Οι άβολες στιγμές στη ζωή ενός άντρα

Ας πούμε φαντάσου το εξής: Είσαι σε μια καφετέρια και στο δίπλα τραπέζι κάθεται τύπος πολλά βαρύς, πλατάρες, μπρατσάρες και παραγγέλνει. Λίγη ώρα μετά έρχεται η παραγγελία. Γυρνάς και τον βλέπεις με το ένα χέρι να ρουφάει με μανία από το ψηλό ποτήρι με το στριφογυριστό καλαμάκι και την ομπρελίτσα, μια πολύχρωμη γρανίτα με φρούτα του πάθους. Σίγουρα θες ακόμα να σε πάρει αγκαλιά με το άλλο χέρι;

Όταν ένας άντρας παραγγέλνει Bloody Mary. Bloody. Mary. Ακόμα να το πιάσεις;

Σκέψου τον καλό σου να τρώει παγωτό γρανίτα. Ναι αυτές που θυμίζουν μπανάνα, ή και κάτι άλλο. Ή απλά εύχομαι να μην είσαι με κάποιον που του αρέσουν τα γλυφιτζούρια. Ξέρεις ποια λέω. Τα “σπρώξε – γλείψε”.

Όταν οι άντρες βγάζουν selfies. Κρατούν στο χέρι το ούζο, ή το χταπόδι που μόλις ψάρεψαν ή κάνουν κάτι άλλο εξίσου “αντρικό” και βγάζουν selfie!

Έρχεται βέβαια κι εκείνη η στιγμή που θα γνωρίσεις αυτόν τον έναν που θα τρώει την πίτσα με μαχαιροπίρουνο. Τότε και μόνο τότε θα δεις πόσο μεγάλη σημασία έχει για έναν άντρα να αρπάζει μια χοιρινή με κόκαλο, να πίνει μπύρα και να κάνει παπάρα στη χωριάτικη.

Θα πάτε επίσκεψη στο ανηψάκι του και του έχει πάρει δώρο ένα μηχάνημα να κάνει φούσκες. Ελπίζεις να είναι το πιστόλι με τις μπαταρίες. Ανοίγει το πακέτο, όχι. Αγόρασε αυτό που το βουτάς στο νεροσάπουνο και μετά κάνεις χειλάκια και φυσάς και βγάζει φούσκες. Και τώρα πρέπει να δείξει στον μικρό Γιωργάκη πώς λειτουργεί.

Στην κατηγορία φούσκα – μπουρμπουλήθρα επίσης, θα μπουν δίχως δεύτερη σκέψη οι φούσκες με το καλαμάκι που κάνει στον φραπέ του.

Είσαι γυμναστήριο και στον δίπλα διάδρομο ιδρώνει αγόρι πολλά υποσχόμενο. Συμαζεύεσαι, σκουπίζεσαι, σουλουπώνεσαι, ξεκινάς με δολοφονικό βλέμμα να περάσεις δίπλα του, να κάνεις αισθητή την παρουσία σου. Φοράει ακουστικά, “θα ακούει Red Hot Chili Peppers, Prodigy, Black Keys, Ray Charles”, σκέφτεσαι. Πλησιάζεις, ο ήχος στο τέρμα και ακούς πλέον ξεκάθαρα “Υπήρχες πάντα μέσα στη ζωή μου, συγκατοικούσαμε μεσ’ στο κορμί μου…” και το κεφάλι κουνιέται ρομαντικά στο ρυθμό.

Μιλάει στο τηλέφωνο με έναν πολύ καλό του φίλο, μαθαίνει τι δώρο του έχουν πάρει για τα γενέθλιά του. Τα επιφωνήματά χαράς και ενθουσιασμού του σου θυμίζουν την κολλητή σου.

Φτάνετε σπίτι σου. Στην εξώπορτα βολτάρει μια μικρή Τερέζα. Έχει ανέβει στον τρίτο όροφο πριν καλά καλά προλάβεις να ξεκλειδώσεις την πόρτα.

Είστε μαζί, αγκαλιά, φιλιά, ρομαντζάδα και χούφτωμα. Δαγκώνει τη γλώσσα του. Οι συχνότητες που πιάνει είναι αυτές που έμαθες κι εσύ πως φτάνεις την πρώτη φορά που έκανες αποτρίχωση μπικίνι. Όχι δε θα έχει συνέχεια η βραδιά.

Θα πάτε πρώτη φορά μαζί για μπάνιο. “Ραντεβού στην παραλία”. Βγαίνει από το αμάξι. Το μαγιό είναι λευκό. Speedo. Βρακάκι. Πέφτεις στην κοντινότερη παιδική λακκούβα από άμμο. Ζητάς να σε θάψουν εκεί.

Κοιμάστε μαζί και διψάει. Νιώθεις να σηκώνεται από το κρεβάτι. Βάζει την σαγιονάρα με το δίχαλο, δεν ανάβει το φως και παίρνει τον δρόμο προς την κουζίνα. Μια κραυγή σκίζει την απόλυτη σιωπή της νύχτας. Χτύπησε το μικρό δαχτυλάκι στη γωνία της πόρτας.

“Μου αρέσουν πολύ τα σκυλιά, έχω και τον Τεράστιο σπίτι και του έχω αδυναμία. Να έρθεις να τον δεις μετά τον καφέ.” Εύχεσαι να πρόκειται για υπονοούμενο. Είναι ένα τσιουάουα.

Χτυπάει το δάχτυλό του και γλείφει την πληγή.

(Εντάξει εξαιρείται ο συγκεκριμένος)

Όχι καλέ μου, κάποια πράγματα δεν είναι ρομαντικά και γλυκούλια. Είναι απλά γελοία.