Μήπως ο φεμινισμός της Florence Pugh είναι «γιαλαντζί» και ελιτίστικος;
- 21 ΔΕΚ 2024
Η Florence Pugh γίνεται viral για τις φεμινιστικές απόψεις κυρίως γιατί είναι μια διάσημη, πλούσια, προνομιούχα και ταλαντούχα ηθοποιός του Hollywood. Έχει μιλήσει για τη μισθολογική ανισότητα και τις διακρίσεις που υφίστανται οι νέες γυναίκες στην κινηματογραφική βιομηχανία σε τέτοιο βαθμό που πλέον έχει κουράσει το κοινό της. Τις γυναίκες της εργατικής τάξης.
Γιατί θεωρούν την Florence Pugh μια εγωκεντρική 28χρονη που ζει στην κοσμάρα της και δεν ξέρει τι πραγματικά σημαίνει να αισθάνεται εξουθενωμένη μια εργαζόμενη γυναίκα και ποια είναι τα προβλήματα της πραγματικής ζωής που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες καθημερινά στη δουλειά τους; Θεωρούν (σύμφωνα με τα σχόλια στα social media για τις πρόσφατες δηλώσεις της Florence Pugh) ότι αν ήδη αμείβεσαι με εκατομμύρια για ταινίες δράσης της Marvel, είναι ειρωνικό να μιλάς για μισθολογικές ανισότητες. Βέβαια, ο σεξισμός στο Hollywood είναι υπαρκτός.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της στους Times του Λονδίνου, η 28χρονη Βρετανίδα σταρ έκανε έναν απολογισμό της δεκαετούς καριέρας της ως ηθοποιός. «Υπάρχουν λεπτές γραμμές που οι γυναίκες πρέπει να μην τις περάσουν, διαφορετικά θα τις αποκαλούν ντίβες, απαιτητικές, προβληματικές. Και δεν θέλω να χωράω στα στερεότυπα που φτιάχνουν άλλοι», είπε η Florence Pugh. «Είναι πραγματικά εξουθενωτικό για μια νέα γυναίκα να υπάρχει σε αυτόν τον κλάδο, και στην πραγματικότητα σε άλλους κλάδους…Στην πραγματικότητα δεν προσπαθώ να προκαλέσω. Θέλω απλώς να υπάρχω, να δημιουργώ χώρο για μια εκδοχή ενός ατόμου που δεν είναι όλα αυτά που έπρεπε να είναι». Ο ριζωμένος μισογυνισμός, η σεξουαλική καταπίεση και η ταξική ιεραρχία φαίνεται ότι είναι τα θέματα που συζητά στις συνεντεύξεις της η Florence Pugh.
Και έχει δίκιο. Γιατί ο κόσμος ενδιαφέρεται περισσότερο για τις γυμνές σκηνές -σχεδόν αγγίζοντας την ηδονοβλεψία- στις ταινίες της παρά για τα λεγόμενα της στις συνεντεύξεις της. Εδώ κάποιοι νιώθουν απειλή από την επιλογή της να μη φοράει σουτιέν. Υπάρχει όμως κι ένας ελέφαντας στο δωμάτιο, υπάρχει εγγενής ταξική σύγκρουση μέσα στον φεμινισμό. Είναι η ατομική ενδυνάμωση ο δρόμος προς τα εμπρός για το γυναικείο κίνημα;
Εάν ο φεμινισμός ορίζεται ως το δικαίωμα των γυναικών μιας ελίτ να απολαμβάνουν την ισότητα με τους άνδρες της τάξης τους, είναι αυτός πραγματικά ο φεμινισμός -που τουλάχιστον θεωρητικά υποστηρίζει την απελευθέρωση όλων των γυναικών- με κάποια ουσιαστική έννοια; Ένας φεμινισμός που επαναπροσδιορίζεται γύρω από την ταξική δικαιοσύνη θα είχε πολλά περισσότερα να προσφέρει. Γνώμη μου.
