Ο ιερέας στο Αγρίνιο είναι βιαστής ανηλίκων και θα μείνει στη φυλακή. Αυτό σημαίνει δικαιοσύνη
- 19 ΙΟΥΛ 2022
Ο πέλεκυς της δικαιοσύνης έπεσε βαρύς. Ποινή 27 ετών εκ των οποίων εκτιτέα τα 20 και χωρίς αναστολή μέχρι την έφεση από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Λευκάδας στον 50χρονο ιερέα στο Αγρίνιο για τους βιασμούς που έπραξε. Μια υπόθεση στην οποία έχουμε προσωπική εμπλοκή καθώς όλα ξεκίνησαν όταν ένα από τα θύματα και βασική μάρτυρας μίλησε για πρώτη φορά στο LadyLike.
Μια δικαστική απόφαση στην οποία είχα στηρίξει τις τελευταίες μου ελπίδες για ίαση από την επιδημία της ατιμωρησίας που μαστίζει τώρα τελευταία.
Ύστερα από ένα απελπιστικά βαρύ κι ασήκωτο μπαράζ ευνοϊκών, δικαστικών αποφάσεων για πρόσωπα που για εμάς (όποιος θέλει το οικειοποιείται αυτό το «εμάς») ήταν και θα παραμείνουν ένοχα στον αιώνα τον άπαντα- γιατί αποδεδειγμένα έβλαψαν μέχρι δακρύων και αίματος, ήρθε μία απόφαση που λίγο πριν επικρατήσει το αίσθημα της απόλυτης απελπισίας, επιφέρει τη λύτρωση για έστω κάποια από τα απανταχού θύματα που είχαν την αποφασιστικότητα να διεκδικήσουν τη δικαίωση.
Ο ιερέας στο Αγρίνιο είναι ομόφωνα ένοχος. Το τέρας που ζούσε για χρόνια μέσα στην σηπτική αφάνειά του κι ανενόχλητα βεβήλωνε τις σάρκες μικρών παιδιών με το πρόσχημα μιας ρυπαρής αγιοσύνης και την ανοχή επικίνδυνων γονέων, είναι ένοχος για 6 βίντεο παιδικής πορνογραφίας, ένοχος για βιασμό κατά συρροή, ένοχος για ασέλγεια κατά συρροή και εξακολούθηση.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ πριν ενάμιση χρόνο, όταν μίλησα για πρώτη φορά με την «Ελένη», το κορίτσι από το οποίο ξεκίνησαν όλα σε αυτή την υπόθεση.
Είχε πάρει την απόφασή της, κι όπου έβγαινε. Φοβόταν ότι ο προσωπικός αγώνας που ξεκινούσε μπορεί μην έφτανε πουθενά, αλλά αυτό δεν την απέτρεψε, ήθελε να μιλήσει, να βγάλει επιτέλους από μέσα της όσα είχε περάσει 12 χρονών παιδί στα χέρια ενός υποτιθέμενου πνευματικού που όσο μου μιλούσε, αυτός παρέμενε ενεργός ιερέας με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη δική του αισχρή περίπτωση. Η «Ελένη» τα είπε όλα στη μαρτυρία της στο LadyLike και κάπως έτσι σηκώσαμε στα χέρια μας μια υπόθεση που ήταν τιμή μας να διαχειριστούμε, αλλά και αυτονόητο καθήκον.
Η δική της θαρραλέα στάση και πρωτοβουλία, οδήγησε την υπόθεση στη δικαιοσύνη. Φώναξε πως η σιωπή των θυμάτων είναι η δύναμη του θύτη. Μίλησε για το πόσο καθοριστικό είναι οι γονείς να στέκονται δίπλα στα παιδιά τους ουσιαστικά κι όχι τυπικά. Κατήγγειλε την τόσο κραυγαλέα λάθος στάση της μητέρας της. Η αποφασιστικότητά της έπεισε τελικά και την αδερφή της, η οποία είχε βιαστεί από τον ιερέα, να μιλήσει κι εκείνη. Και όλο αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο χωράει σε μια απλή περιγραφή.
«Βρίσκομαι στην ηλικία των 22 ετών όπου με θάρρος και τόλμη καλούμαι να παλέψω για να λυτρωθώ από τον βιασμό μου και να ηρεμήσει η ψυχή μου από τον πόνο που κουβαλάω από μικρό παιδί», είχε πει στο LadyLike η αδερφή της “Ελένης”.
Κάθε φορά που η «Ελένη» μού έστελνε τις εξελίξεις της υπόθεσης, για λάπτοπ γεμάτα με βίντεο παιδικής πορνογραφίας που βρήκε η αστυνομία στο κοινόβιο του ιερέα, για τα υπόλοιπα παιδιά που «ακόμα φοβούνται να μιλήσουν γιατί η εκκλησία είναι αυτή που είναι και δεν θέλουν να μπλέξουν», θυμάμαι να της λέω πως αυτός ο άνθρωπος αποκλείεται να ξαναβγεί από τη φυλακή και πως η δικαιοσύνη θα κάνει τη δουλειά της. Ακουγόμουν καθησυχαστική, αλλά δεν ήμουν. Ειδικά τον τελευταίο καιρό.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες που δεν μου ανήκουν, το μόνο που θα πω όμως είναι πως παρακολουθώντας από κοντά ό,τι πέρασε η «Ελένη» και η αδερφή της μέχρι να ακούσουν τη λέξη Ένοχος από την Έδρα και να ξεσπάσουν σε δάκρυα λύτρωσης, τίποτα δεν ήταν εύκολο. Δικηγόροι έκαναν πίσω, υπήρχε οικογένεια που δεν γνώριζε τι είχαν περάσει αυτά τα κορίτσια, μια μικρή, συντηρητική κοινωνία που πάντα ορίζει τα πράγματα με τους δικούς της ανασταλτικούς κανόνες, ένας θεσμός ισχυρός που λέγεται Εκκλησία και ένα μέλος της κατηγορούμενο για όσα παλεύει να αποτάξει ο κοινός νους, σε όποιον Θεό κι αν πιστεύει.
Ο ιερέας στο Αγρίνιο μπήκε στη φυλακή γιατί είναι ένοχος. Αυτό είναι δικαιοσύνη
Αλλά τελικά, αυτό που έπρεπε να γίνει, έγινε. «Νιώθουμε δικαιωμένες. Οι εντολείς μου βρήκαν το θάρρος και τη δύναμη να καταγγείλουν όλα όσα είχαν περάσει αυτά τα χρόνια από τον κατηγορούμενο , είχαν εμπιστοσύνη στους θεσμούς και τη δικαιοσύνη στην οποία και απευθυνθήκαμε» δήλωσε η δικηγόρος των κοριτσιών. «Νιώθουμε πλήρως δικαιωμένες από το αποτέλεσμα και χαιρόμαστε επίσης που θα διαβιβαστεί η δικογραφία στην εισαγγελία του Αγρινίου για τη διερεύνηση των τυχόν εγκλημάτων που έχουν γίνει και κατά των υπολοίπων κοριτσιών του λεγόμενου κοινοβίου».
Κι όπως συμπλήρωσε πολύ εύστοχα «Είναι μία απόφαση που δικαιώνει όχι μόνο τα θύματα, αλλά δικαιώνει όλα τα ανήλικα παιδιά που έχουν υποστεί κακοποίηση, που καταφεύγουν στη δικαιοσύνη και ζητάνε τη δικαίωση, την τιμωρία του δράστη, αλλά και τη δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για την προστασία τους». Γιατί αν έχει κάτι την πιο μεγάλη σημασία, είναι αυτό που μόλις διάβασες. Κι αν το χάσουμε κι αυτό τελικά, ελάχιστα θα έχουν απομείνει για να λεγόμαστε άνθρωποι.
27 χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή για τον ιερέα στο Αγρίνιο είναι μια δίκαιη απόφαση. Μοιραία όμως απορείς πώς γίνεται λίγες μέρες πριν, ο Δημήτρης Λιγνάδης να καταδικάστηκε σε 12 χρόνια για 2 βιασμούς και αυτή τη στιγμή να βρίσκεται στο σπίτι του.
Όταν η δικαιοσύνη επιμένει στην τυφλότητά της και δεν υποκύπτει στον πειρασμό του στραβισμού, το φως πέφτει άπλετο, λυτρώνει και σώζει. Εκτός από διαπίστωση, ας γίνει και ο νόμος που διέπει τα πάντα αντί για το 2 μέτρα και 2 σταθμά, λέω ‘γω τώρα.
«Δεν έχω λόγια» μού έγραψε χθες το βράδυ η «Ελένη», μετά την ανακοίνωση της απόφασης. Εγώ όμως έχω, δύο.
Σε ευχαριστούμε.
