O ράπερ T.I. πηγαίνει κάθε χρόνο την κόρη του στον γυναικολόγο για να δει αν είναι παρθένα. Η πρόνοια ακούει;
- 9 ΝΟΕ 2019
Ένα από τα βασικά δεδομένα που μαθαίνει κανείς διαβάζοντας τις μελέτες για την ενδοοικογενειακή βία είναι ότι ένα από τα βασικά γνωρίσματά της είναι η προσπάθεια για τον περιορισμό της ελευθερίας του μέλους που δέχεται την κακοποίηση ή και ο πλήρης έλεγχος των κινήσεών του. Τα θύματα είναι κυρίως οι γυναίκες της οικογένειας, όχι απαραίτητα μόνο οι σύζυγοι αλλά και οι κόρες. Κόρες στις οποίες καθώς είναι γυναίκες, υπενθυμίζεται συνεχώς ότι η σεξουαλικότητά τους πρέπει να τους φέρνει ντροπή, ότι το να προχωρούν σε σεξουαλικές πράξεις από το πρώτο ραντεβού τις καθιστά «εύκολες» και ότι η παρθενιά είναι το πολυτιμότερο αγαθό τους, μέχρι τουλάχιστον να ενηλικιωθούν. Κόρες που τους γεμίζουν το κεφάλι με ιδέες για το φύλο τους που τις κάνει να αισθάνονται υποδεέστερες, αδύναμες και έτοιμες να γίνουν αντικείμενα εκμετάλλευσης ανδρών με σκοπό την σεξουαλική ευχαρίστησή τους. Όλα τα παραπάνω νομίζαμε πως, τουλάχιστον, έχουμε αρχίσει να τα ξεπερνάμε, μέχρι που ο ράπερ και ηθοποιός T.I. (που δεν τον ξέρεις μάλλον, ούτε κι εμείς, αλλά πολύ λυπηθήκαμε που τον γνωρίσαμε με αυτή την αφορμή) μίλησε σε συνέντευξή του για το γεγονός ότι ελέγχει τον παρθενικό υμένα της κόρης του κάθε χρόνο.
Ο T.I. φιλοξενήθηκε στο podcast “Ladies Like Us”, στο οποίο ρωτήθηκε μεταξύ άλλων αν έχει κάνει κάποια συζήτηση για το σεξ με τις κόρες του. Και θέλησε να εκφράσει την υπερηφάνεια του ως πατέρας παρθένων, χωρίς να σκεφτεί καθόλου πόσο προσβλητικά και εξευτελιστικά -το λιγότερο- ήταν όσα είπε για την 18χρονη κόρη του, που φοιτά φέτος στο κολέγιο. «Όχι μόνο έχουμε κάνει τη συζήτηση, αλλά πηγαίνουμε ετησίως στον γυναικολόγο για να ελέγξει τον παρθενικό της υμένα», είπε ο T.I. παραδεχόμενος ότι ο λόγος που το κάνει είναι ξεκάθαρα για να μάθει αν η μεγαλύτερη κόρη του έχει κάνει σεξ. «Ναι, πηγαίνω μαζί της. Να πώς το κάνουμε. Αμέσως μετά τα γενέθλιά της της αφήνω ένα σημείωμα στην πόρτα της: “Γυναικολόγος, αύριο 9.30”. Και πηγαίνουμε εκεί και ο γιατρός έρχεται και συζητάμε και προσπαθεί να κρατήσει το επίπεδο αυστηρά επαγγελματικό. Μου λέει: “Ξέρετε κύριε, θα πρέπει, προκειμένου να μοιραστούμε πληροφορίες” και τον διακόπτω και της λέω ότι πρέπει να υπογράψει κάτι για να μιλήσει ο γιατρός μπροστά μου και τη ρωτάω αν υπάρχει κάτι που δεν θέλει να ξέρω κι αφού δεν υπάρχει γυρίζω στο γιατρό και του λέω: “Βλέπεις γιατρέ; Κανένα πρόβλημα”», συνέχισε τη διήγηση του χωρίς να καταλαβαίνει το πόσο το αφήγημά του θυμίζει θρίλερ βγαλμένο από τον περασμένο αιώνα.
Το ζήτημα εκτός από ηθικό είναι και επιστημονικό. Ο παρθενικός υμένας, ως γνωστόν (σε εμάς τους υπόλοιπους προφανώς, όχι στον T.I.) δεν έχει καμία σχέση με τη σεξουαλική μας δραστηριότητα. Είναι μια μικροσκοπική μεμβράνη, που μπορεί να σκιστεί κατά τη διάρκεια της διείσδυσης, μπορεί και όχι, μπορεί να μην ήταν καν εκεί εξαρχής. Και μπορεί η επιστήμη να έχει προσπαθήσει σαφώς να ξεκαθαρίσει ότι ο υμένας μπορεί να σπάσει και με πολύ διαφορετικούς τρόπους από το σεξ, την κοινωνία όμως την εξυπηρετούσε πάντα αυτή η σύνδεση μεταξύ υμένα και παρθενίας, αφού η φοβέρα του μη αναστρέψιμου της ρήξης του, κρατούσε πολλά κορίτσια μακριά από το προγαμιαίο σεξ τα περασμένα χρόνια. Στις Η.Π.Α. ως φαίνεται τα κρατάει ακόμα.
Προτού προχωρήσουμε περαιτέρω να σου διευκρινίσω πως ο Π.Ο.Υ., το τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και το τμήμα γυναικών του, έχουν ήδη καταδικάσει τα τεστ για τον έλεγχο του υμένα, ως εξευτελιστικά, επώδυνα και επιστημονικά αβάσιμα και αχρείαστα.
Φυσικά και ο γιατρός στον οποίο απευθύνεται ο T.I. προσπαθεί να τον λογικέψει για χάρη αν όχι της κόρης του, τουλάχιστον των κεκτημένων των επιστημόνων. Αλλά όχι, ο T.I. επιθυμεί με σθένος να διατηρεί την άγνοιά του. Και δεν ντρέπεται να το λέει και δημόσια. «Και όταν έρχεται και μου λέει: “Πρέπει να ξέρεις ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι να σπάσει ο παρθενικός υμένας εκτός από το σεξ, όπως το ποδήλατο, η ενόργανη, η ιππασία και άλλες μορφές αθλητικής δραστηριότητας” κι εγώ απαντώ: “Κοίτα γιατρέ, δεν κάνει ιππασία, δεν ανεβαίνει σε ποδήλατα, δεν κάνει σπορ. Απλά έλεγξε τον υμένα και φέρε μου πίσω τα αποτελέσματα», είπε ο T.I. και αναρωτηθήκαμε πραγματικά αν κάποιος κοινωνικός λειτουργός τον άκουσε για να κινήσει τις απαραίτητες διαδικασίες για να «απελευθερώσει» από αυτό το βάσανο τις κόρες του των 18 ετών και κάτω.
Το ευτυχές γεγονός είναι ότι υπήρξαν αντιδράσεις εναντίον του Τ.Ι. και των όσων είπε στο Twitter ένα ελάχιστο δείγμα από τις οποίες θα δεις παρακάτω.
«Χρειάζεται όλοι, ειδικά οι άνδρες, να εγκαταλείψουν όλη αυτή τη ιδέα περί “παρθενίας/υμένα/ αγνότητας”. Είναι παρωχημένη, αφήστε την να πάει. Η παρθενιά είναι ένα κατασκεύασμα. Δεν υπάρχει. Σκάστε επιτέλους».
«Άντι να γιορτάζει το γεγονός ότι το παιδί του έζησε έναν ακόμα χρόνο, ο T.I. περνά τον χρόνο του σκεπτόμενος εμμονικά αν ο υμένας της είναι ανέγγιχτος; Αυτό είναι πραγματικά περίεργο και τοξικό και πρέπει κάποιος να τον σταματήσει».
«Η συζήτηση για τον υμένα είναι πολύ περίεργη και στον πυρήνα της διδάσκει στις κόρες σας ότι τα σώματά τους δεν είναι δικά τους. Μην το κάνετε αυτό».
Σε αυτό το τελευταίο tweet θα σταθώ επανερχόμενη στα ζητήματα της κακοποίησης, του ψυχικού τραυματισμού των γυναικών από την ίδια τους την οικογένεια. Οι κόρες αυτού του κόσμου μάθαιναν για χρόνια να φοβούνται τη σεξουαλικότητα. Να μην την εκφράζουν, να αρνούνται τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, να διατηρούν την αγνότητά τους στα μάτια των μπαμπάδων τους πρώτα και των συντρόφων/ συζύγων τους αργότερα. Τα κορίτσια που τολμούν να μην ντρέπονται, που εξερευνούν και που απολαμβάνουν το σώμα τους γίνονται αυτομάτως τα «κακά κορίτσια» της φαντασίας των ανδρών, τα «κακά κορίτσια» των στίχων τραγουδιών όπως αυτά που λέει ο T.I., σεξουαλικά αντικείμενα, τσούλες, μασημένες τσίχλες που έχουν χάσει το αγνό αρχικό τους σχήμα και δεν θα το ξαναβρούν ποτέ.
Είναι ανάγκη να ξεπεράσουμε τέτοιους τρόπους σκέψης και τέτοιους ανθρώπους που αναπαράγουν αυτόν τον τρόπο σκέψης δημόσια. Είναι ανάγκη βαθιά, να πούμε στον κόσμο ακόμα και αν αυτός ο κόσμος είναι ο πατέρας μας, ότι το σώμα μας ανήκει μόνο στον εαυτό μας κι ότι είναι προφανής παραβίαση των ατομικών μας δικαιωμάτων να εξαναγκαζόμαστε να το υποβάλλουμε σε εξετάσεις για να αποδείξουμε κάτι σε αυτόν. Είναι ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να αποφασίσουμε πώς εμείς είμαστε κυρίαρχες του σώματός μας, πως μπορούμε να το εξερευνήσουμε, πως μπορούμε να το χαιρόμαστε, πως δεν θα ανεχτούμε τον έλεγχο κανενός πάνω σε αυτό.
Δεν είναι πως ξαφνικά γίναμε υπερευαίσθητες, είναι πως επιτέλους πρέπει να αρνηθούμε να συνεχίσουμε πειθήνια να παίζουμε τον ρόλο, που μια κοινωνία η οποία λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά, μας όρισε κάποτε. Η ενοχή, η ντροπή και η αγνότητα δεν είναι υποχρέωση των γυναικών. Είναι ο μοχλός πίεσης της πατριαρχίας απέναντί μας για να μας διατηρεί υπό τον έλεγχό της.
Είναι ο τρόπος να συνδεθεί ακόμα πιο γερά η ηθική των γυναικών, η αξία τους με τη σεξουαλική τους δραστηριότητα, όπως ακριβώς και τα στερεότυπα περί του αριθμού των σεξουαλικών συντρόφων που για τη γυναίκα πρέπει να κρατιέται όσο πιο κοντά στο 1 γίνεται.
Μάντεψε όμως, η ηθική σου, ο χαρακτήρας σου, η αξία σου, δεν έχουν καμία απολύτως σύνδεση με τη σεξουαλική σου δραστηριότητα, με τη λίμπιντό σου, με τα πράγματα που ευχαριστιέσαι να κάνεις στο σεξ. Κι ελπίζουμε αν έστω και ένας μπαμπάς διαβάζει αυτό το κείμενο, να το ξέρει αυτό και να στο υπενθυμίζει κάθε μέρα. Γιατί αυτή είναι η πραγματική προστασία προς το παιδί. Η προστασία του ψυχισμού του, ο σεβασμός στην ύπαρξή του ως αυτόνομου ανθρώπου, η ενημέρωση και η δημιουργία αυτοπεποίθησης σε ένα περιβάλλον ελευθερίας που καλλιεργεί την κριτική σκέψη. Όχι η προστασία της ανύπαρκτης παρθενιάς σου.
