Παίρνω κάθε μέρα ΜΜΜ στην Αθήνα και ξέρω τι σημαίνει «είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης»
- 12 ΝΟΕ 2024
Μέσα στο 550 (όσοι ζούνε Αθήνα ξέρουν ότι είναι ο αριθμός της κόλασης) έχω ζήσει τα πιο ακραία σκηνικά της ζωής μου. Η μάνα μου φοβόταν ότι θα μου βάλουν κάτι στο ποτό όταν πήγαινα στα κλαμπ, γιατί δεν είχε ζήσει το 550 σε ώρα αιχμής. Δεν ήξερε. Έχω δει καυγάδες για μια θέση, ξεμαλλιάσματα χωρίς λόγο, έχω αναρωτηθεί γιατί δεν κυκλοφορώ με πατίνι μέσα στο κατάμεστο 550 χωρίς κλιματιστικό. Τελευταία, παίρνω και το 250. Τα πρωινά που είναι γεμάτο αγοροξυπνημένους φοιτητές. Που αν δεν έχουν καταστραφεί τα όνειρά τους για το μέλλον μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους, τότε κάτι δεν έχουν καταλάβει για τη ζωή στην Αθήνα.
Τι πρέπει να ξέρεις για τα λεωφορεία στην Αθήνα, ένα είδος προς εξαφάνιση
Τα λεωφορεία στην Αθήνα είναι γεμάτα, δεν έρχονται ποτέ, έχουν συνήθως οδηγούς που νευριάζουν όταν τους κάνεις μια ερώτηση (πιο σπάνια και μεθυσμένους, είναι bonus πίστα), επιβάτες που τους νοιάζει μόνο να κάθονται μπροστά στην πόρτα, φυσικά χαλάνε 1 φορά στις 10 διαδρομές και δεν χωράνε να περάσουν σε κεντρικούς δρόμους γιατί υπάρχει ο μ@λ@κας που έχει διπλοπαρκάρει παράνομα ή γιατί κάνουν ανεφοδιασμό τα τοπικά σουπερμάρκετ. Και ακόμη ένα bonus για τους επιβάτες λεωφορείων, ακούς τις μουσικές από το κασετοφωνάκι οδηγού ή τον ίδιο να χαλβαδιάζει με τα φλερτ του στο τηλέφωνο. Ενώ οδηγεί.
Αν είσαι ανάπηρο άτομο και χρησιμοποιείς τα λεωφορεία της Αθήνας, σου ζητώ συγγνώμη εγώ. Δεν θα βρεθεί μάλλον κανείς άλλος να αναλάβει την ευθύνη για τον Γολγοθά που ζεις εξαιτίας της ανικανότητάς τους. Πόσα λεωφορεία έχει η Αθήνα; 1.600 λεωφορεία (μαζί με εφεδρείες και περίπου 250 τρόλεϊ). Πόσα κυκλοφορούν τις ώρες αιχμής; Περίπου 1.150. Το 39% δεν είναι προσβάσιμο σε ανάπηρα άτομα, δεν λειτουργούν στα περισσότερα οι ράμπες.
Αν πετύχεις πορεία και είσαι στην Κηφισίας, πάρε τηλέφωνο ψυχολόγο να κάνετε τη συνεδρία σας
Έχω πειστεί ότι παίζω σε κάποιου είδους ριάλιτι που θέλει να ρίξει τη/τον μέσο κάτοικο της Αθήνας στα αγχολυτικά. Θέλω να σας πω ότι αργώ στα ραντεβού μου, στη δουλειά μου και δεν μπορώ ποτέ να είμαι κάπου στην ώρα μου. Ναι, στην Αθήνα έχει πάντα κίνηση. Ξέρεις γιατί; 6 εκατομμύρια αυτοκίνητα κινούνται καθημερινά σε αυτή την πόλη. Πατάς για στάση και ο οδηγός δεν κάνει στάση; Ναι, τι; Υποχρεωμένος είναι;
Περιμένοντας σε στάση λεωφορείου μπορείς να κάνεις σύσκεψη, τηλεργασία, θεραπεία με ψυχολόγο, να πληρώσεις τον ΕΝΦΙΑ, να δεις μια σεζόν στο Netflix και να βρεις match στο Tinder.
Αν βρέχει, θα βραχούν μέχρι και τα εσώψυχά σου. Βλέπεις στο app ότι το επόμενο δρομολόγιο είναι στην τάδε ώρα κι αυτό δεν εμφανίζεται ποτέ; Ναι, τα λεωφορεία στην Αθήνα σε στήνουν για να σε καψουρέψουν. Το λεωφορείο στην Αθήνα είναι ο Γκοντό. Όλοι το(ν) περιμένουμε. Ξέρεις ότι ζεις στην Αθήνα αν έχεις βγάλει κιρσούς, περιμένοντας το λεωφορείο.
Αποφάσισα να νικήσω την κλειστοφοβία μου και να μετακινούμαι με μετρό. Σκέφτηκα ότι θα είναι πιο άνετο, δεν θα αποπνέει μπόχα (όπως τα λεωφορεία) και θα είναι πιο ασφαλές. Μπήκα στο μετρό της Αθήνας. Το καλοκαίρι. Έχασα πόντους από την περιφέρειά μου μέσα στο βαγόνι-σάουνα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Σε ώρα αιχμής θα μπορούσα να χάσω την υπομονή μου, την αυτοεκτίμησή μου, την ικανότητά μου να ελπίζω, την όρεξη για ζωή, τον ανθρωπισμό μου. Σκέφτηκα άπειρες φορές να πετάξω όλες τις βαλίτσες των τουριστών από τη μικρή χαραμάδα στο παράθυρο.
Έχω χωρέσει σε τόσο γεμάτο βαγόνι που πίστεψα ότι το σώμα μου είναι από πλαστελίνη. Ευέλικτο. Δεν ξέρω πώς, αλλά έπρεπε. Έχω περιμένει το επόμενο βαγόνι πάνω από 15 λεπτά, στο μετρό. Γιατί; Δεν ξέρω. Λογικά, γιατί κανείς δεν νοιάζεται σε αυτή την πόλη για την ευτυχία των κατοίκων της. Ή γιατί κάνουν κοινωνικά πειράματα, πόσο πιο μαρτυρική μπορεί να γίνει η καθημερινότητά στην Αθήνα κι εμείς να συνεχίσουμε να κατοικούμε σε αυτή την πόλη που μέχρι και οι κατσαρίδες της θέλουν να μπουν σε βαλίτσες τουριστών και να φύγουν.
Σε έχουν κλέψει στο λεωφορείο ή στο μετρό; Ναι, συμβαίνει σε όλους, είναι κομμάτι του τι σε κάνει γνήσιο Αθηναίο. Αυτό και να μην μπορείς να βρεις πάρκινγκ στο Παγκράτι, τα Εξάρχεια και την Κυψέλη. Αν έχεις χρησιμοποιήσει τα λεωφορεία και το μετρό για να μετακινείσαι καθημερινά στην Αθήνα για να φτάσεις στη δουλειά σου τότε α) έχεις ψυχοσωματικά ή αγχώδη διαταραχή, β) νιώσει πιο φτωχός από εκείνο το αγοράκι στις ελληνικές ταινίες που καθάριζε παπούτσια και γ) συναντήσει κάποιο τρελό που μιλάει για το τέλος του κόσμου.
«Η προσήλωση της κυβέρνησης στην καθημερινότητα των πολιτών είναι συνεχής», τόνισε ο πρωθυπουργός σε δηλώσεις του στην ΕΡΤ τέλη Αυγούστου και μου θύμισε έναν φίλο μου που πουλούσε έρωτα και φούμαρα σε 3 γυναίκες ταυτόχρονα. Μια απορία μόνο έχω, πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος πολιτικός περίμενε να περάσει το 550;
