Στην Αργεντινή οι γυναίκες λιγοστεύουν

Πρόκειται για την 21χρονη Micaela Garcia, μέλος και η ίδια της οργάνωσης “Ni Una Menos”, η οποία εξαφανίστηκε την 1η Απριλίου μετά την αποχώρησή της από ένα κλαμπ στην πόλη Gualeguay, για να βρεθεί μόλις μία εβδομάδα αργότερα το γυμνό της σώμα πεταμένο κάπου έξω από την πόλη.

Το περιστατικό αυτό έρχεται μόλις λίγους μήνες μετά το βιασμό και τη δολοφονία της 16χρονης Lucia Perez, που είχε γίνει αφορμή το φθινόπωρο του 2016, χιλιάδες κόσμου να βγουν στους δρόμους της Αργεντινής αλλά και των υπολοίπων χωρών της Λατινικής Αμερικής και να διαδηλώσουν ενάντια στην κουλτούρα του βιασμού που που προκαλεί τόσες γυναικοκτονίες κάθε χρόνο στη χώρα.

Όπως τότε, έτσι και τώρα οι δρόμοι της Αργεντινής πλημμύρισαν με οργισμένο κόσμο καθώς, μετά τη σύλληψη των δύο ανδρών για το βιασμό και τη δολοφονία της Garcia διαπιστώθηκε ότι ο ένας εκ των δυο δραστών ήταν κατά συρροή βιαστής με ποινές κάθειρξης για προηγούμενες επιθέσεις, μέχρι και το 2020. Παρόλ΄αυτά, έπειτα από σχετική απόφαση του δικαστή Carlos Rossi, ο βαρυποινίτης βρέθηκε να κυκλοφορεί ελεύθερος όσο και επικίνδυνος με αναστολή από τον Αύγουστο του 2016.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Όπως συμπεραίνουν έρευνες που διεξάγονται στη χώρα για την έμφυλη βία, στην Αργεντινή δολοφονείται μία γυναίκα κάθε 30 ώρες, ενώ από το 2008 οπότε και ξεκίνησε η καταγραφή των γυναικοκτονιών (ο όρος συμπεριλαμβάνεται στον Ποινικό Κώδικα της χώρας από το 2012, υποδεικνύοντας το έμφυλο κίνητρο των δολοφόνων, ωστόσο μόνο ένας μέχρι στιγμής έχει φυλακιστεί με αυτή την κατηγορία), έχουν δολοφονηθεί συνολικά 3.000 γυναίκες.

Εκ των υστέρων και μετά τις κινητοποιήσεις που ξέσπασαν στη χώρα, ο Πρόεδρος της Αργεντινής, Macri, ζήτησε την παραίτηση του δικαστή που άφησε ελεύθερο τον κατά συρροή βιαστή, ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε πως αν δεν παραιτηθεί τελικά ο δικαστής, θα πρέπει το Δικαστικό Συμβούλιο να τον καθαιρέσει άμεσα. Ο βιασμός και ο φόνος, ωστόσο, έχουν ήδη γίνει.

Η Lucia Perez και η Micaela Garcia δεν είναι οι μόνες που υπήρξαν διπλά θύματα, όπως καταδεικνύουν και οι αριθμοί. Και υπήρξαν θύματα δύο φορές, αφενός για την πράξη καθαυτή, αφετέρου γιατί αυτή συνέβη στα πλαίσια της πατριαρχικής νοοτροπίας που διαπερνά τις κοινωνίες στο σύνολό τους, δίνοντας τη δυνατότητα στους βιαστές να βιάζουν ξανά και ξανά, εφόσον οι διάτρητες νομοθεσίες τους παράσχουν το δικαίωμα να βρίσκονται εκτός φυλακής κι ας έχουν αφαιρέσει ζωή, τη ζωή μίας ή περισσότερων γυναικών.

Όσο η λίστα με τις γυναικοκτονίες μεγαλώνει, τα συνθήματα των γυναικών της Αργεντινής όπως “Ούτε μία λιγότερη”, “Μας θέλουμε ζωντανές”, “Το Κράτος είναι υπεύθυνο” κ.ά. θα δείχνουν το δρόμο για εμάς τις υπόλοιπες που -ακόμα- μπορούμε να παλεύουμε όρθιες και αρτιμελείς για το δικαίωμα της γυναίκας να ορίζει το σώμα της όπως επιθυμεί, να μπορεί να πει “Όχι” και αυτό να γίνει σεβαστό και να πάψει να είναι ο εύκολος στόχος εξαιτίας του φύλου της και μόνο.