Οι τηλεπερσόνες-τιμητές των πάντων κι εμείς που είδαμε (και) Survivor

Άκριτο τσουβάλιασμα. Ξέρεις τι εύκολο είναι να μην διαχωρίζεις; Ξέρεις τι εύκολο είναι να βάζεις μια γενική ταμπέλα και να χώνεις κάτω από την ομπρέλα χρήσιμους και άχρηστους; Αφοσιωμένους στην αλήθεια και πουλημένους με παραγεμισμένες τσέπες; Εύκολο, ανήθικο, βολευτικό.

Είναι και τέτοια η ευκαιρία που δόθηκε. Να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια να πάμε να σταθούμε κι εμείς εκεί παραδίπλα. Κάτι θα κερδίσουμε. Αγωνιώδης η προσπάθεια αγκίστρωσης στο «όπου μας πάνε οι πολλοί».

Τι ζητά η κοινή γνώμη; Ό,τι ζητά θα το προσφέρουμε. Μπλέξαμε ενημέρωση, ψυχαγωγία, σχόλιο, αίμα, πόνο, δίκαιη, λαϊκή οργή και νούμερα τηλεθέασης. Αχταρμάς. Και γιατί όχι; Πότε είχε ταυτότητα η ελληνική τηλεόραση για να αποκτήσει τώρα;

Με την ασαφή του ιδιότητα ο καθένας λέει κι από κάτι για να τέρψει αυτιά και ψυχές που πενθούν για τους ανθρώπους που χάθηκαν στα Τέμπη. Προβαρισμένα ξεσπάσματα με επίκληση στο αυτονόητο για να ρουφήξουμε πόντους από τη δημόσια συζήτηση.

Κριτές και τιμητές των πάντων που θέλουν να μας σώσουν από τον όλεθρο της δημοσιογραφίας που ξεπλένει και απλώνει στον ήλιο να στεγνώσουν τα λερωμένα, τ’ άπλυτα.

Αντώνης Κανάκης: «Κάνουν ό,τι μπορούν όλοι τους για να επιστρέψουμε σε αυτή τη χαζοχαρούμενη κανονικότητα μην ξεχνάμε ότι στο τριήμερο πένθος έπαιζε Survivor»

Όλοι ίδιοι είστε, μας είπαν. Μας κούνησαν το δάχτυλο καθώς επέστρεψαν στη «λοβοτομημένη κανονικότητα» γιατί συμβόλαια είναι αυτά και οφείλουμε να τα τιμήσουμε. Σωστά; Σωστά.

Την ίδια ώρα που δίπλα παίζει Survivor, ο Αντώνης Κανάκης και ο Νίκος Μουτσινάς θεωρούν ότι υπηρετούν έναν πολύ διαφορετικό σκοπό.

Σειρές, survivor, my style rocks, Καλό μεσημεράκι και Ράδιο Αρβύλα. Τα κανάλια συνεχίζουν τα προγράμματά τους. Όλα τα προγράμματά τους.

Παγώσαμε με τις κραυγές των μανάδων έξω από το νοσοκομείο της Λάρισας. Κλάψαμε. Κλαίμε. Ζητάμε δικαίωση. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο, όμως οφείλουμε να συνεχίσουμε τη δουλειά μας, όπως κάνατε κι εσείς.

Αυτό σημαίνει ότι θέλουμε να συγκαλύψουμε τους ενόχους; Όλα στο φως. Τα αυτονόητα να λέμε; Μάλλον σας αρέσουν τα αυτονόητα. Όπως σας αρέσουν και τα τσιτάτα από τα social media. Ο λαϊκισμός. Ο δογματισμός. Ο τσαμπαμαγκισμός. Οι αοριστίες.

«Κάνουν ό,τι μπορούν όλοι τους για να επιστρέψουμε σε αυτή τη χαζοχαρούμενη κανονικότητα μην ξεχνάμε ότι στο τριήμερο πένθος έπαιζε Survivor. Θα κάνουν ό,τι μπορούν να επιστρέψουμε στην κανονικότητα της λοβοτομής γιατί βολεύει και τους πολιτικούς, αλλά και τα κέρδη γιατί η στενοχώρια δεν έχει διαφημίσεις, η διαφήμιση θέλει χαρά.

Εμείς δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να συμμετέχουμε στα συστατικά που θα επιστρέψουν τον κόσμο στην κανονικότητα αυτήν του πάμε να ασχοληθούμε ξανά με το Survivor», είπε ο Αντώνης Κανάκης.

Τραγωδίες κι αν έχουμε βιώσει. Μαύρο πουκάμισο και λόγια βαριά για μία, δύο, τρεις, δέκα μέρες. Γλεντοκόπι στη συνέχεια μέχρι το μαύρο πουκάμισο να βγει ξανά από την ντουλάπα και υποβασταζόμενοι να μιλήσουμε για τον πόνο που νιώθουμε. Ντουλάπα, κέφι, αστειότητες, πουκάμισο.

Ερευνητική δημοσιογραφία και μόνο

Η τηλεόραση ακολουθεί τη ζωή. Και η ζωή οφείλει να συνεχίσει. Να συνεχίσει χωρίς να ξεχάσει. Κι αν είδαμε Survivor; Και τι μ’ αυτό; Ξέπλυμα; Ας μην μιλήσουμε για ξεπλύματα, Αντώνη.

Από του χρόνου κανένας στη θέση του. Το Ράδιο Αρβύλα και το Καλό Μεσημεράκι να αντικατασταθούν με εκπομπές ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ναι, μέρα μεσημέρι.

Οι λύσεις δεν είναι άσπρο και μαύρο. Οι λύσεις είναι αποχρώσεις. Οφείλουμε να τις αναγνωρίζουμε. Οφείλουμε να τις βλέπουμε. Να πάμε με το κύμα για να κερδίσουμε. Ως πότε;

«Διότι, κρυμμένοι πίσω από την αβάσταχτη ελαφρότητα της μη-ευθύνης, της μη-ενημέρωσης, της μη-σοβαρότητας, μπορούν να κάνουν τους τιμητές των πάντων κι όταν οι άλλοι τους εγκαλούν, να φοράνε το αθώο, παιδικό προσωπείο του ”μα, εγώ είμαι εδώ για να σας διασκεδάσω, μην με μπλέκετε με τα σοβαρά”», όπως πολύ σωστά έγραψε η Μαρία Δεδούση στο Protagon.

«Οι ‘χιουμορίστες’ παρουσιαστές να μην συμβάλλουν στη συγκάλυψη και τον συμψηφισμό των ευθυνών και να σεβαστούν τον κόπο χιλιάδων εργαζομένων», αναφέρει η ΕΣΗΕΑ.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ

«Από την πρώτη στιγμή του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη οι δημοσιογράφοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και μεταδίδουν νυχθημερόν τις εξελίξεις.

Η δημοσιογραφική έρευνα είχε αναδείξει εδώ και καιρό τις ελλείψεις στις υποδομές και την ασφάλεια των σιδηροδρομικών γραμμών. Τα ρεπορτάζ αυτά δεν αναπαρήχθησαν όσο θα απαιτούσε η σοβαρότητα του ζητήματος με ευθύνη των επιχειρήσεων Τύπου και των ιδιοκτητών τους.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ τοποθετήθηκε δημόσια και ξεκάθαρα για τα δομικά προβλήματα των Μέσων Ενημέρωσης. Το εύκολο “τσουβάλιασμα” που καταλήγει στην ουσιαστική στοχοποίηση των δημοσιογράφων από “χιουμοριστικές” εκπομπές, αποτελεί φτηνή εργαλειοποίηση της δικαιολογημένης οργής της κοινωνίας και ξεκάθαρα επιχειρεί να μετατοπίσει το βάρος των πραγματικών ευθυνών.

Καλό θα ήταν οι “χιουμορίστες” παρουσιαστές να μην συμβάλλουν στη συγκάλυψη και τον συμψηφισμό των ευθυνών, δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά, και να σεβαστούν τον κόπο χιλιάδων εργαζομένων που δουλεύουν ακούραστα με απολαβές που απέχουν μακράν από αυτές των τηλεπερσόνων-τιμητών».

Τι συνέβη στα Τέμπη; Η ανατομία της τραγωδίας σε 5’

Ποια είναι η αλληλουχία των γεγονότων;

Τι πήγε στραβά; Πού συνέβη το πολυσυζητημένο «ανθρώπινο λάθος»;

Ποιες είναι οι δικλείδες ασφαλείας που υπάρχουν και δε λειτουργούν κάνοντας απόλυτη την εξάρτηση από τον ανθρώπινο παράγοντα;

Με ποιους τρόπους θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η τραγωδία;

Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν βλέπουμε (μόνο) Survivor.