Μεταξύ μας, δεν νικιέται η αλήθεια του ΛΕΞ

Ο ΛΕΞ και οι άλλοι 

Ξεκινάμε από τα βασικά: Ο ΛΕΞ δε δίνει συνεντεύξεις και τα live του, είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Οπότε το πανδαιμόνιο που ακολούθησε την ανακοίνωση της νέας συναυλίας του στην Αθήνα, ήταν στανταράκι. Το πολυαναμενόμενο live, προγραμματίστηκε αρχικά για το Σάββατο 2 Ιουλίου, στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας. Ωστόσο ένα ακαριαίο sold out, άλλαξε το αρχικό σχέδιο και έτσι το ραντεβού δόθηκε την Κυριακή 3 Ιουλίου.

Αυτή τη φορά στο Στάδιο του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη. Μια επιλογή, που για όσους ακούν ΛΕΞ, δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί τυχαία. Μια προσφυγική γειτονιά, που στα lockdown της πανδημίας έγινε η «γειτονιά της επανάστασης», κατά της αστυνομικής βίας. Οι στίχοι του «Μπόμπαν» άλλωστε, που μιλάνε για τον μπασκετμπολίστα Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, έκαναν το σπίτι των κυανέρυθρων να σειστεί.

Τι ζήσαμε ρε ΛΕΞ;

Αν δεν έχεις βρεθεί ποτέ σε live του 37χρονου ράπερ, δύσκολα μπορείς να καταλάβεις αυτό το υπερβατικό της υπόθεσης. Το τελευταίο του live πριν λίγα χρόνια, «βούλιαξε» το θέατρο Πέτρας με 10.000 άτομα. Αυτή τη φορά πάνω από 25.000 κόσμου, γυναίκες και άνδρες, πιτσιρίκια και αλάνια φώναξαν «Πού’σαι ρε ΛΕΞ;». Καπνογόνα, ιδρώτας και ένας χωροχρόνος που πάλλεται από ενέργεια.  Οι πύρινες ρίμες του ΛΕΞ, μετέτρεψαν το Στάδιο του Πανιωνίου, σε μια φλεγόμενη αρένα.

Μια συναυλία που έγινε ιστορική, όχι μόνο για τα χιλιάρικα κόσμου που την παρακολούθησε από κοντά. Αλλά γιατί έδωσε την πιο ηχηρή και αυταπόδεικτη απάντηση σε όσους αναρωτιούνται τί έχει να πει το ελληνικό ραπ.

Οι φωτογραφίες και τα βίντεο που κατακλύζουν τα timelines στα social media από το βράδυ τη Κυριακής, δίνουν μόνο μια μικρή γεύση:

 

Η κυκλοφορία ενός νέου δίσκου, ήταν απλά η αφορμή για ένα live σημείο-αναφοράς για την ελληνική (μουσική) πραγματικότητα. Μέσα σε 90 λεπτά, ο αεικίνητος ΛΕΞ, ράπαρε κομμάτια από το καινούριο «Metro», αλλά και παλιά «κλασικά» όπως τα «Vittorio», «Όχι Σήμερα», «Μουσική για τσόγλανους», «Πολυκατοικίες», «Διαστημόπλοια», «Φράχτης», «Κριμ», «Κοράκια», «Τίποτα στον κόσμο» και άλλα πολλά. Σε ρόλο guest, ο ΣΑΝΤΑΜ, ο οποίος με τη δική του ενέργεια, παρέσυρε ένα ήδη φλεγόμενο κοινό.

Για ποιους ραπάρεις bro;

Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να γραφτεί κάτι ακόμα. Το εισιτήριο αυτής της συναυλίας του ΛΕΞ κόστιζε 8 ευρώ. Σε ένα πλούσιο συναυλιακό καλοκαίρι και μετά από τρία πανδημικά καλοκαίρια οι «Ταπεινοί και Πεινασμένοι» ήταν όλοι εκεί. Ήταν εκεί με τα καταπιεσμένα βογγητά τους και με υψωμένα χέρια. Ήταν εκεί για να ζήσουν την έξαψη της στιγμής και την εμπειρία ενός live με τον ΛΕΞ, τον οποίο συνόδευαν στίχο-στίχο, όλο το βράδυ.

Ο ΛΕΞ άλλωστε το έχει δηλώσει ευθαρσώς: «Ραπάρω για όσους δεν ραπάρουν καλά/ μα έχουν τόσα και τόσα να πούνε». Όλοι όσοι βρέθηκαν στο στάδιο του Πανιωνίου την Κυριακή, δεν ήθελαν μόνο να ακούσουν τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη. Είχαν και πολλά να πούνε. Και τα φώναξαν μέχρι να μη βγαίνει άλλο φωνή. Αντιρατσιστικά συνθήματα και πανό, μηνύματα αλληλεγγύης για όσους δεν ακούγονται και δωρικά «αντίο» σε εκείνους που έφυγαν νωρίς από κοντά μας. Ο ΛΕΞ μοιράστηκε την σκηνή του με μια λαοθάλασσα και την άφησε να ξεχυθεί ελεύθερη.

Όχι ότι περιμένει κάποια εύσημα από κανέναν. Αλλά ε, ΛΕΞ δεν έχουμε τίποτα στον κόσμο σαν εσένα. Θα λέμε στους φίλους μας, «ήμουν και εγώ εκεί».

Σε ευχαριστούμε και στα επόμενα.