Όποια δεν ταυτίζεται με την Ιωάννα Τούνη, ας σηκώσει το χέρι

Από την Παρασκευή, όταν το βίντεο της Ιωάννας Τούνη ανέβηκε στο κανάλι της στο YouTube, ως σήμερα και για μερικές ακόμα μέρες, όπως ορίζει ο μέσος κύκλος της ζωής μιας είδησης που καρφώνεται στην επικαιρότητα, η Τούνη θα είναι το καυτό topic που φτάνει και περισσεύει για να κινήσει μία συζήτηση, ένα μανιφέστο σεξισμού/φεμινισμού, ένας καβγάς, ένα post στα social media, μέσα και κάτω από τα οποία αν κάτι επαναλαμβάνεται σε διάφορους τόνους και με ποικιλία ύφους είναι ένα «αλλά» που σπεύδει να διαχωρίσει τη θέση αυτής που μιλάει ήδη δηλώνοντας κάτι σαν: «Κι εγώ με την Τούνη “φίλη” δεν είμαι, ούτε που την ήξερα πριν από αυτό ΑΛΛΑ συμπάσχω» «Ναι, αυτός που το ανέβασε είναι καθίκι, ΑΛΛΑ μήπως κι αυτή δεν πρόσεχε όσο έπρεπε;». Στην πρώτη περίπτωση γυναίκες αποστασιοποιούνται από το «είδος» με το οποίο ορίζουν την Τούνη γιατί ναι, #ΜεΤηνΙωαννα αλλά από απόσταση.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

OPINIONS

H δολοφονία της Suzanne Eaton υπογραμμίζει το αυτονόητο για την κοινωνία μας. Ο σεξισμός καλά κρατεί

Δηλαδή να το στηρίξουμε το κορίτσι που διασύρθηκε, γιατί γυναίκες είμαστε κι εμείς αλλά από ‘κει και πέρα δεν αναγνωρίζουμε τίποτα κοινό σε εμάς μαζί της. Στο δεύτερο «αλλά» εντοπίζεις πολύ εύκολα τη θεωρία περί σωστής και λάθος θηλυκότητας. Πολύ απλά το ακούς σαν «μήπως τα ‘θελε λίγο ο κώλος της και της Τούνη»; το οποίο υπαγορεύεται απευθείας από το δημόσιο προφίλ της Ιωάννας, το οποίο σαφέστατα η ίδια έχει χτίσει πάνω σε αμέτρητα στερεότυπα. Φαντάσου λοιπόν και τις δύο τοποθετήσεις σαν δύο ρυάκια που καταλήγουν στο ίδιο ποτάμι που θα μας πνίξει όλες, όπως μας πνίγει χρόνια τώρα. Ο εσωτερικός σεξισμός, ο μισογυνισμός εκ των έσω, αυτός που ξεκινάει από γυναίκα και καταλήγει σε μία άλλη είναι το δικό μας σαράκι.

Δεν χρειάζεται να θεωρούμε αδιαμφισβήτητο πρότυπο μια γυναίκα για να την υπερασπιστούμε και να ταυτιστούμε μαζί της

Πολλές από εμάς θεωρούν πως αυτό που συνέβη στην Τούνη δεν μπορεί να συμβεί στην καθεμιά μας, επικαλούμενες επιχειρήματα περί σωστών επιλογών, ήθους και δικαιωμάτων που δίνονται προς τρίτους. Οπότε ναι μεν στηρίζουν αλλά (να το πάλι το αλλά) τα κίνητρα είναι κάτι μεταξύ εξ αποστάσεως συμπόνοιας σύμφωνα με το new age τύπου political correctness που αν δεν ακολουθήσεις το κοινωνικό trend παθαίνεις fomo και αποκλεισμό. Εν προκειμένω ήταν το «Με κάθε Τούνη», το οποίο μοιράστηκε με ασύλληπτη ταχύτητα στα social media.

Πόσες από εμάς όμως αλήθεια έχουμε καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτό το περιστατικό και ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός. Δεν υπονοώ κάποιο πρόβλημα αντίληψης του κοινού μας νου, αλλά τη συνειδητοποίηση του πόσο βαθύτερο είναι το πρόβλημα εδώ πέρα. Έχετε δει ποτέ να διαρρέει sex video και τα βλέμματα να πέφτουν πάνω στον άντρα; έχετε ακούσει για κάποιο ροζ βίντεο που κυκλοφορεί για να διασύρει το αρσενικό και όχι το θηλυκό; πάντα η κλειδαρότρυπα προς μια γυναικεία φιγούρα στρέφεται, αυτή προσβλέπει να μειώσει, τη γυναίκα που την κουτουπώνουν- για να το πω όσο λιγότερα πρόστυχα γίνεται.

Γιατί ο άντρας αντιμετωπίζεται φυσικά ως ο υπεράνω κριτικής επιβήτορας πάνω, κάτω ή πίσω από μία γυναίκα «φτηνή» που ξεφτιλίζεται μέσα από ένα βίντεο το οποίο αδειάζει την ύπαρξη της στα σκουπίδια και την στιγματίζει για μια ζωή. Χωρίς ντροπή

Αφού συμβούν όλα αυτά, ακολουθούν ακόμα πιο χυδαία επιχειρήματα περί σκόπιμης διαρροής ενός τέτοιου είδους βίντεο με απώτερο στόχο την αύξηση του κασέ- γιατί εννοείται πως όποια το κάνει αυτό, είναι ή σκοπεύει να γίνει, βίζιτα. Οπότε χτυπάτε ελεύθερα την ακεραιότητά της, βρίστε, ξεσκίστε τη με χαρακτηρισμούς, δεν τη νοιάζει τι λέει ο κόσμος, αυτή θέλει μόνο να βγάλει λεφτά κάνοντας σεξ.

Αν νομίζεις λοιπόν πως διαχωρίζοντας τη θέση σου, σώζεις την τιμή σου και τις τιμές όλων των υπολοίπων «σωστών» γυναικών που «εκπέμπετε στο ίδιο μήκος κύματος», κάνεις το μεγαλύτερο λάθος που κοστίζει σε όλες. Απλά συμπορεύεσαι με εκείνο το σεξιστικό στρατόπεδο που τελικά θα σε κατατροπώσει γιατί μισεί ό,τι σε ανυψώνει σαν γυναίκα και σαν άνθρωπο. Αυτό που αντιμετωπίζει το φύλο σου σαν ένα κομμάτι κρέας που του ανήκει. Θα το πω ξανά, η παρά τη θέλησή μας δημοσιοποίηση της προσωπικής μας πλευράς μπορεί να συμβεί στην καθεμία. Στο κορίτσι που κάνει one night stand, στην κοπέλα που ερωτεύεται τον λάθος άνθρωπο, στη γυναίκα που πέφτει θύμα εκδίκησης από κάποιον που δηλώνει πληγωμένος, κι αυτές είναι μόλις ελάχιστες περιπτώσεις που αποδεικνύουν πως επιτέλους η κουβέντα περί γυναικείας αυτοδιάθεσης πρέπει να πάρει φωτιά και να κάψει τη συνείδηση οποιουδήποτε επιμένει να την απειλεί.