Τα κολλημένα μυαλά, μόνο ταμπέλες ξέρουν να βάζουν

Έχοντας μόλις παρομοιάσει μια κοινωνικά διαδεδομένη συνθήκη – συνήθεια – χόμπι, με μια τριντέντ φρούτα του δάσους, αναρωτιέμαι τι δηλώνει η επιλογή της τσίχλας που κάνει ένας άνθρωπος, για το ποιόν του. Μέντα: σοβαρός και υπεύθυνος. Δυόσμος: διαχρονικός, προτιμά να μην παίρνει ρίσκα. Καρπούζι: ανάλαφρος, ασόβαρος, αγαπά τη λούφα. Φράουλα: θηλυπρεπής, γλυκός και χαδιάρης. Γελοίο έτσι;

Εξίσου τραγελαφικές ακούγονται στο κεφάλι μου και εξισώσεις όπως γυναίκα με τατουάζ = άγρια στο κρεβάτι, ή περίεργα μαλλιά = ανεύθυνη και χαζοβιόλα, ή φοράει κοντές φούστες = έχει κάνει σεξ με όλη την πόλη. Καμία μαθηματική σχέση, επιστημονική έρευνα ή συμπαντική θεωρία δεν έχει επιβεβαιώσει ποτέ ως κανόνα κάποια από τις παραπάνω εξισώσεις. Ας τα πάρουμε όμως ένα – ένα.

Τα ρούχα

Όταν ντυνόμαστε δεν σκεφτόμαστε ποιο ρούχο θα προσελκύσει περισσότερους άντρες στο κατόπι μας. Δεν διαλέγουμε το σύνολο της ημέρας με απώτερο σκοπό κάποιος να «φιλοτιμηθεί» να μας λιγουρευτεί εξαιτίας της κοντής μας της φουστίτσας ή του κολλητού μας του παντελονιού. Μια γυναίκα δε δημιουργήθηκε με στόχο τη σεξουαλική διέγερση του αντίθετου φύλου, γεγονός που σημαίνει ότι μπορεί να επιλέξει να δείξει το στήθος, τα πόδια, τους ώμους, την κοιλιά της και να μη θέλει να κάνει σεξ! Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι θα ψάξω να βρω δικαιολογίες για κάθε θηλυκό που νιώθει καλά με το σώμα του και προτιμά να το επιδεικνύει, γιατί απλά δε χρειαζόμαστε δικαιολογίες για να φορέσουμε ό,τι θέλουμε!

Τα «περίεργα» μαλλιά, τα τατουάζ, τα piercings

Όχι, κανένα από τα παραπάνω δεν είναι δείκτης σεξουαλικής δραστηριότητας. Τι σημαίνει αυτό; Μια γυναίκα που επιλέγει να έχει όλα τα παραπάνω, δεν είναι απαραίτητο ούτε ότι έχει συμμετάσχει σε όργια, ούτε ότι έχει «περίεργα γούστα», ούτε ότι θέλει να πει το οτιδήποτε για το τι κάνει στο κρεβάτι της. Κανένα σεξουαλικό υπονοούμενο ή ροπή στην απιστία δεν κρύβεται πίσω από το σκουλαρίκι στη μύτη/στη γλώσσα/ στον αφαλό κλπ, ενώ  το γεγονός ότι άντεξε τον πόνο για να κάνει κάποιο/α tattoo, δε μπορεί να συσχετιστεί ούτε στο ελάχιστο με τις ικανότητές της στη δουλειά ή την γενικότερη ανοχή της στον πόνο. Το πώς κάθε μια μας επιλέγει να χτενίζει/βάφει/κόβει τα μαλλιά της, καθώς και η συχνότητα που θα το κάνει αυτό, δε μπορεί επίσης να αποδείξει ούτε το IQ μας, ούτε το γούστο μας στους άντρες και σίγουρα δε μαρτυρά το αν κάποια είναι ή όχι διαθέσιμη.

Το επάγγελμα

Είναι δικηγόρος ή τραπεζική υπάλληλος; Άρα πίνει μόνο ένα ποτήρι κρασί, συζητάει για το προσφυγικό και το χρηματιστήριο και ψάχνει για έναν άντρα σοβαρό, ενώ θέλει να κάνει οικογένεια όσο είναι ακόμα στις αρχές των –άντα. Είναι αισθητικός, πωλήτρια, σερβιτόρα, γράφει για σεξ ή παίζει μουσική σε μαγαζιά; Δε μπορεί να συζητήσει για κάτι πέρα από κουτσομπολιά και τάσεις, ενώ την ενδιαφέρει μόνο να ψωνίζει, να κάνει σεξ και να βγάζει selfies με τις φίλες της. Παρόλο που η επαγγελματική κλίση θα μπορούσε να έχει μια κάποια σχέση με τη στάση και τον τρόπο ζωής μιας γυναίκας, καλώς ή κακώς συχνά δεν κάνουμε το επάγγελμα το οποίο θα θέλαμε και ακόμα συχνότερα διαχωρίζουμε επιμελώς τον πραγματικό από τον εργασιακό μας εαυτό. Άλλωστε στα βιογραφικά δεν υπάρχει και πεδίο «αριθμός εραστών» ή «πρότερος βίος» (ακόμα;). Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορεί κάποια να είναι το ίδιο ικανή σα δικηγόρος, ακόμα κι αν κάθε βράδυ βγαίνει με άλλον.

Ακόμα πιο “σοκαριστικό” είναι  όταν υπάρχουν barwomen με μακροχρόνιες, σοβαρές σχέσεις. Ή και sex editors που δε γράφουν βιωματικά – εμπειρικά κείμενα.  Η δικαιολογία για μια συμπεριφορά δεν είναι πάντα το προφανές κουτάκι στο οποίο έχουμε βάλει τη γνώμη μας πριν βγούμε από το σπίτι. Δυστυχώς τα κοινωνικά καλούπια είναι κομματάκι στενά και δεν ανταποκρίνονται στις μεσογειακές προδιαγραφές των περισσότερων εξ ημών. Προκειμένου λοιπόν να μη νιώθουμε άβολα σε αυτά, προτιμάμε να μη μπούμε και να κάνουμε ό,τι μας αρέσει ,άσχετα με το αν είναι ή όχι αναμενόμενο ή αποδεκτό. Το να βγάζει κανείς συμπεράσματα βασισμένα σε αντιλήψεις των παππούδων του, είναι πιο κλισέ κι απ’ το να σκοντάψει όταν βιάζεται. Προκειμένου λοιπόν να την προσβάλεις, καλύτερα να μην ρισκάρεις να μαντέψεις τι τρέχει στο μυαλό ή το βρακί μιας γυναίκας που δεν ξέρεις.