O Μάρκος Σεφερλής πιστεύει ότι η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα του κάνει bullying. Καλό ε;

Ο Μάρκος Σεφερλής και το Δελφινάριο

Το Δελφινάριο γεμίζει από άτομα που αγαπούν το punch down χιούμορ του δημοφιλούς τηλεοπτικού κωμικού. Αυτό το κοινό που γουστάρει την εκλαϊκευμένη κωμωδία, που δεν σέβεται τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και γελά με αστεία για non binary άτομα, «αδελφές» και Αλβανούς. Ένα αμετανόητο κοινό που θεωρεί ότι η διαφορετικότητα είναι αφορμή για να σπάσει πλάκα. Το κοινό που πληρώνει για να ακούσει αναμενόμενα/ εύπεπτα/ ομοφοβικά/ χοντροκομμένα/ αφιλτράριστα/ διαβρωτικά αστεία που πληγώνουν τον συνάνθρωπό του. Το κοινό που γέλασε με το αστείο για τη σεξουαλικά στερημένη γυναίκα που τρέχει στο κατόπι του βιαστή αναζητώντας σεξ χωρίς συναίνεση (στο Super Mammy). Βρίσκει τους χονδροειδείς χαρακτηρισμούς «κουτσή», «κουλή» αστείους και όχι κακοποιητικούς. Αμετακίνητο κοινό σε μια ρευστή κοινωνία. Ψάχνει κάποιον να του χαϊδεύει τα κατώτερα ένστικτά του.

Το κοινό του Μάρκου Σεφερλή εδώ και λίγες μέρες μαλώνει με αυτό που θεωρεί woke κοινό στα social media, μια ομάδα αφυπνισμένων που είναι διατεθειμένη να τιμωρήσει αλλά στην ουσία δεν το καταφέρνει. Tην κοινωνική δικαιοσύνη δεν θα έπρεπε να την διεκδικούμε μόνο στα social media. Πράγμα που σημαίνει ότι ο Μάρκος Σεφερλής και η άποψή του είναι το όχημα για να ακουστεί αυτό το κοινό. Το χιούμορ του Σεφερλή λειτουργεί ως δοκιμαστικός σωλήνας για το αν μοιραζόμαστε κοινές αξίες. Όλα όσα ο Μάρκος Σεφερλής πρεσβεύει στην επετειακή παράσταση στο Δελφινάριο, υπερβαίνουν την περσόνα του κωμικού. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Βασίλης Τσιάρτας έσπευσε να τον υπερασπιστεί διαδικτυακά.

Ο Μάρκος Σεφερλής και η «μόδα» με τα non binary άτομα 

Ανεξέλεγκτα πολλαπλασιάστηκε στη δημόσια σφαίρα η χλεύη για τον νικητή της Eurovision και την non binary ταυτότητά του. Ο Μάρκος Σεφερλής στη νέα του επιθεώρηση φοράει τη ροζ γούνα του Nemo και τραγουδάει «Πάλιωσε το gay, τώρα πια δε λέει, αυτό papa, έλα χαμόγελα, είναι η νέα τρέλα, αυτό papa, εξαρτάται από το πώς θα ξυπνήσω το πρωί, θα νιώθω κόρη ή γιος, ίσως και τα 2 μαζί».

Και στην πρώτη σειρά βρέθηκε ο Δημήτρης Σούρας, που θεώρησε καθήκον του να πάρει το μικρόφωνο και να κάνει κατήχηση λέγοντας: «Τα βιολογικά φύλα είναι 2: άντρας και γυναίκα. Η κοινωνία έχει εξελιχθεί και σεβόμαστε και αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα των ανθρώπων για τους σεξουαλικούς προσανατολισμούς τους. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τα βιολογικά φύλα. Τα φύλα είναι 2: άνδρες και γυναίκες. Μόνο κάποιες σαύρες, τα ιγκουάνα δεν έχουν φύλο και αυτό μεταβάλλεται με τη θερμότητα».

Κάτι που προκάλεσε την δικαιολογημένη αντίδραση των non binary ατόμων που ξέρουν ότι το φύλο ενός ανθρώπου δεν είναι δουλειά του διπλανού, ούτε είναι αστείο για να γελάνε τα βράδια στο Δελφινάριο, εις βάρος της queer κοινότητας. Και έχουν κάνει διαδικτυακό petition μαζεύοντας υπογραφές διαμαρτυρίας (μια πρωτοβουλία του queer συγγραφέα Sam Albatros). Τα δικαιώματα των μη δυαδικών ατόμων είναι σημαντικά για τη δημιουργία ενός ασφαλούς, συμπεριληπτικού και υποστηρικτικού κόσμου.

Το βιολογικό φύλο είναι φάσμα και οι παράγοντες που το καθορίζουν είναι γενετικοί, βιολογικοί και ορμονικοί (εσωτερικά και εξωτερικά αναπαραγωγικά όργανα, ορμόνες και χρωμοσώματα). Τα non-binary (μη δυαδικό φύλο), άλλως genderqueer άτομα είναι εκείνα που δεν επιθυμούν να κατηγοριοποιηθούν σε καμία κατηγορία, σε κανένα σύστημα διπολικής αντίληψης των φύλων. Πιο συγκεκριμένα, τα εν λόγω άτομα, αντιλαμβάνονται την ταυτότητα και την έκφραση του φύλου τους εκτός πλαισίου δυαδισμού ανδρικού και θηλυκού φύλου. Η ταυτότητα φύλου είναι η εσωτερική αίσθηση για το φύλο μας. Το αν νιώθουμε, για παράδειγμα, «αγόρι» ή «κορίτσι» ή και τα 2 ή τίποτα από τα 2.

Αν σε προσβάλλουν τα non binary άτομα πρέπει να καταλάβεις ότι κάτι σου λείπει. Ο θεμελιώδης σεβασμός για τις ζωές των ανθρώπων, που δεν σου ζήτησαν ποτέ αποψούλα για το πώς να ζουν.

Πρέπει να μιλήσουμε για τις συμπεριφορές μικρο-επιθετικότητας

Έτσι ονομάζονται οι ανεπαίσθητες συμπεριφορές, σκόπιμες ή μη, που μεταδίδουν εχθρικά, υποτιμητικά ή αρνητικά μηνύματα σχετικά με συνήθως καταπιεσμένες ταυτότητες. Αυτές οι ενέργειες προκαλούν βλάβη μέσω της ακύρωσης της ταυτότητας του ατόμου-στόχου και μπορεί να ενισχύσουν τα στερεότυπα.

Όπως το act με τον Nemo του Μάρκου Σεφερλή. Δεν είναι αστείο, είναι αντικοινωνική συμπεριφορά.