Μια θλιβερή συζήτηση για το σουτιέν της Δόμνας Μιχαηλίδου
- 28 ΙΑΝ 2022
Η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Δόμνα Μιχαηλίδου, βρέθηκε καλεσμένη στο “The 2Night Show” του Γρηγόρη Αρναούτογλου. Κάθισε στην πολυθρόνα και μίλησε για το έργο του υπουργείου, για τις αναδοχές, τις υιοθεσίες, την ευθύνη της Πολιτείας απέναντι στους ευάλωτους.
Σε μία εκπομπή με ψυχαγωγικό πρόσημο, οι πιο προσωπικές ερωτήσεις, έχουν τη θέση και την αξία τους. Η Δόμνα Μιχαηλίδου αναφέρθηκε στα στερεότυπα και την πίεση που αυτά ασκούν στις γυναίκες του σήμερα.
Θέλησε να μοιραστεί με τους τηλεθεατές τη δική της εμπειρία. Βάλτα κάτω. Γυναίκα. Γεννημένη το 1987. Θέση ευθύνης στον ανδροκρατούμενο χώρο της πολιτικής. «Πληροί τις προϋποθέσεις» για να βρεθεί στο στόχαστρο.
Δόμνα Μιχαηλίδου: «Δεν θα πω ψέματα, με έχουν φέρει σε δύσκολη θέση»
«Πολλές φορές το λένε με έκπληξη. Είναι πολύ όμορφη αλλά και έξυπνη. Δεν το λένε αυτό για τους άνδρες. Ακόμη συνεχίζονται τα στερεότυπα, έχουμε ακόμη δρόμο. Υπάρχει ακόμη αυτή η έκπληξη. Οπότε πρέπει συνεχώς να το συζητάμε και να θυμίζουμε ότι αυτά τα στερεότυπα είναι κουτά και δεν χρειάζεται να τα διαιωνίζουμε. Δεν θα πω ψέματα, με έχουν φέρει σε δύσκολη θέση.
Το στερεότυπο είναι βαθιά ριζωμένο σε μια κοινωνία. Την πρώτη μέρα που πήγα να ορκιστώ στο Προεδρικό Μέγαρο, μού είπαν καλοπροαίρετα ‘όχι από εκεί, εκεί πάει η κυβέρνηση, οι συνοδοί είναι από την άλλη πόρτα.
Όταν πήγα στο Υπουργείο να παραλάβω το γραφείο μου, ο κύριος που γνωρίζει τις αίθουσες μού έδειξε τα γραφεία της γραμματείας. Όλα αυτά τα στερεότυπα υπάρχουν κι ας έχουν πλέον οι γυναίκες θέση στο τραπέζι λήψης αποφάσεων. Δεν έχουμε ίση φωνή», ανέφερε η Δόμνα Μιχαηλίδου.
Είπε την αλήθεια. Όπως κι όταν βρέθηκε σε μία αίθουσα γεμάτη φωτογράφους και ρώτησε αν είναι όλα έτοιμα, ένας από τους παρευρισκόμενους τη ρώτησε «αν έρχεται η υφυπουργός». Γέλασαν όλοι. Γέλασε κι εκείνη αμήχανα.
Ανοίγουμε λάκκους και ρίχνουμε, ρίχνουμε, ρίχνουμε. Μπαζώνουμε διαρκώς τις ζωές μας με στερεότυπα που μας πασάρουν, αγωνιώντας για το μετά. Αγώνας να αποδείξουμε πως τα έμφυλα στερεότυπα πάνε την κοινωνία μας πίσω και είναι πια επικίνδυνα για όλες εμάς.
Ένα ακόμα κακόγουστο και αφελές αστειάκι που όμως κρύβει την παθογένεια του κόσμου μας. Τη βαθιά ριζωμένη παθογένεια που -δυστυχώς- αρνούνται να καταπολεμήσουν άντρες και γυναίκες.
Η «επίμαχη» φωτογραφία
Το NEWS247 δημοσίευσε στον λογαριασμό του στο Facebook μια φωτογραφία της Δόμνας Μιχαηλίδου από τη Βουλή κι επέλεξε να τη συνοδεύσει με την ατάκα περί συνοδών κι άλλων θυρών.
«Όταν πήγα να ορκιστώ, μου είπαν καλοπροαίρετα, ”όχι από εκεί, εκεί πάει η κυβέρνηση, οι συνοδοί είναι από την άλλη πόρτα”».
Για όλα φταίει το σουτιέν και το ραντάκι
Ένα από τα σχόλια, γραμμένο από γυναίκα, ήταν το εξής: «Αν πήγατε κυρία Μιχαηλίδου με ραντάκι μπλουζάκι και το σουτιέν να φαίνεται, όπως και στη φωτο που βλέπουμε, νομίζω πως δεν είχαν άδικο αυτοί που σας έδειξαν την άλλη πόρτα. Με όλο τον σεβασμό στη μόρφωση και την ομορφιά σας».
Το διαβάζω και δεύτερη φορά και πατάω το προφίλ του χρήστη που το τοποθέτησε εκεί για να βεβαιωθώ πως πρόκειται για γυναίκα κι όχι για κάποιον λογαριασμό Γιάννης-Μαρία, ώστε να πω κοίτα ο Γιάννης τι πήγε κι έγραψε.
Το σχόλιο έφερε απάντηση και η απάντηση ανταπάντηση.
«Τι έγραψες τώρα έχεις καταλάβει ή απλά δεν έχετε τίποτα να πείτε; Τι σχέση έχει το σουτιέν και το μπλουζάκι με το επάγγελμα κάποιου και το status του».
«Φυσικά και έχει. Όλα έχουν αν θέλεις να εμπνεύσεις σεβασμό αγαπητή μου»
«Δεν γίνεται, δεν είναι πρέπον, είναι ασέβεια προς τον θεσμό της Δημοκρατίας, στον χώρο του Προεδρικού Μεγάρου και του ελληνικού κοινοβουλίου να ντύνεσαι όπως στην παραλία».
Γιατί όπως είναι γνωστό άλλο έργο κάνεις με ραντάκι κι άλλο με ζιβάγκο. Όλα παίζουν τον ρόλο τους και το ενδυματολογικό είναι πρωτεύον ζήτημα. Μα, να πάει η Δόμνα Μιχαηλίδου, εν μέσω θέρους εικάζω, στη Βουλή με αμάνικο τοπ; Και να αχνοφαίνονται και οι ραφές του σουτιέν;
Πού τα είδατε αυτά κυρία Μιχαηλίδου; Τι με νοιάζει εμένα αν διευρύνατε τα ηλικιακά όρια και έτσι, τώρα, μπορεί να γίνει ανάδοχος κάθε πολίτης που είναι από 25 έως και 75 ετών; Πόσο νομίζετε με ενδιαφέρει αν συμπολίτες μας με HIV ή ηπατίτιδα Β θα μπορούν πια να γίνονται ανάδοχοι ή θετοί γονείς. Δεν με απασχολούν οι δράσεις σας για τα άτομα με αναπηρία.
Τι με νοιάζουν όλα αυτά όταν σας έχω δει στη Βουλή με αμάνικο κολλητό μπλουζάκι; Και από μέσα να υποπτεύομαι πως φοράτε και σουτιέν; Δηλαδή χάθηκαν τα μακριά μανίκια, άντε και το τρία τέταρτα περνάει όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει.
Η επικίνδυνη ρητορική
Είναι δυνατόν γυναίκα πράγμα να θέλετε να σας πάρουν στα σοβαρά όσοι κάθονται στα έδρανα κι όσοι πολίτες σας παρακολουθούν όταν δεν σας βλέπουν με σακάκι σταυροκουμπωτό και φούστα κάτω από τον αστράγαλο;
Εξοργίζομαι. Χάνω την υπομονή μου και την υποτιθέμενη επιθυμία μου να χαμογελάσω τυπικά και να προσπεράσω θεωρώντας πως «έλα μωρέ ένα σχόλιο ήταν, πάει πέρασε». Ούτε πάει, ούτε πέρασε. Ίχνος αστείου δεν υπάρχει για να βρω.
Μόνο κίνδυνος. Και δάκρυα στα μάτια. Γιατί την ίδια στιγμή που κάποια πιστεύει πως η Δόμνα Μιχαηλίδου δεν σέβεται τον θεσμό της Δημοκρατίας επειδή φόρεσε αμάνικο, κορίτσια και γυναίκες εκεί έξω βιάζονται και δολοφονούνται γιατί φορούσαν μίνι και τα ‘θελαν και τα ‘παθαν και προκάλεσαν και πήγαιναν γυρεύοντας.
«Ακόμα κι αν φορέσω τη φούστα μου καπέλο, όταν λέω όχι σημαίνει ότι δεν θέλω» έγραφε ένα από τα πανό στην πορεία αλληλεγγύης για τη Γεωργία, που πραγματοποιήθηκε προ ημερών. Πάψτε να μένετε στην επιφάνεια, μας κάνετε κακό. Σε εμάς που δεν ξέρετε και στις κόρες σας που λατρεύετε. Η αξία μας δεν μετριέται με μεζούρα. Η αξία μας δεν επιδέχεται τσάκιση.
Για πόσο ακόμα τα έμφυλα στερεότυπα θα αποτελούν τις κατευθυντήριες γραμμές, τις αποδεκτές νόρμες που υπαγορεύουν το πώς πρέπει κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα να φέρεται στους συνανθρώπους του αλλά και να ενεργεί εντός του περίγυρού του;
Όταν μιλάμε για αξία, ηθική και σεβασμό είναι ντροπιαστικό να συνεχίζουμε με ψηλοτάκουνα, ντεκολτέ, σουτιέν κι αμάνικα. Ντροπιαστικό κι επικίνδυνο. Η Δόμνα Μιχαηλίδου και η κάθε Δόμνα Μιχαηλίδου θα κριθεί για το έργο της.
Για τη συνέπεια λόγων και πράξεων κι όχι για το αν επέλεξε φόρεμα στενό και βαθύ ντεκολτέ που πάνε κόντρα σε ένα κατασκεύασμα επίπλαστης ευπρέπειας.
Αντί να κουμπώνουμε εμείς τα πουκάμισά μας, ξεκουμπώστε εσείς τα μυαλά σας.
Αυτό θα ήταν μια κάποια υποστήριξη.
