε. Μέσα από τις “τόσο ενδιαφέρουσες” απόψεις σας! Ελπίζω κι εύχομαι, τα Ελληνικά σας, να μην είναι τόσο σωστά και να κατάλαβα ή να παρερμήνευσα τις δηλώσεις σας, την αλήθεια σας, την υποκειμενικότητα σας, που δημόσια παραθέσατε στην εκπομπή της συμπαθέστατης Δανάης. Σε αυτή την περίπτωση σας ζητάω προκαταβολικά συγνώμη. Σε αυτή την περίπτωση! Γιατί σε οποιαδήποτε άλλη εσείς πρέπει να ζητήσετε συγνώμη. Από πολύ κόσμο!

Α!… Και κάτι τελευταίο. Οι απόψεις σας είναι παλαιάς κοπής! Πολύ παλιάς όμως!! Προσέξτε τες. Γιατί οι καιροί αλλάζουν… Ευτυχώς!!»

Η αλήθεια είναι πως δεν παίζουμε με τις λέξεις. Οι λέξεις εκφράζουν τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις, την τοποθέτησή μας απέναντι στα πράγματα. Τσακίζουν κόκαλα, όσο ήρεμα κι αν αρθρώνονται. Δεν είναι υποχρεωτικό να λέμε πράγματα που δεν εννοούμε, αυτό θα ήταν υποκριτικό. Αλλά όταν μια συζήτηση γίνεται δημόσια, αναπόφευκτα θα κριθείς ή θα εξυψωθείς. Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί με αυτά που λέμε, όπως είπατε και μόνη σας.