Πρώην φεμινίστρια υπερασπίζεται τον λευκό straight άνδρα για να μπει στη λίστα με τα best seller, ο ορισμός της κωλοτούμπας
- 29 ΣΕΠ 2023
Πριν από δώδεκα χρόνια, έγραψε ένα βιβλίο μπεστ σέλερ που ξεκίνησε μια νέα συζήτηση για τον φεμινισμό στη Βρετανία. Τώρα, η Caitlin Moran θέλει να κάνει το ίδιο για τους στρέιτ λευκούς άνδρες. Το νέο της πόνημα υπόσχεται μια ανατομία της ανδρικής ταυτότητας – αλλά αντίθετα στηρίζεται σε κραυγαλέα στερεότυπα και πολλοί αναγνώστες αναρωτιούνται αν έχει ποτέ γνωρίσει άντρα. Οι Άγγλοι τα πάνε πολύ καλά με την ειρωνεία κι αυτό βγαίνει στο Twitter.
«Δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που διάβασα κάτι για άντρες που ήταν χαρούμενο, φιλικό και με σεβασμό» λέει στις συνεντεύξεις της η (πρώην μάλλον) φεμινίστρια συγγραφέας (και διάσημη δημοσιογράφος των Times) που γράφει αποκλειστικά για να μπει στη λίστα με τα ευπώλητα (δεν είναι κακό). Tο 2011, κυκλοφόρησε το How To Be A Woman και όλοι οι δημοσιογράφοι στην Αγγλία ήθελαν να γράφουν όπως εκείνη. Το βιβλίο αποτύπωσε το εκκολαπτόμενο πνεύμα του φεμινισμού του τέταρτου κύματος. Ήταν αστείο και προσιτό και πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Μετέτρεψε την Caitlin Moran σε αναγνωρίσιμη φωνή που σταματούσαν αναγνώστες στον δρόμο για να μοιραστούν τις ιστορίες τους για τις προκαταλήψεις και άλλες ιστορίες για τα γυναικεία βιώματα.
Γιατί αποφάσισε ως γυναίκα φεμινίστρια να γράψει ένα βιβλίο για την κρίση ταυτότητας των λευκών στρέιτ ανδρών είναι ένα καλό ερώτημα. Μια μεσήλικη γυναίκα που κατασκοπεύει έναν υποτιθέμενο λαό (τέσσερα δισεκατομμύρια άνδρες) που δεν ξέρουν καν ότι χρειάζονται βοήθεια, αλλά εδώ είναι να λύσει τα προβλήματά τους. Το βιβλίο έχει ένα τόνο voyeurism.
Σίγουρα δεν θέλει να γίνει ο θηλυκός Andrew Tate. Αλλά στο βιβλίο της δεν απέχει πολύ από τα μάντρα του μιλώντας για την απειλή μιας κρίσης αυτοεκτίμησης των ανδρών (κρίση ανδρισμού δηλαδή). Και μάλιστα μας προειδοποιεί ότι τη δημιουργούν τα φεμινιστικά πρότυπα που έχουν τρομερή απήχηση στα νέα κορίτσια. Και επιδιώκει να δημιουργήσει ένα θετικό αφήγημα για άντρες που θεωρητικά απειλούνται από το φεμινισμό, στην πράξη όμως δεν το αντιλαμβανόμαστε οι υπόλοιποι.Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας στο What about Men? προέρχεται από τη συνομιλία με άντρες φίλους και τους ακόλουθούς της στο Twitter. To βιβλίο βασίζεται σε συνεντεύξεις που πήρε η συγγραφέας από άνδρες ηλικίας 40 έως 55 ετών σχετικά με τα μηνύματα που έχουν δεχτεί από μικροί για το πώς πρέπει να είναι ένας άνδρας. Τώρα τι να πεις για αυτή τη γυναίκα που έγραψε το βιβλίο ζητώντας τη βοήθεια των ανδρών followers της στο Twitter. Κανείς δεν θα υποστηρίξει κανείς ότι έγραψε ένα επιστημονικό εγχειρίδιο. Δεν φοβάται την ακύρωση πάντως, την επιδιώκει.
Η αρθρογράφος των Times, Caitlin Moran, με το νέο της βιβλίο, What About Men?, προσπαθεί να μπει στο μυαλό του σύγχρονου άνδρα
Γιατί; Και δεν είναι ανερμάτιστη η κριτική που της ασκείται. Η Caitlin Moran προφανώς πιστεύει ότι η αρρενωπότητα, η μονοδιάστατη κι εντελώς δική της εκδοχή, είναι αυτή που βασίζεται εξ ολοκλήρου στον σύζυγό της, του κολλητούς του και μερικούς γιους φίλων της. Γράφει ότι επειδή τα αγόρια στο σχολείο χάνουν την αυτοπεποίθησή τους, βρίσκουν καταφύγιο στην έλλειψη ικανότητας να κατανοήσουν τον κοινωνικό κόσμο σε αστεία για ομοφυλόφιλους. Ο ορισμός του «κανείς ποτέ». Με άλλα λόγια, κανονικοποιεί τα αστεία εις βάρος των γκέι ως μηχανισμό άμυνας, ακίνδυνο μηχανισμό άμυνας.Στο βιβλίο της γράφει ότι πέρασε κάποτε ένα ολόκληρο απόγευμα, μιλώντας στους όρχεις του συζύγου της και «βλέποντας πώς αντιδρούσαν στις διάφορες συνομιλίες μου». (Spoiler: συρρικνώθηκαν). Πραγματικά, άλαλα τα χείλη των ασεβών.
Θα της δώσουμε και επαίνους, δεν κάνουμε μονοδιάστατη κριτική (όπως εκείνη). Έχει δίκιο όταν γράφει στο βιβλίο ότι οι νεαροί άνδρες παλεύουν όλο και περισσότερο με θέματα εικόνας του σώματος (body issues), ότι το μεγαλύτερο μέρος της πορνογραφίας στο Internet είναι βίαιο και καταστρέφει την ψυχή κάθε άνδρα (και γυναίκας όμως, δεν το προσθέτει, ποιος της είπε ότι πορνό βλέπουν μόνο οι άνδρες;). Αλλά, δεν βρίσκουμε τις λέξεις να εκφράσουμε πόσο λάθος είναι να γράφει μια γυναίκα που δηλώνει φεμινίστρια ότι τα περισσότερα από τα πράγματα που φαίνεται ότι εκτιμούμε στους άνδρες είναι πράγματα που εκτιμούμε και στους σκύλους.
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον mainstream φεμινισμό της Caitlin Moran. Και το γεγονός ότι δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στη σύγχρονη γυναίκα που διαβάζει κάθε μέρα για γυναικοκτονίες ή απλά δεν προχωρά στην καριέρα της επειδή έκανε παιδί. Οι «φεμινιστικές» συστάσεις του βιβλίου φαίνεται να τελειώνουν με τις συμβουλές τους άνδρες και τα αγόρια να μοιάζουν περισσότερο με γυναίκες, να κάνουν τα ίδια πράγματα που πιστεύει ότι έχουν βοηθήσει γυναίκες και κορίτσια τα τελευταία χρόνια.
Το τι είναι υπέροχο για την αρρενωπότητα και τι τοξικό για τη θηλυκότητα είναι μια συζήτηση που απλά στέλνει την μπάλα στις κερκίδες. Αποπροσανατολιστική. Αν ο φεμινισμός είναι ένα κίνημα για την κοινωνική, οικονομική και προσωπική ισότητα ανδρών και γυναικών, τότε είμαι υπέρ. Το βιβλίο What About Men? χάνει την ευκαιρία να μιλήσει για πολλά πράγματα που έχουν σημασία για τους άνδρες — και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς ως γυναίκες, ως φεμινίστριες για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα. Οι άντρες χρειάζονται τον φεμινισμό.
Το βιβλίο είναι ταμάμ για τα ευπώλητα. Σε καμία περίπτωση δεν θα σώσει την πατριαρχία από τον εαυτό της. Βέβαια, θα μπορούσε να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο How to Be a Man ως μια φεμινίστρια συγγραφέας. Δεν ξέρουμε αν θα γινόταν best seller. Δεν θα εμπορευόταν τόσο τα στερεότυπα.
Υγ: Από τότε που κυκλοφόρησε το βιβλίο, η συγγραφέας του έλαβε άπειρα θυμωμένα μηνύματα στα social media, κυρίως από άνδρες, με περίπου τους μισούς να λένε «πώς τολμάς να λες ότι οι άντρες συναισθηματικά αναλφάβητοι;». Και οι άλλοι μισοί λένε «Γιατί προσπαθείς να μετατρέψεις τους άνδρες σε γυναίκες;».
