OPINIONS

Μονόπετρο, ξεσπάσματα αλά Τσάκας ή πώς το Power of Love έχει τερματίσει την υπερβολή

Πρώτη γυμνασίου νομίζω ήταν, ναι, τότε που «τα έφτιαξα» με τον Παναγιώτη. Μεγάλος έρωτας σου λέει. Μετά από 2-3 μήνες σχέσης πίστευα πως είχα βρει τον ένα και μοναδικό. Και να σου τα όνειρα και οι βαρύγδουπες δηλώσεις. Και να σου οι υπερβολές σε ό,τι έκανα.

Σε εκείνα τα παιδικά, ανέμελα χρόνια με έχει γυρίσει το Power of Love και οι αντιδράσεις των παικτών του, οι οποίοι μπήκαν στο παιχνίδι για να βρουν τη δύναμη της αγάπης και όλως τυχαίως η πλειοψηφία αυτών την βρήκαν (αν εσύ την ψάχνεις  χρόνια τώρα, μάλλον κάτι λάθος έχεις κάνει, δεν μπορεί).

Πώς τα κατάφεραν είναι άξιο απορίας. Οι αριθμητικές επιλογές τόσο λίγες κι όμως οι περισσότεροι από αυτούς ταίριαξαν με κάποιον και όχι μόνο ταίριαξαν, αλλά μάλιστα ζουν και τον απόλυτο έρωτα.

Ποιος είπε ότι ζουν τον απόλυτο έρωτα; Οι ίδιοι καθημερινά. Τα προφίλ τους στο Instagram είναι οι καλύτερες αποδείξεις της απόλυτης υπερβολής που παρακολουθούμε καθημερινά στους τηλεοπτικούς δέκτες.

Θα παραθέσω μερικά από τα δεκάδες μελιστάλακτα posts που μπορείς να βρεις στα προφίλ τους.

Στέλλα και Πάνος, Πάνος και Στέλλα

Άννα και Παναγιώτης, Παναγιώτης και Άννα

 

Κυριακή και Σωκράτης, Σωκράτης και Κυριακή

Φίλα με να δεις πως αισθάνομαι… Φίλα με σαλπάρω και χάνομαι… Φίλα με @sokratis_el_ Φόρεμα @e.makkou

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Κυριακή Τσανικίδη (@kiriaki_tsanikidi) στις

Τα τρία αυτά ζευγάρια είναι ξεκάθαρο πως «το ζουν». Το ζουν στην πραγματικότητα ή το ζουν μόνο μέσα στο Power of Love και στα social media; Οι ίδιοι έχουν ξεσπάσει αρκετές φορές μέσω Instagram και έχουν απαντήσει στις αρνητικές κριτικές που έχουν δεχτεί, υποστηρίζοντας πως όλα όσα βλέπουμε είναι απολύτως αληθινά. Τίποτα δεν είναι προσποιητό, τίποτα δεν είναι στημένο.

Και κάπου εδώ, λοιπόν, έρχομαι να αναρωτηθώ. Πώς είναι δυνατόν να βλέπουμε τόσο υπερβολικές αντιδράσεις  ενηλίκων σε σχέσεις λίγων μόνο εβδομάδων; Πώς είναι δυνατόν να φτάνουμε στο σημείο να παρακολουθούμε τον Σωκράτη να δίνει μονόπετρο on camera στην Κυριακή, φορώντας ποντιακή στολή (για να τιμήσει την καταγωγή της), την οποία γνωρίζει μόλις λίγους μήνες; Κι ενώ βλέπεις το μονόπετρο και λες ορίστε της έκανε και πρόταση γάμου, έρχεται ο ίδιος ο παίκτης να μας τονίσει πως είναι πολύ νωρίς ακόμα για κάτι τέτοιο (Thank God). Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να της προσφέρει μονόπετρο; Μα φυσικά για να επισημοποιήσει, όπως υποστήριξε, τη σχέση του και με αυτόν τον τρόπο να την «κλείσει» και για εκτός παιχνιδιού. Είναι δική του, πάει και τελείωσε. Της φόρεσε και δαχτυλίδι, στο σωστό το δάχτυλο. Το είδε όλος ο ντουνιάς; Το είδε.

 

Και συνεχίζω. Πώς ακριβώς να νιώσει κάποιος όταν βλέπει τον Παναγιώτη (του οποίου η σύντροφός του, Άννα, αποχώρησε από το παιχνίδι πρόσφατα) να τα έχει βάψει μαύρα εξαιτίας του ότι έχει να τη δει εδώ και μερικές μέρες και κάθεται πια μόνος του και μιλά στη φωτογραφία της; Πώς να αισθανθείς όταν τον βλέπεις να σπρώχνει και να αναποδογυρίζει τραπέζια (γεια σου ρε Τσάκα αξεπέραστε) γιατί η ζωή του τα έφερε έτσι που είναι κλεισμένος σε ένα σπίτι μακριά από την καλή του;

 

Τόση θλίψη, τόση στενοχώρια, τόσος έρωτας πια που δεν αντέχει και όπου σταθεί και όπου βρεθεί  είναι με τη φωτογραφία της στο χέρι. Και κάπου εδώ έρχεσαι και αναρωτιέσαι: αφού είναι τόσο έντονα πια τα συναισθήματά του και δεν αντέχει λεπτό μακριά της, γιατί δεν αποχωρεί να πάει να την βρει εκτός παιχνιδιού, έξω στην αληθινή ζωή, στην πραγματικότητα; Μήπως το χρηματικό έπαθλο τελικά είναι πιο δυνατό από όλα;

 

Και μπορεί το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν βλέπω τέτοιου είδους στιγμιότυπα, όπως το παραπάνω, είναι να βάλω τα γέλια, μετά το ξανασκέφτομαι και το αντιμετωπίζω λιγάκι πιο σοβαρά. Το συγκεκριμένο reality προβάλλεται μεσημέρι, σε μία ζώνη που γνωρίζουμε πως μπορούν κάλλιστα να την παρακολουθούν παιδιά και έφηβοι. Όλη αυτή η υπερβολή στα συναισθήματα, όλη αυτή η υπερβολή στις αντιδράσεις, όλη αυτή η βιασύνη να δείξουν (και να αποδείξουν) πως ζουν τον απόλυτο έρωτα και είναι έτοιμοι να προχωρήσουν τη σχέση τους τόσο γρήγορα στο επόμενο στάδιο, μόνο αρνητικές επιδράσεις μπορούν να έχουν στα παιδιά και τους εφήβους.

Είναι γνωστό πως τα παιδιά επηρεάζονται πολύ πιο εύκολα από αυτά που βλέπουν/βιώνουν και τείνουν να αντιγράφουν συμπεριφορές αυτών που, ανά περιόδους, παρακολουθούν και θαυμάζουν. Η ανάγκη τους για ταύτιση είναι μεγάλη και το φιλτράρισμά τους πολύ πιο επιφανειακό από αυτό των ενηλίκων. Όλες αυτές οι υπερβολικές αντιδράσεις, λοιπόν, ενδεχομένως να μην τους κάνουν να γελούν, όπως εμένα, αλλά να τους δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες, ίσως και εσφαλμένες απόψεις για αξίες όπως ο έρωτας και η αγάπη.

Η πραγματική ζωή είναι διαφορετική από αυτή που παρουσιάζεται μέσα στο Power of Love. Εκεί όλα μεγαλοποιούνται. Μεγαλοποιούνται γιατί, πρώτον, οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται κλεισμένοι μέσα σε ένα σπίτι και τα βιώνουν όλα διαφορετικά από ότι στον «πραγματικό» κόσμο και, δεύτερον, γιατί υπάρχει ο παράγοντας που ακούει στο όνομα χρηματικό έπαθλο. Και θα κλείσω με το εξής ρητό:

Όποτε υπάρχουν στη μέση πολλά λεφτά, δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν – Αγκάθα Κρίστι, 1890-1976, Βρετανίδα συγγραφέας