Νισάφι πια με όλες όσες θυμούνται ότι τις έχουν παρενοχλήσει σεξουαλικά
- 14 ΝΟΕ 2017
Όταν δουλεύεις στα media, έρχεσαι καθημερινά σε επαφή με πολύ κόσμο. Την ίδια στιγμή που αυτό είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον, ειδικά αν σου αρέσει να γνωρίζεις ανθρώπους, σε φέρνει αντιμέτωπο και με την ακρόαση απόψεων από πολύ περισσότερους ανθρώπους από έναν για παράδειγμα δάσκαλο. Το θέμα των ημερών, λοιπόν, είναι η σεξουαλική παρενόχληση και οι ορδές γυναικών (και ανδρών) που αποφασίζουν να εξομολογηθούν ότι έχουν πέσει θύματα αυτής.
Όταν αποφασίζω να προσέξω τι λέγεται γύρω μου, στο λεωφορείο, στο δρόμο, στο γραφείο, στο μετρό, συνήθως γελάω. Αυτή την περίοδο, απογοητεύομαι. “Εντάξει δεν έχει παραγίνει αυτό με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις;”, “Μα καλά τώρα το θυμήθηκαν όλες;”, “Εγώ πάντως νομίζω ότι λένε ψέματα”, είναι ορισμένες από τις συχνότερες ατάκες που κάνουν τα αυτιά μου να κοκκινίζουν.
Οι άνθρωποι τείνουμε πλέον να θεωρούμε μόδα, οτιδήποτε αρχίζει να γίνεται μαζικά και να αποκτά μεγάλη προβολή, ξεχνώντας την πιθανότητα του ότι υπάρχουν ορισμένα θέματα, ΟΠΩΣ Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ, τα οποία χρήζουν ευρύτερης κοινοποίησης προκειμένου να εξαλειφθούν.
“Οι συχνότερες μορφές σεξουαλικής παρενόχλησης είναι ανεπιθύμητη επαφή ή άγγιγμα, αστεία σεξουαλικού περιεχομένου, προκλητικές χειρονομίες, φορτική πίεση για ραντεβού ή έξοδο και πίεση για σύναψη σχέσης“, αναφέρει η ψυχολόγος Καίτη Καραγιάννη. Θα μπορούσε μήπως το γεγονός ότι ο κόσμος (και ειδικά οι γυναίκες) έχουν κουραστεί και γυρνούν το κεφάλι σε κάθε καινούρια είδηση για σεξουαλική επίθεση, να δικαιολογηθεί από το ότι δεν γνωρίζουν περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Η ημιμάθεια γεννάει πολλά δεινά, και απ’ ό,τι φαίνεται και αυτό του να απαυδείς όταν δίπλα σου καταπατούνται δικαιώματα άλλων γυναικών. Ή ακόμα κι όταν το ζεις εσύ και δεν είσαι σε θέση να το αναγνωρίσεις.
Για κάθε Harvey Weinstein, υπάρχουν εκατό ακόμα άντρες στην περιοχή σου που κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Ας ξεκαθαρίσουμε επίσης, ότι με το να αμφισβητείς την εγκυρότητα όσων τολμούν να εξομολογηθούν ή να καταγγείλουν τις σεξουαλικές επιθέσεις που έχουν δεχθεί, ουσιαστικά συμβάλλεις στην φοβερά μεγάλη ανάγκη των θυτών να ακούσουν το “σιγά μωρέ να βγει να το καταγγείλει επειδή της έπιασε το μπούτι;”. Ναι. Εκατομμύρια χιλιάδες φορές ναι, επειδή της έπιασε το μπούτι. Για κάθε χούφτωμα ή άγγιγμα που κάνεις πως δεν έγινε, ή “έλα, μωρέ υπερβάλλει”, ή “θα της φάνηκε”, “κατά λάθος το έκανε”, ο ίδιος ή κάποιος άλλος βιάζει μια γυναίκα. Πρέπει να σου συμβεί για να πιστέψεις ότι γίνεται;
Δεν είσαι εύθικτη αν σε ενοχλεί ένα άκυρο χέρι ή άλλο μέρος του άλλου σώματος, στον γοφό σου. Ακόμα και σ’ ένα λεωφορείο που ασφυκτιά, υπάρχει πάντα τρόπος να μην σε ακουμπήσει κάποιος με σεξουαλικό τρόπο. Σπρώχ’ τον, μίλα δυνατά, κάν’ τον να νιώσει ντροπή. Μόνο με το να μιλάμε για τη σεξουαλική κακοποίηση (σε οποιοδήποτε μέγεθός της) θα μπορέσουμε να την αναγνωρίσουμε σήμερα και -ιδανικά- να την εξαφανίσουμε αύριο. Ακόμα κι αν υπάρχουν κάποιοι που έχουν βαρεθεί να ακούν γι’ αυτή.
Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη. Κάλεσε στο 15900 για να καταγγείλεις κάθε περιστατικό.
Κεντρική φωτογραφία: AP Photo/Damian Dovarganes