Η Meghan Markle δεν θα γίνει ποτέ Diana. Η ιστορία, ευτυχώς, δεν επαναλαμβάνεται
- 9 ΜΑΡ 2021
Η συνέντευξη που παραχώρησαν η Meghan Markle, κυρίως, και ο πρίγκιπας Harry, συμπληρωματικά, στην Oprah Winfrey, έσκασε σαν «βόμβα» όχι μόνο για το παλάτι αλλά και για το τηλεοπτικό κοινό. Η ελευθερία με την οποία η Meghan Markle μιλούσε για όσα βίωσε όσο καιρό ζούσε στη Βρετανία και προσπαθούσε να προσαρμοστεί στη ζωή της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας, μπορεί να φαίνεται αυτονόητη, αλλά δεν είναι όταν υπηρετείς τον θεσμό της μοναρχίας. Οι ελάχιστοι που έχουν οδηγηθεί εκτός του, βρίσκουν τη φωνή τους και μιλούν για όσα έζησαν εκ των υστέρων κι όλοι εμείς μένουμε να τους παρακολουθούμε εμβρόντητοι. Η Diana το είχε κάνει με τη συνέντευξή της στο BBC. Η Meghan το έκανε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μιλώντας στην Oprah Winfrey.
Πολλοί μίλησαν για την ιστορία που επαναλαμβάνεται δίνοντας μια σαιξπηρική χροιά στη συνέντευξη της Meghan Markle και του πρίγκιπα Harry. Ο τελευταίος ήταν εκείνος που πολλές φορές δημόσια έχει δώσει αυτόν τον τόνο στην προσωπική του ιστορία και στην ιστορία της εξόδου του ίδιου και της συζύγου του από την βασιλική οικογένεια. «Όταν λέω ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, εννοώ τη μητέρα μου. Όταν βλέπεις κάτι να γίνεται, με τον ίδιο τρόπο, θα ζητήσεις βοήθεια», είπε χαρακτηριστικά ο πρίγκιπας Harry στην Oprah Winfrey. Και είναι μία πραγματικότητα ότι η μοίρα των Meghan Markle και πριγκίπισσας Diana θα μπορούσε να είναι κοινή. Υπήρχαν όμως πολύ σημαντικές, ουσιαστικές διαφορές στην ιστορία τους.
Η Meghan Markle όπως και η Diana, είδαν τη ζωή τους να γίνεται βορρά στον αδηφάγο Βρετανικό Τύπο και δεν έλαβαν βοήθεια από τη μοναρχία όταν την είχαν πιο πολύ ανάγκη από ποτέ. Η Meghan Markle αποκάλυψε κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της, ότι η ψυχική της υγεία δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της, ότι ένιωθε μόνη, απομονωμένη, ανελεύθερη, ότι έκανε αυτοκτονικές σκέψεις. Φορώντας ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι της Diana, η Meghan Markle εξήγησε πώς ζήτησε βοήθεια από ανώτερα μέλη του θεσμού της μοναρχίας και δεν τη βρήκε. Το ίδιος είχε κάνει και η Diana, που ζητούσε βοήθεια αντιμετωπίζοντας τα δικά της προβλήματα ψυχικής υγείας και τις διατροφικές διαταραχές, ολομόναχη, μέσα σε έναν διαλυμένο γάμο. Κι εδώ βρίσκεται η πρώτη σημαντική τους διαφορά.
Η Diana μπήκε εξαρχής σε έναν γάμο καταδικασμένο να αποτύχει. Η ίδια το είπε τότε στο BBC και στην διαβόητη συνέντευξή της, ότι «στον γάμο αυτόν ήμασταν τρεις οπότε ήταν λίγο στριμωγμένα». Η Meghan Markle, είχε στο πλευρό της τον Harry, τον μεγαλύτερο υποστηρικτή της κι εκείνον που τελικά κλήθηκε να κάνει τη σημαντικότερη επιλογή της ζωής του μεταξύ καθήκοντος και οικογένειας, διαλέγοντας τελικά τη δεύτερη. Αλλά ήταν μόνο ο Harry που τελικά έσωσε τη Meghan Markle; Ο ίδιος διαφώνησε, υποστηρίζοντας ότι εκείνη ήταν που τον έσωσε από μία ζωή εγκλωβισμένη σε έναν μικρόκοσμο στον οποίο το φαίνεσθαι, οι τύποι, η παράδοση και το πρωτόκολλο είχαν σημασία. Το ίδιο νομίζω κι εγώ.
Η μεγαλύτερη διαφορά στην ιστορία της Meghan Markle και της πριγκίπισσας Diana είναι η ίδια η Meghan Markle.
Σε αντίθεση με την αδικοχαμένη μητέρα του συζύγου της, που παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Κάρολο στην τρυφερή ηλικία των 19 ετών, η Meghan μπήκε σε αυτόν τον γάμο στα 36 της χρόνια. Είχε ήδη ένα διαζύγιο στο ενεργητικό της, μπόλικη εργασιακή εμπειρία και μία καριέρα πίσω της σε ένα υπερπροβεβλημένο επάγγελμα, αυτό της ηθοποιού. Σίγουρα κι εκείνη δεν περίμενε ότι ο βρετανικός Τύπος και η άκαμπτη παράδοση θα μπορούσαν να γίνουν μια αβάσταχτη καθημερινότητα για εκείνη, αλλά ήταν πιο έτοιμη από την Diana να κατανοήσει, να αποδεχτεί και ν΄αντιδράσει.
«Μετανιώνω που πίστεψα ότι θα με προστάτευαν», σημείωσε μιλώντας στην Oprah Winfrey, η Meghan Markle. Σε αντίθεση όμως με τη Diana δεν της πήρε πολύ καιρό να καταλάβει ότι οι διαφορές της με το παλάτι (ως θεσμό περισσότερο και λιγότερο με τους ανθρώπους) δεν θα γεφυρώνονταν. Η Meghan Markle μεγάλωσε σε μία εντελώς διαφορετική κουλτούρα, μία κουλτούρα που ωθεί τους ανθρώπους να μιλούν για τα συναισθήματά τους, να ζητούν βοήθεια και να προσπαθούν συνέχεια να αυτοβελτιώνονται, ενώ η Diana, που υπέφερε σιωπηρά για πολύ μεγαλύτερο διάστημα, είχε μεγαλώσει στην Βρετανική κουλτούρα, αυτή που θεωρεί την παράδοση και την διατήρησή της ένα πολύ σημαντικό αγαθό, αυτή που τιμά τους θεσμούς και τους κανόνες, αυτή που έχει εφεύρει πόσες διαφορετικές λέξεις για τον καιρό, γιατί μια συζήτηση γι’ αυτόν είναι πρέπουσα, σε αντίθεση με τις συζητήσεις περί μύχεων σκέψεων και βαθέων συναισθημάτων.
Η Meghan Markle, ήξερε επίσης να αναγνωρίζει τον ρατσισμό από νωρίς στη ζωή της. Η ίδια είναι μικτής καταγωγής και μεγάλωσε με τους ανθρώπους γύρω της να την αντιμετωπίζουν είτε ως πολύ λευκή για να είναι μαύρη, είτε ως πολύ μαύρη για να είναι λευκή. Μεγάλωσε στις ΗΠΑ, όπου ο συστημικός ρατσισμός είναι ένα δομικό χαρακτηριστικό της κοινωνίας, το οποίο προσπαθεί να αποτινάξει ακόμα πιο έντονα με την άνοδο του κινήματος #BlackLivesMatter, στη σημερινή εποχή. Ο ρατσισμός ήταν εκεί και η Meghan Markle μπορούσε να τον αντιληφθεί.
Δεν ήταν μόνο ο βρετανικός Τύπος και τα social media που εξέφραζαν κεκαλλυμένα τον ρατσιμό και την ξενοφοβία απέναντι στη μιγάδα Αμερικανή, Meghan. Δεν ήταν μόνο ότι τον έβλεπε στα δημοσιεύματα μέσω των άδικων συγκρίσεων της με την Kate Middleton. Ήταν η ίδια η βασιλική οικογένεια που της έδειξε ότι ο ρατσισμός είναι εδώ, έτοιμος να καταπνίξει κάθε καλή διάθεση εκ μέρους της.
Ο θεσμός της μοναρχίας, έπρεπε να αλλάξει το πρωτόκολλο ώστε ο Archie, ο γιος της Meghan Markle και του πρίγκιπα Harry να μην λάβει τον τίτλο του πρίγκιπα. Ο θεσμός ήταν που ανησυχούσε για το πόσο σκούρο θα είναι το δέρμα του μωρού της. «Αν αυτό είναι το συμπέρασμα που βγάζεις, νομίζω ότι είναι σωστό», απάντησε η Meghan Markle στην Oprah Winfrey, όταν τη ρώτησε μήπως ο Archie δεν έλαβε τον τίτλο του πρίγκιπα για λόγους φυλετικούς. Ακόμα κι αν ο Harry δεν ήταν στο πλευρό της, κάτι μας λέει ότι η Meghan Markle, που είχε αντιμετωπίσει αυτού του είδους το ρατσισμό σε όλη της τη ζωή, δεν θα τον δεχόταν για τον γιο της.
Ο Harry έπαιξε βέβαια καταλυτικό ρόλο. Ο ίδιος βρήκε αυτονόητη την αντίδρασή του, να βρει λύση στο πρόβλημα, ακόμα κι αν αυτή σήμαινε τη ρήξη με τον θεσμό μέσα στον οποίο είχε μεγαλώσει και ήταν προορισμένος να υπηρεττεί. Η δύναμη της αγάπης, σε συνδυασμό με τα δικά του προσωπικά βιώματα και το τραύμα της απώλειας της μητέρας του σε ηλικία 12 ετών, δεν θα του επέτρεπαν να φερθεί διαφορετικά.Ο ίδιος εξέφρασε την απογοήτευσή του από τον πατέρα του πρίγκιπα Κάρολο που ούτε τότε, ούτε τώρα δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. «Νιώθω απογοητευμένος γιατί έχει περάσει κάτι παρόμοιο. Ξέρει πώς είναι ο πόνος και ο Archie είναι ο εγγονός του. Την ίδια στιγμή, φυσικά, πάντα θα τον αγαπώ. Αλλά έχω πληγωθεί πολύ ήδη», είπε χαρακτηριστικά ο πρίγκιπας Harry για τον πατέρα του.
Τον πιο καταλυτικό ρόλο όμως τον έπαιξε η ίδια η εποχή. Η ιστορία του πρίγκιπα Κάρολου, της Diana, του Τύπου και της μοναρχίας εκτυλίχθηκε στα ’90s. Τότε που δεν υπήρχαν social media, τότε που η ψυχική υγεία ήταν θέμα ταμπού, τότε που και το διαζύγιο ακόμα ήταν κάτι αδιανόητο για το Στέμμα -μην ξεχνάς ότι η βασίλισσα Ελισάβετ είναι και αρχήγος της εκκλησίας. Η ιστορία της Diana έγινε ο καταλύτης για να αλλάξουν πολλά στη ζωή της βασιλικής οικογένειας, αλλά όχι αρκετά. Αυτό αποδεικνύει η περίπτωση της Meghan Markle και του πρίγκιπα Harry.
Οι δυο τους κλήθηκαν να βρουν λύση στο αδιέξοδο αφενός από μία καλύτερη θέση, αφού δεν ήταν άμεσοι διάδοχοι του θρόνου, αλλά και σε μία εποχή όπου το μίσος διογκώνεται από τα social media, τα οποία όμως παράλληλα μπορούν να λειτουργήσουν και ως δίοδος για να ειπωθούν τα πράγματα όπως ακριβώς είναι, να επισημανθεί το θέμα του ρατσισμού, να ζητηθούν ευθύνες, να κατέβει η βασιλική οικογένεια από το βάθρο της, όπως επίσης και οι βασιλικοί συντάκτες που έσπευσαν να διαιωνίσουν και πάλι την εικόνα της «κακιάς Meghan» που βάλθηκε να τους καταστρέψει.
O πρίγκιπας Harry και η Meghan Markle κλήθηκαν να βρουν λύση σε μία εποχή που τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ψηλά στην ατζέντα και που οι «ανησυχίες για το πόσο σκούρο είναι το δέρμα του μωρού» αντιμετωπίζονται με βδελυγμία. Κυρίως ζουν την ιστορία τους σε μία εποχή όπου και οι δύο μπορούν να μιλάνε ανοιχτά για τα τραύματά τους, να τα εκθέτουν στο φως και να δουλεύουν για την ίασή τους χωρίς ταμπού.
Η ιστορία της Meghan Markle και του πρίγκιπα Harry δεν έχει φτάσει ακόμα στο τέλος της. Σίγουρα αυτό θα είναι διαφορετικό από αυτή της πριγκίπισσας Diana και του Κάρολου, αφού αυτοί οι δυο μοιάζουν πιο αγαπημένοι και ουσιαστικά ενωμένοι από ποτέ. Ίσως όμως λειτουργήσει και η δική τους ιστορία καταλυτικά για τον εκσυγχρονισμό ενός θεσμού απαρχαιωμένου και ανακόλουθου με την εξέλιξη που βιώνουμε σε επίπεδο κοινωνίας, τον θεσμό της Μοναρχίας, την «εταιρεία», την βασιλική οικογένεια της Αγγλίας.
