OPINIONS

Μπορεί ο σεξισμός να διαφημίσει ρούχα για γυναίκες;

Όταν κυκλοφόρησε η νέα καμπάνια του Alexander Wang για τη σειρά με τα τζιν παντελόνια της φίρμας του, οι American Apparel και Calvin Klein έμοιαζαν ερασιτέχνες, μικρά απροστάτευτα γατάκια, σε ό,τι αφορά στις προκλητικές διαφημιστικές καμπάνιες.

Οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν και στοχεύουν στο να διαφημίσουν και – μαντεύω – να πουλήσουν τζιν παντελόνια Alexander Wang, δεν είναι παρά σκηνές εισαγωγής σε soft πορνό (που ίσως μετά γίνεται hardcore κανείς δε μπορεί να ξέρει). H Anna Ewers (το μοντέλο που πρωταγωνιστεί), ναι μεν φοράει τζιν – υποθέτουμε του Wang – αλλά δε μας απασχολεί και πολύ στις φωτογραφίες στις καμπάνιας.

Κι αυτό γιατί σε όλες είτε γδύνεται, είτε “παίζει με τον εαυτό της”, είτε βρέχεται και η λευκή μπλούζα γίνεται διάφανη. Κάπου σε κάποια γωνία μπορούμε να δούμε και μια υποψία τζιν υφάσματος, γεγονός που αμφιβάλλω αν μπορεί να μας κάνει να πληρώσουμε περί τα 200 ευρώ για να το αποκτήσουμε.

Η μόδα υποτίθεται πως πρέπει να αποθεώνει τη γυναίκα, όχι να την πουλάει. Πόσο μάλλον γυμνή.

Δε γνωρίζω αν ο Alexander Wang σχεδίασε τζιν που θα φοράς και θα σε κάνουν να θες να το βγάλεις. Ή αν σε ωθούν να γίνεις ο πιο σέξι εαυτός σου. Ειδικά στην περίπτωση που σε ερεθίζουν τόσο και ο αυνανισμός είναι η μόνη λύση, ίσως θα έπρεπε να κινηθούν προς μια διαφορετική κατεύθυνση στο marketing. Κι εμείς να γράψουμε ένα διαφορετικό θέμα.

Το να προσπαθείς να πουλήσεις τζιν, τσαλακώνοντάς το στους αστραγάλους του μοντέλου, είναι σαν να πουλάς ψητό κοτόπουλο δείχνοντας τις κότες να κλωσάνε στο κοτέτσι.

Όταν η μόδα είναι ένα εργοστάσιο που δουλεύει κυρίως από τα γυναικεία πορτοφόλια και ποντάρει στο να προσελκύσει πελάτες γένους θηλυκού, δεν υπάρχει αλήθεια καμία λογική εξήγηση με το να τις καταδεικνύει ως υπερβολικά σεξουαλικές κρεμάστρες. Ειδικά όταν φορώντας τα τζιν, υποτίθεται πως νιώθουμε άνεση και χαλαρότητα.

Πώς μπορεί μια πανέμορφη, ολόγυμνη γυναίκα με σωματάρα να μου πουλήσει ένα τζιν που ακόμα και η ίδια επιλέγει να μη φοράει;

Ως λάτρης των προκλητικών και έξυπνων διαφημίσεων δε θεωρώ πως ο Alexander Wang κινήθηκε διαφημιστικά σε μια γραμμή ανάλογη των προσδοκιών μας. Χωρίς να με προσβάλλει το γυμνό, με έχει κουράσει  ως άλλο ένα “μπισκοτάκι για το σκύλο μου”.

Δε χρειάζεται να μου πουλήσεις κρέας για να αγοράσω ύφασμα.

Η καμπάνια που ντύνει το κείμενο αυτό σίγουρα έχει τραβήξει την προσοχή, γεγονός που αναμφισβήτητα ήταν μέρος του στόχου της. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Alexander Wang δε χρειάζεται να κάνει μια τέτοιου είδους εντύπωση. Για την ακρίβεια δε χρειάζεται να κάνει καν εντύπωση.

Το να μπαίνεις στο τριπάκι να πουλήσεις γυμνό και σεξ, σαν ένας άλλος Tom Ford, λέγοντας “Το ενδιαφέρον κομμάτι είναι να δω πώς θα το ερμηνεύσει ο κόσμος”, ενώ ο κόσμος καθημερινά καλείται να ερμηνεύσει εκατομμύρια στήθη και οπίσθια προσπαθώντας κάθε φορά να δει τι διαφημίζει το τάδε ζευγάρι σιλικόνης ή ο δείνα πωπός, είναι τουλάχιστον αστείο. Στη βάση του είναι ολοκληρωτικά προκλητικό.

 

Πώς μπορεί δηλαδή να ερμηνεύσει μια γυναίκα το να της γδύνεις μια άλλη με τέλειες αναλογίες για να της πουλήσεις το τζιν παντελόνι που σχεδίασες;

Καμία ευθιξία, μόνο απογοήτευση. Κυρίως γιατί όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα λαμπρά και “πρωτοποριακά μυαλά” κι αν εμφανιστούν σαν “Μεσσίες” στο χώρο της μόδας δείχνοντας ότι μπορούν να τη βγάλουν από τα καλούπια στα οποία την έχουν βάλει οι προηγούμενοι, ξαναγυρνούν στην εύκολη λύση της πρόκλησης.

Τόσος ντόρος για plus size μοντέλα, για το πόσο περήφανη πρέπει να νιώθεις για τον εαυτό σου και να τον αγαπάς, για ισότητα των φύλλων, αγώνες, καμμένα σουτιέν, για να καταλήξουμε πού; Να αγοράζουμε Wang επειδή η Anna Ewers, τον φόρεσε, ερεθίστηκε και αυνανίστηκε;

Πουλώντας γυμνό, σεξ, υγρά δάχτυλα και πρόστυχο βλέμμα, δεν είμαι και πολύ σίγουρη για το αν κάνεις μόδα. Ακόμα χειρότερα το να διαφημίζεις ένα τζιν χρησιμοποιώντας ουσιαστικά ως μέσο το να πουλήσεις το κορμί που θα ‘πρεπε να το φοράει, αλλά ήταν απασχολημένο με το να το βγάζει, δεν εγείρει κανέναν ενθουσιασμό. Καμία τροφή για σκέψη, καμία ανάγκη για κατανάλωση, τίποτα αισθητικά όμορφο. Τίποτα που να μην έχουμε ξαναδεί.

Αυτό το κείμενο δεν ήταν επειδή ενοχλήθηκα με τις εικόνες, αλλά επειδή βαρέθηκα να βλέπω γυμνές γυναίκες να προσπαθούν να μου πουλήσουν ένα κομμάτι ύφασμα.

Ακολουθεί ευφάνταστη διαφημιστική καμπάνια: Δε θα ήταν υπέροχο να δούμε την εφαρμογή των τζιν παντελονιών ενώ κάποιο μοντέλο ΤΑ ΦΟΡΑΕΙ;

 

Περισσότερα για τη γυναίκα στο LadyLike:

Οι τύποι γυναικών που σιχαινόμαστε όλες οι υπόλοιπες γυναίκες

Όταν η τηλεόραση αντιγράφει τον εαυτό της

Μετά τη γυμνή Kardashian, εγώ πώς πρέπει να αισθάνομαι;

Exit mobile version