Οι γυναίκες φταίνε για κάθε χαμένο πέναλτι. Ελένη Βουλγαράκη, καλωσήρθες στον βόθρο
- 25 ΙΑΝ 2024
Η Ελένη Βουλγαράκη φημολογείται ότι είναι σε σχέση με τον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, Φώτη Ιωαννίδη. Ο Φώτης Ιωαννίδης έχασε ένα πέναλντι στον αγώνα του ΠΑΟ με τον Ατρόμητο την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου. Κατά τη λογική των οπαδών η Ελένη Βουλγαράκη φταίει γι’ αυτό.
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω τον κόσμο του οπαδισμού. Δεν καταλαβαίνω ό,τι έχει να κάνει με φανατισμό σε αυτό τον κόσμο, είτε αυτό αφορά την τυφλή πίστη στο δεξί πόδι ενός ποδοσφαιριστή είτε σε κάποιον θρησκευτικό ή φανατικό ηγέτη. Αλλά δεν μπορώ να προσποιηθώ ότι δεν υπάρχει. Υπάρχουν οπαδοί που τρελαίνονται να βλέπουν αγώνες όχι για την χαρά του αθλήματος, αλλά για τον φανατισμό της νίκης. Αυτής που όταν δεν έρχεται ψάχνουν να βρουν κάποιον να κατηγορήσουν. Πολύ συχνά αυτός ο κάποιος δεν βρίσκεται καν στο γήπεδο. Βρίσκεται στις κερκίδες ή πολύ μακριά από αυτό. Πολύ συχνά για κάθε κακή φάση ενός παίχτη ποδοσφαίρου φταίει η «γυναίκα» του. H Ελένη Βουλγαράκη μόλις προστέθηκε σε αυτό το club των φταιχτών.
«Μας κατέστρεψες», «Θέλουμε πίσω τον Φώτη μας», «Μην το ρουφάς άλλο το παιδί έχασε και πέναλτι σήμερα, σταμάτα να τον ξεζουμίζεις», «Τον κατέστρεψες τον παίχτη, άστον να ηρεμήσει λίγο», «Σταμάτα πια έλεος, 2 μήνες τώρα τον έχεις ξεκάνει, τρέμουν τα πόδια του λυσσάρα», ήταν μερικά από τα σχόλια που προστέθηκαν μετά το χαμένο πέναλτι στα ήδη υπάρχοντα από οπαδούς του Παναθηναϊκού κάτω από το τελευταίο post της Ελένης Βουλγαράκη, που, σημειωτέον, δεν έχει επιβεβαιώσει ή διαψεύσει τη σχέση τους. Απλά επειδή φημολογείται οτι είναι μαζί, έγινε κι αυτή ένας ακόμα στόχος.
Δεν θυμάμαι αντίστοιχα, να έχει κατηγορηθεί ποτέ ο Alexis Ohanian για τις επιδόσεις της Serena Williams στο τένις. Θυμάμαι πολλές φορές να έχει συμβεί κάτι ανάλογο με τα σχόλια προς την Ελένη Βουλγαράκη στις συζύγους και τις συντρόφους των ποδοσφαιριστών.
Ο όρος που τις περιγράφει είναι WAGs, δηλαδή wives and girlfriends των πιο διάσημων αθλητών. Ο όρος έχει χαρακτηριστεί σεξιστικός από το 2010, από την επιτροπή Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς βρήκε «ότι θα μπορούσε να είναι προσβλητικός καθώς συχνά χρησιμοποιείται για να υποτιμήσει τις γυναίκες».
Εξ ορισμού άλλωστε το να χαρακτηρίζεις μία γυναίκα μόνο με την ιδιότητα της συντρόφου ή συζύγου κάποιου είναι σαν να τη λες ιδιοκτησία του που χάνει κάθε δυνατότητα να είναι αυθύπαρκτη στα μάτια του κοινού. Είδαμε πρόσφατα και στην Ελλάδα ένα τέτοιο παράδειγμα υποτίμησης με την «κοπέλα του Βενζέκοφ». Πέρα από τον σεξισμό του ίδιου του ακρωνυμίου WAGs, τα δύο μέτρα και δύο σταθμά με τα οποία αντιμετωπίζονται οι γυναίκες και οι άντρες που συνδέονται συναισθηματικά με αθλητές, γίνονται εμφανή σε όποιο στραβοπάτημα των τελευταίων μέσα από τον οχετό των σχολίων.
Η Victoria Beckham είναι τρανταχτό παράδειγμα. Το γεγονός ότι ο David Beckham πήρε μία κόκκινη κάρτα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 έγινε για τους οπαδούς ο λόγος που αποκλείστηκε η ομάδα τους από τη διοργάνωση, και η ευθύνη μετακύλησε στους ώμους της Victoria Beckham γιατί έλεγαν ότι ο David Beckham δεν ήταν συγκεντρωμένος εξαιτίας της. Το θέμα αναλύθηκε πολύ στο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του ποδοσφαιριστή στο Netflix και η Victoria Beckham εξομολογήθηκε ότι ακόμα θα ήθελε να σκοτώσει κάποιους από εκείνους που έκαναν αισχρά σχόλια για την ίδια και τον σύζυγό της.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 οι σύζυγοι των Άγγλων ποδοσφαιριστών κατηγορήθηκαν και πάλι για τις ήττες τους. Το γεγονός ότι περνούσαν τον χρόνο τους σε spa στο Baden Baden, ήταν ευκαιρία για τους οπαδούς να τις κατηγορήσουν για το lifestyle τους που μοιραία (;) ξεμυάλιζε (στο δικό τους μυαλό) και τους ποδοσφαιριστές της Εθνικής Ομάδας. Οι Victoria Beckham, Coleen Rooney, Elen Rives και Carly Zucker έγιναν αυτόματα οι γυναίκες που οι Βρετανοί αγαπούσαν να μισούν εκείνη τη χρονιά.
Στους Times of India διαβάζω ότι κάτι τέτοιο ισχύει και για τις συζύγους των αθλητών του δημοφιλούς στην Ινδία αθλήματος κρίκετ. «Όταν ένας παίκτης δεν παίζει καλά στο γήπεδο, η σύζυγος ή η σύντροφος είναι ο σάκος του μποξ στον οποίο όλοι στρέφονται», γράφει σχετικό δημοσίευμα που γράφτηκε με αφορμή τα σχόλια που είχαν γίνει στη Sania Mirza, σύζυγο του παίκτη κρίκετ του Πακιστάν, Shoaib Malik, που μόλις είχε χάσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Κρίκετ από τους Ινδούς συναδέλφους του. Το ίδιο είχε συμβεί και σε άλλες γυναίκες.
Στην Αμερική είχε συμβεί στην Ciara, που είχε δηλώσει ότι δεν κάνει σεξ με τον αθλητή σύζυγό της, πριν τους αγώνες του και οι φίλαθλοι θέλησαν να την πείσουν να μην αντιστέκεται για να έχει εκείνος ξεκάθαρη σκέψη όταν παίζει. Δεν θέλω να ξέρω τι θα συμβεί στην Taylor Swift αν ο δικός της σύντροφος και αθλητής του αμερικανικού ποδοσφαίρου, Travis Kelce χάσει κάποιο κρίσιμο touchdown.
«Είναι κάτι στο οποίο δεν θέλω να δώσω καθόλου συνέχεια. Δεν έχω λόγο να κάνω κάποια δήλωση παραπάνω. Έχει χαθεί το μέτρο στα social media, είναι γεγονός αυτό. Αλλά προχωράμε, να είναι όλοι ευτυχισμένοι», είχε δηλώσει η Ελένη Βουλγαράκη αφού είχε λάβει τα πρώτα τέτοιους είδους σχόλια στα social media. Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο στα social media. Είναι διάχυτο και αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες. Είναι διάχυτο και αφορά το σεξισμό στην κοινωνία μας.
Αυτά τα σχόλια, αυτή η επαναλαμβανόμενη ιστορία απλά ενισχύει ένα επικίνδυνο μήνυμα: Όταν οι άντρες (αθλητές) δεν σκοράρουν, φταίνε οι γυναίκες.
Οι γυναίκες είναι υπεύθυνες για τις δικές τους πράξεις, αλλά είναι υπεύθυνες και για τη συγκέντρωση και τις ικανότητες των αντρών γύρω τους, αντρών οι οποίοι κατά τα άλλα θεωρούνται πρότυπα ρώμης και φυσικής κατάστασης. Οι γυναίκες είναι «πολύ σέξι» και τους αποσπούν ή δεν τους δίνουν αυτό που χρειάζονται για να καθαρίσει το μυαλό τους. Οι γυναίκες υπάρχουν μόνο για να ενισχύουν την απόδοσή τους. Οι γυναίκες υπάρχουν για τους αθλητές δίπλα τους, αλλιώς ας μην υπάρχουν καθόλου.
Πάρε αυτή τη λογική μακριά από το γήπεδο, στον δρόμο, στη δουλειά, παντού. Οι γυναίκες είναι φτιαγμένες για να ικανοποιούν τους άντρες γύρω τους, να προσφέρουν και να τους βοηθούν να αναδείξουν τον καλύτερο εαυτό τους και για να δεχτούν τα βέλη που προορίζονται γι’ αυτούς. Δεν έχει σημασία πώς θέλουν να ζουν οι ίδιες. Δεν έχει σημασία τι καταφέρνουν οι ίδιες. Πάρε αυτή τη λογική μακριά από το γήπεδο και θα καταλάβεις από που πηγάζει και πώς επιβιώνει μέχρι και το 2024. Δυστυχώς.
