Σύμφωνο συμβίωσης: Πώς είναι να παντρεύεσαι σε ένα γραφείο και τι να περιμένεις
- 24 ΑΠΡ 2023
Πριν από λίγες ημέρες το αγόρι μου μού είπε ότι μία από τις στιγμές που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ στην ζωή του ήταν όταν κατεβήκαμε από το γραφείο του συμβολαιογράφου στην Πανεπιστημίου και περπατήσαμε στον δρόμο έχοντας υπογράψει κι οι δυο το σύμφωνο συμβίωσης, σκεπτόμενος ότι ήμασταν πλέον «παντρεμένοι». Εγώ θυμόμουν κυρίως ότι είχα ζαλιστεί κατεβαίνοντας σχεδόν 5 ορόφους σκάλες φορώντας τακούνια, αλλά το χαμόγελό μου δεν έσβηνε από τα χείλη μου κι ας μην φαινόταν, γιατί φορούσα μάσκα.
Ήταν κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού που υπογράψαμε το σύμφωνο συμβίωσης κι οι μόνες φωτογραφίες μας από τον γάμο μας, λοιπόν, ήταν με τις μάσκες σκουλαρίκια, (τουλάχιστον) φορώντας τα καλά μας.
Δεν κάναμε σύμφωνο συμβίωσης για κάποιον πρακτικό λόγο, απλά αγαπηθήκαμε για αρκετά χρόνια ώστε να νιώθουμε έτοιμοι να υποσχεθούμε ο ένας στον άλλο σεβασμό και συνεξέλιξη. Αυτό για εμάς είναι μάλλον η πιο σοβαρή υπόσχεση που μπορούσαμε να δώσουμε. Και χαίρομαι που το κάναμε.
Συζητώντας το μετά την πρόταση, ανακαλύψαμε ότι το «ταβάνι» μας θα ήταν ένας πολιτικός γάμος για να αποκτήσουμε και κουμπάρους, αλλά λέμε τους φίλους μας κουμπάρους όπως και να ‘χει έκτοτε. Κανείς από τους δυο μας δεν ήταν φίλος με το να είναι στο επίκεντρο της προσοχής, οπότε το σύμφωνο συμβίωσης μάς φάνηκε το πιο καλό σενάριο απ’ όλα.
Το πιο ωραίο απ’ όλα όσα αφορούν το σύμφωνο συμβίωσης είναι πως αν είσαι σαν εμάς, άνθρωπος δηλαδή που μέχρι να πάρει μία απόφαση το έχει βασανίσει το θέμα στο μυαλό του, αλλά αν την πάρει είναι σίγουρος και θέλει να περάσει αμέσως στη δράση, είναι πως μπορείς σήμερα να το αποφασίσεις, αύριο να κλείσεις ραντεβού και μέσα σε λίγες ημέρες να το κάνεις. Καθώς πρόκειται για μία συμβολαιογραφική πράξη, θα χρειαστείς έναν συμβολαιογράφο. Εκείνος θα σε ενημερώσει για όλα τα υπόλοιπα.
Αυτά που θα χρειαστείς είναι τυπικά. Μία ταυτότητα/διαβατήριο, διεύθυνση μόνιμης κατοικίας, αριθμό Δημοτολογίου, Αριθμό Φορολογικού Μητρώου και Δ.Ο.Υ., Α.Μ.Κ.Α., πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης και αναφορά του επαγγέλματός σου και του συνταξιοδοτικού φορέα ασφάλισής σου. Ναι, ομολογώ όλα αυτά κόβουν τη φόρα του όποιου ρομαντισμού, αλλά τι να κάνουμε, ο γάμος (θρησκευτικός ή πολιτικός) και το σύμφωνο συμβίωσης είναι μία πράξη που αφορά το κράτος, άρα τη μίνιμουμ τυπικότητα και γραφειοκρατία δεν θα τη γλιτώσεις.
Αν αποφασίσεις να υπογράψεις σύμφωνο συμβίωσης, λοιπόν, θα το ζήσεις όπως εσύ θες. Εγώ πήρα ρεπό, πήγα σίγουρα κομμωτήριο και δεν θυμάμαι αν πήγα και για μανικιούρ. Διάλεξα τα ρούχα που θα φορούσα, βρήκα και τα τακουνάκια μου, βάφτηκα κι αφού ετοιμάστηκε και το αγόρι μου, πήραμε τον δρόμο και πήγαμε στο συμβολαιογραφείο. Εσύ μπορείς να βάλεις και νυφικό αν θέλεις, να το ζήσεις την προετοιμασία ακριβώς όπως θα ζούσες έναν θρησκευτικό γάμο, να κάνεις όλα όσα θες, δεν σε εμποδίζει απολύτως κανείς. Το ρύζι μέσα στο συμβολαιογραφείο είμαι βέβαιη ότι απαγορεύεται, πάντως.
Φτάσαμε, λοιπόν εκεί, μία μέρα του Γενάρη του 2021 (συγκεκριμένα στα γενέθλιά μου, πράγμα που θα σου έλεγα να αποφύγεις ως επιλογή ημερομηνίας, καθώς μετά γίνονται περίπλοκα τα πράγματα για το πότε θα γλεντήσεις γενέθλια και επέτειο). Μετά το ανέβασμα των 5 ορόφων, μας υποδέχτηκαν, μας έβαλαν σε μία αίθουσα και περιμέναμε κρατώντας ο ένας από το χέρι τον άλλο, βγάζοντας selfies και γελώντας μέχρι να εκτυπωθούν τα χαρτιά μας.
Ο συμβολαιογράφος ήρθε μέσα με τα χαρτιά του, μας διάβασε όλα τα βασικά σημεία και μας είπε που υπογράφουμε. «Τα ψιλά γράμματα θα τα διαβάσετε στο σπίτι» αστειεύτηκε, εμείς γελάσαμε, μάς υπενθύμισε αν θέλαμε να μας βγάλει μία φωτογραφία, είπαμε από μέσα μας «ευτυχώς που κάποιος το σκέφτηκε», ξεκρεμάσαμε τις μάσκες μας, αγκαλιαστήκαμε και κάπως έτσι μας έμεινε και μία φωτογραφική ανάμνηση του γεγονότος.
Τώρα που τα διαβάζω σκέφτομαι στιγμιαία ότι ο κινηματογραφικός μου έρωτας με το αγόρι μου, γιατί έτσι τον βίωσα εγώ κι όλοι οι φίλοι μου που μάθαιναν λεπτό προς λεπτό τις εξελίξεις μέχρι να αποφασίσουμε ότι είμαστε μαζί, ίσως θα έπρεπε να έχει κι έναν κινηματογραφικών διαστάσεων γάμο ή πάρτι, αλλά ο «γάμος» μου (τυπικά δεν είμαστε παντρεμένοι, αλλά σε ελεύθερη συμβίωση, αν και νομικά έχουμε τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους παντρεμένους) ήταν τελικά όπως ακριβώς τον ήθελα. Εντελώς προσωπικός. Εγώ και ο μόνος άνθρωπος που να ξέρω σε αυτό το γραφείο να είναι ο δικός μου άνθρωπος. Οι δυο μας σε ένα ακόμα πρώτο βήμα μαζί.
Το χέρι του στο δικό μου που δεν είχε ούτε μονόπετρο, ούτε βέρα. Η σχέση μας να έχει επιβιώσει από την πρώτη καραντίνα και μάλιστα να έχει ανθίσει κατά τη διάρκειά της. Η συμβίωσή μας, όπως ακριβώς τη θέλαμε, ανεμπόδιστη και άνετη και τώρα είχε και κάποιους νομικούς όρους να την ορίζουν. Οι προσωπικότητές μας διαφορετικές, αλλά σε αρμονία. Ο μόνος τον οποίο αφορούσε ο γάμος μου, ήταν εκείνος κι ο δικός του αφορούσε μόνο εμένα. Το σύμφωνο συμβίωσης στα μάτια μου ήταν θεωρητικά, αλλά και εμπειρικά, ο πιο όμορφος εορτασμός του μαζί που μπορούσα να σκεφτώ. Εμείς για εμάς και για κανέναν άλλο.
Σε μισή ώρα το πολύ δεν ήμουν πια άγαμη στα μάτια του κράτους. Ήμουν παντρεμένη στη δική μου καρδιά και ήμουν συμβία με υπογραφή.
Κατεβήκαμε πάλι τους ορόφους και βγήκαμε στην Πανεπιστημίου έχοντας κάνει κάτι που τρόμαζε και τους δύο και που τελικά ήταν ένα από τα πιο ευχάριστα πράγματα που ζήσαμε.
Αν αναρωτιέσαι τι να περιμένεις, τα πράγματα είναι απλά:
Να περιμένεις ότι κάνεις απλά ένα ραντεβού με έναν επαγγελματία, που είναι μεν χαρούμενος γιατί η συμβολαιογραφική πράξη που του ζητάς δεν έχει να κάνει με κάτι δυσάρεστο ή κάτι περίπλοκο, αλλά είναι κάτι απλό, που δεν μετέχει ιδιαίτερα στη βαρύτητα που μπορεί να έχει για σένα αυτή η πράξη. Να περιμένεις ότι το κόστος είναι περίπου 200 ευρώ (ανάλογα με τον συμβολαιογράφο τον οποίο θα επιλέξεις). Να περιμένεις ότι θα ξεμπερδέψεις πολύ γρήγορα. Να περιμένεις ότι θα χρειαστεί να πας και στο Ληξιαρχείο του δήμου σου μετά, γιατί αν δεν κατατεθεί εκεί το σύμφωνο συμβίωσης, δεν ισχύει.
Να περιμένεις ότι τα συναισθήματά σου με τον σύντροφό σου θα είναι εξίσου δυνατά όπου και να σταθείς, στην καρέκλα του συμβολαιογράφου, όρθια μπροστά σε έναν αντιδήμαρχο, ή μπροστά στον παπά. Κι αν αυτά τα συναισθήματα είναι αγάπη, τότε έχεις πάρει την πιο σωστή απόφαση.