OPINIONS

Στο “Friends: The Reunion” εσύ κοιτούσες τα κιλά του Joey και τις ρυτίδες της Phoebe κι εγώ έβλεπα εμένα

HBO Max via AP Terence Patrick

Σκηνές από το μεγάλο φινάλε, zoom στην πόρτα με το μωβ κάδρο, 17 χρόνια αργότερα στο ίδιο σημείο με το cast να καταφτάνει για τη μεγάλη συνάντηση.

Οι πρώτες εικόνες του Friends: The Reunion ήταν ίσως και οι πιο συναισθηματικές, γιατί αποτύπωναν όλο αυτό που νιώθαμε κι εμείς ως θεατές. Δεν ήταν καθόλου μία τυπική επανένωση μίας πετυχημένης σειράς. Ήταν σαν να άνοιγες το άλμπουμ της εφηβείας σου. Σαν να ήσουν κι εσύ στον βελούδινο καναπέ του Central Perk και περίμενες να θυμηθείς στιγμές από τα επεισόδια. Λες και ήσουν εσύ ένα από τα «Φιλαράκια«. Και κάπως έτσι είναι. Όσοι λατρεύουμε αυτή τη σειρά, είναι σαν να είμαστε φίλοι. Γιατί μοιραζόμαστε έναν κώδικα επικοινωνίας, που οι άλλοι δεν μπορούν να καταλάβουν.

Έχω δει το Friends: The Reunion δύο φορές. Την πρώτη φορά ήμουν με τον φίλο μου, ο οποίος δεν έχει δει ποτέ Φιλαράκια (μα τι άνθρωποι υπάρχουν;) και τη δεύτερη με τις αδερφές μου, που μετράμε παρέα πάνω από 100 επαναλήψεις. Και στις δύο περιπτώσεις, με κατέκλυσε ένα ζεστό συναίσθημα, σαν αυτό που νιώθεις όταν βρίσκεσαι με ανθρώπους που έχεις να δεις χρόνια (αλλά δεν θα απέφευγες στον δρόμο).

Εκείνο με την επιστροφή στο σετ

Αν και το σετ των Friends διαλύθηκε την επόμενη μέρα του φινάλε, επειδή έπρεπε να γυριστεί ο πιλότος νέας σειράς, όλα μπήκαν και πάλι στη θέση τους για το μεγάλο reunion. Οι αυθεντικές αντιδράσεις της παρέας, όταν αντικρύζουν τα σαλόνια μέσα στα οποία πέρασαν 10 χρόνια από τη ζωή τους. Οι αναφορές σε στιγμές χαβαλέ, όπως θα έκανες κι εσύ αν έβλεπες τον Γιώργο από τη Β’ Λυκείου. Οι ζεστές αγκαλιές («αχ τι ωραία που μυρίζεις»), τα βουρκωμένα μάτια από τη νοσταλγία και τα πειράγματα, οι αμήχανες παύσεις και η- σαν να μην πέρασε μια μέρα- χημεία τους.

Εκείνο με τους guests

Δεν ξέρω για εσένα, αλλά οι guests τύπου David Beckham, Justin Bieber, Cindy Crawford και BTS πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Απλά περιμέναμε να τελειώσει το part τους για να απολαύσουμε τους μοναδικούς καλεσμένους που λαχταρούσαμε να δούμε. Την υπέροχη Janice (Maggie Wheeler) που μάς είπε πώς γεννήθηκε το signature γέλιο της. Τους γονείς Geller (Elliott Gould και Christina Pickles) που ήταν στο κοινό και αναφέρθηκαν στο πόσο γονείς ένιωθα και τότε για όλο το cast. Ο Gunther (James Michael Tyler) μέσω Zoom, o Richard (Tom Selleck) ως μέρος του κουίζ, ακόμα και ο Mr. Heckles, ο δύστροπος γείτονας από κάτω. Ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή με τη Lady Gaga να αποτίει φόρο τιμής στη μοναδικότητα του χαρακτήρα της Phoebe.

Εκείνο με την ιδιαίτερη σχέση του cast

Όταν ξεκινούσαν, στο μακρινό 1994, να υλοποιούν μία σειρά, της οποίας το μέλλον ήταν άγνωστο, κανείς δεν ήξερε μέχρι ότι θα μετατρεπόταν σε φαινόμενο. Μέχρι να επιστρέψουν για τον 2ο κύκλο, οι ζωές των πρωταγωνιστών είχε μπει σε άλλη τροχιά και υπήρχε ένας κώδικας επικοινωνίας, που μόνο μεταξύ τους ήταν αντιληπτός. «Αν, εκείνη την εποχή, πετυχαίναμε ο ένας τον άλλο σε έξοδο, αφήναμε την παρέα μας γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να μην περάσουμε παρέα το υπόλοιπο της βραδιάς. Και οι φίλοι μας έπρεπε να το καταλάβουν». Αν και ξέρουμε ότι επικοινωνούν μέχρι σήμερα, ο θαυμασμός και η λατρεία με την οποία μιλούσαν ο ένας για τον άλλο, σε κάνουν να σκέφτεσαι ότι υπήρξαν πράγματι Φιλαράκια και δεν υπήρχε καμία ίντριγκα πίσω από αυτό.

Εκείνο με τον ανεκπλήρωτο έρωτα

Η Jennifer Aniston και ο David Schwimmer ήταν ερωτευμένοι στους πρώτους 2 κύκλους της σειράς, και αυτή η πληροφορία αλλάζει τα πάντα. Η σκηνή με το πρώτο τους φιλί στο Central Perk (αφού η Rachel του έχει εκμυστηρευτεί πώς νιώθει, αν και αυτός είναι με την Julie), ήταν ήδη μία φορτισμένη στιγμή, εφόσον υπήρχαν αληθινά συναισθήματα. «Διοχετεύσαμε αυτήν τη λατρεία στους ρόλους μας και ποτέ δεν προχωρήσαμε». Η στιγμή όμως που αναβιώνουν αυτή τη σκηνή στο τραπέζι και κοιτάζονται στα μάτια με βαθιά αγάπη, σε κάνει να λιώνεις. Όχι για τον έρωτα που δεν εκπληρώθηκε, αλλά για τη νοσταλγία και την τρυφερότητα. Γιατί νιώθεις πως μεγάλωσες κι εσύ και έχασες έρωτες, στιγμές με ανθρώπους και πώς στην ευχή περνάει έτσι ο χρόνος;

Η κοινωνική προέκταση της σειράς «Φιλαράκια»

Εμείς, ως true fans, ξέρουμε πολύ καλά ότι τα Φιλαράκια ήταν πάντα εκεί για εμάς. Τα καλοκαίρια στο χωριό με τη γιαγιά, τα μοναχικά σαββατοκύριακα, τις καταθλιπτικές Κυριακές που νιώθαμε σκέτη αποτυχία. Διαμόρφωσαν το χιούμορ μας, βελτίωσαν τα αγγλικά μας και μας έκαναν να ταυτιστούμε. Στο reunion βλέπουμε ανθρώπους από διάφορες χώρες που είναι σαν εμάς. Το γκέι αγόρι που ήθελε να έχει τα μαλλιά της Rachel («αλλά φαντάζεστε πόση μοναξιά είχε αυτό»). Το αγόρι που είχε άρρωστο πατέρα αλλά η σειρά τον απέτρεψε από το να καταρρεύσει. Το κορίτσι που έκανε πρόταση στο αγόρι της, με τον τρόπο της Monica.

Γιατί μας αγγίζει τόσο πολύ αυτό το reunion;

Το κοινό έγινε έξαλλο που το cast έχει περάσει τα 50, ο Joey έβαλε κιλά, η Phoebe έχει ρυτίδες και ο Chandler «δεν δείχνει να είναι καλά».Ναι, δεν ήξεραν να μπουν στη φορμόλη για να μην χαλάσουν την εικόνα του κοινού, το οποίο φέρεται λες και δεν μεγάλωσε. Σήμερα είμαι στην ηλικία που ήταν τα Φιλαράκια όταν ολοκληρώθηκε η σειρά. Την ξεκίνησα ως μαθήτρια και έχω διανύσει μεγάλη απόσταση στη ζωή μου. Σε όλα τα επίπεδα. Όπως συνέβη και με τη σειρά που λάτρεψε όλη η υφήλιος.

Μετά το σχολείο, ήμουν απλώς ένα κορίτσι που έβγαινε, φλέρταρε, είχε διάφορους φίλους και νόμιζε ότι ήξερε τα πάντα. Πίστευα ότι ήμουν αθάνατη και δεν θα βιώσω ποτέ, καμία απώλεια. Σήμερα είμαι μία γυναίκα που πέρασε από σπουδές, παροδικές φιλίες, εντελώς λάθος ερωτικές επιλογές, δουλειές που δεν πλήρωναν, ρούχα που δεν κολάκευαν και πόνοι που σήμερα φαίνονται τόσο μικροί. Βρήκα τον μεγάλο έρωτα, που είναι φτυστός ο αγαπημένος μου Ross, αναγκάστηκα να προσγειωθώ στην πραγματικότητα, όπως η Rachel, απολαμβάνω το φαγητό όπως ο Joey, προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα με χιούμορ όπως ο Chandler και πιστεύω στους ανθρώπους όπως η Phoebe. Δεν κατάφερα να μαγειρεύω και να καθαρίζω σαν τη Monica, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Οι ρυτίδες και τα άσπρα μαλλιά του cast είναι πράγματα που θα συμβούν σε όλους μας (αν δεν έχουν ήδη) και ευτυχώς, γιατί αλλιώς δεν θα ήταν ανάμεσά μας. Ωστόσο, αν δεις το reunion, βλέπεις τις ίδιες ακριβώς εκφράσεις με τους νέους εαυτούς της. Η αυθόρμητη τσιρίδα της Lisa Kudrow, το γέλιο της Aniston, η έκπληξη στα μάτια του Schwimmer και η -από το πουθενά- ατάκα του Matt LeBlanc. Αποδεικνύεται ότι η ηλικία είναι ένας αριθμός και δεν υπάρχει λόγος να πανικοβαλλόμαστε. Αν μεγαλώνεις με χαρά, μεγαλώνεις σαν παιδί.