Πόσα κιλά Κατερίνα Ζαρίφη είσαι;

Να ξέρω πόσο είσαι το πρωί μόνο με το βρακί και πόσο το βράδυ φαγωμένη. Θα καταλάβω από την απόκλιση εγώ αν είσαι χοντρή ή όχι. Στην τηλεόραση δε λέμε χοντρή; Να το πω πιο ευγενικά; Παχιά; Κάνει; Το αφήνω; Να λειάνω κομματάκι τις γωνίες. Οβάλ έτσι κι αλλιώς θέλουμε. Δε μου δίνεις ένα παράδειγμα να έχω να πατήσω να μη ρεζιλευτώ.

Χρήστος Βαρθαλίτης: Είναι όμορφη. Εμένα μου θύμισε κάποια όταν είδα το πρόσωπο. Εκεί το μακιγιάζ και το μαλλί όπως πέφτει.

Σταματίνα Τσιμτσιλή: Ποια καλέ; Την Καινούργιου;

(γέλια)

Χρήστος Βαρθαλίτης: Να πούμε ή να μην πούμε; Εγώ θα το πω (όχι μην το πεις ακούστηκε από μέρα), στο πρόσωπο στο μακιγιάζ και στο μαλλάκι μου θυμίζει τη Ζαρίφη.

Σταματίνα Τσιμτσιλή: Έλα ρε παιδιά, όχι.

Βασίλης Γρηγορόπουλος: Μπορεί να έκοψε το τσιγάρο γιατί κι εγώ τώρα που το έκοψα μοιάζω στην Ζαρίφη.

Δυστυχώς, οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις δεν είναι καθόλου συμπτωματική. Ελλάδα 2018 και ακόμα έχουμε δρόμο να βαδίσουμε και δε βλέπω να φτάνουμε. Φύσει απαισιόδοξη. Το χιούμορ δεν ήταν κακό. Ούτε άστοχο. Ούτε κακεντρεχές. Απλά ανύπαρκτο. Αφού θέλετε να τα λέμε όλα με το όνομά τους, θα τα λέμε. Ξιπασμός ολκής. Και αγένεια άνθρωπέ μου.

Μπηχτές για το βάρος της Κατερίνας Ζαρίφη που ξάφνου γίνεται προσδιορισμός. Η Σίσσυ θυμίζει την Κατερίνα που είναι και οι δύο χοντρές. Αν ήθελες να το πεις, ας το έλεγες έτσι. Θα τολμούσες; Δε θα τολμούσες γιατί με πρόσχημα το χιούμορ θεωρείς πως το είπες χωρίς να το πεις και έμεινες στην οριοθετημένη κομψότητα του τηλεοπτικού αέρα. Πληγώνονται άνθρωποι, ανοίγουν πληγές. Δεν καταλαβαίνουν από χιούμορ μωρέ, δικό τους το λάθος. Διεκδίκησε μία δίκαιη θέση εκεί έξω και αντιμετώπισε κατά μέτωπο τις ρητές και άρρητες συμπεριφορές ρατσισμού, απ’ όπου κι αν προέρχονται.

Η Κατερίνα Ζαρίφη μιλά για το περιστατικό με αφορμή την εμφάνιση της Σίσσυς Χρηστίδου και στη λίστα με τους ανθρώπους που οφείλει η τηλεόραση να δίνει λόγο ανεβαίνει στις πρώτες θέσεις. Το να υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν ανοιχτά για ευαίσθητα θέματα δεν είναι τολμηρό, είναι αναγκαίο και αληθινό.

Ο ρατσισμός της εμφάνισης δε θα παταχθεί, αν δε δοθεί μάχη. Να αγαπήσεις το σώμα σου πρέπει κι όχι να το πολεμήσεις για να χωρέσεις στο XS. Έχει και το XL ψυχή. Και σε τελική ανάλυση σκέψου γιατί σε νοιάζει αν η κοπέλα που βλέπεις να περνά μπροστά σου είναι χοντρή, αδύνατη, ψηλή, κοντή, άσπρη, μαύρη, λεσβία, straight, χριστιανή, βουδίστρια. Οι ταμπέλες και το φακέλωμα σε κάνει άνθρωπο τοξικό. Κράτα το άνθρωπος και βρες άλλο επιθετικό προσδιορισμό, εκτός αν είσαι έτοιμη να επωμιστείς εν καιρώ το βάρος μίας άχρηστης ταμπέλας. «Τα σχήματα είναι για να αλλάζουν» όπως λέει και η Κατερίνα Ζαρίφη. Με τα προσχήματα τι θα κάνουμε.

Η απάντηση της Κατερίνας Ζαρίφη

«Καταρχάς, νούμερο ένα, από τα καλύτερα κομπλιμέντα που έχω ακούσει είναι αυτό, το Μαρία Ναυπλιώτου και το Ελένη Βιτάλη. Δεν ακουμπάω σε καμία από τις τρεις, αλλά δεν πειράζει. Εγώ τα άκουσα; Δεν είχα πληρώσει; Είδες ότι επέλεξα να το κρατήσω αποσιωπημένο. Δεν απαντάω κάτι σε κανέναν γιατί δεν ρωτήθηκα κάτι.

Το φαινόμενο όμως, όπως ξέρεις εμείς προσπαθήσαμε να το καταστηλιτεύσουμε χρόνια τώρα. Τηλεοπτικό bullying όπως εμείς οι δύο, σπάνια έχουν δεχτεί άνθρωποι. To bullying έχει διάφορες εκφάνσεις, τα κιλά σου, το ύψος σου, αν πρέπει να είσαι αστείος, γκόμενος. Θεωρώ ότι το να ποινικοποιείς το γούστο του κόσμου είναι πρόστυχο. Θες να μου πεις ότι αν ο απέναντι γουστάρει τη Ζαρίφη, τί; Επειδή να σου πω είδα ελάχιστο από το βίντεο γιατί μου άναψαν τα γλομπάκια, οπότε λέω όχι, πραγματικά δεν έχω να απαντήσω κάτι στα παιδιά. Λυπάμαι βαθιά γιατί είναι φίλοι μου τα παιδιά, τα ξέρω χρόνια.

Ξέρεις ότι σαν άνθρωποι μπορούμε να ξεχωρίσουμε το χιούμορ από το ατυχές χιούμορ. Το να βγεις και να μου πεις ότι δεν μου βγήκε το αστείο, όπως δεν μας έχει βγει και εμάς άπειρες φορές, να μου το πεις, να μου υποστηρίζεις όμως ότι αυτό που έκανες είναι αστείο, όχι. Δεν το δέχομαι. Επίσης αισθάνομαι όμορφη αυτή την εποχή και πάντα αισθανόμουν.

Γενικά θέλω όλος ο κόσμος να μην μασάει σε σχέση με το σχήμα του. Τα σχήματα είναι για να αλλάζουν, τα μεταλλάσσουν, οι ενέργειες μένουν. Έξω στην τοξικότητα. Δεν την αντέχω πια την τοξικότητα. Θα μου πεις θα είμαστε σε μία τηλεόραση που θα είμαστε χάχες, δε ζητάω αυτό. Πραγματικά δε θα ήθελα να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο φαινόμενο, αλλά θα ήθελα σιγά σιγά στην Ελλάδα να σκεφτούμε λίγο την αμερικανική τηλεόραση. Έχεις δικαίωμα να είσαι παρουσιάστρια με κιλά; Έχεις δικαίωμα να έχεις σεξουαλική επιλογή διαφορετική; Να είσαι κοντός; Να είσαι διαφορετικού χρώματος; Α, τι μου λες; Μπορείς ε; Αν λοιπόν θέλουμε τη μητρόπολη της τηλεόρασης να γεννηθεί εδώ στην Ελλάδα και να είναι παρέα μας, λίγο δεν πρέπει κι εμείς να πάμε προς τη μητρόπολη;»

 

Κεντρική Φωτογραφία: NDP Photo Agency