Τα βάσανα του μεγάλου στήθους

Εγώ ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, από την πρώτη στιγμή που φόρεσα σουτιέν. Στην πέμπτη δημοτικού. Δηλαδή 11 χρονών. Σκληρό θα το χαρακτήριζα.

Από τότε το σώμα μου έχει αλλάξει ελάχιστα και η άποψή μου για το μεγάλο στήθος εξακολουθεί να είναι η ίδια με τότε: πρόκειται για ένα καθημερινό βάσανο.

Καταρχάς, αν η κατατομή σου είναι τέτοια και έχεις ήδη μεγάλο στήθος σε μικρή ηλικία, νιώθεις η παρείσακτη μέσα στην κοριτσοπαρέα σου.

Όλα τα υπόλοιπα κορίτσια μπορούν να βγαίνουν έξω χωρίς σουτιέν. Εκείνες είναι ακόμα «κορίτσια», ενώ εσύ ακροβατείς άτσαλα ανάμεσα στο «κορίτσι» και τη «γυναίκα».

Κι αυτό, βέβαια, γίνεται αντιληπτό από τα αγόρια. Τα οποία, μόλις φτάσεις στα γυμνασιακά ή τα λυκειακά χρόνια, δε θα διστάσουν καθόλου να εξασκήσουν πάνω σου το αγαπημένο σπορ που διαδίδεται από γενιά σε γενιά: να σου τραβήξουν με δύναμη, ενώ κάθεσαι αμέριμνη, την πλάτη του σουτιέν την ώρα του μαθήματος. «Άουτς, θα σου δείξω εγώ στο διάλειμμα».

Ας περάσουμε, όμως, στα πιο πρακτικά καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζεις, αν έχεις μεγάλο στήθος:

Κάνεις αγώνα δρόμου για να βρεις το σωστό σουτιέν

Αυτό που δε θα μοιάζει με τεντόπανο, αλλά θα έχει το κατάλληλο μέγεθος για να καλύπτει σωστά το στήθος. Αυτό που δε θα θυμίζει τα σουτιέν της 80χρονης θείας σου, αλλά θα έχει πάνω και μια τσαχπινιά. Αυτό που θα έχει οπωσδήποτε μπαλένες, αλλά όχι πολύ σκληρές. Και κυρίως, αυτό που θα σου κρατάει το στήθος με σωστό τρόπο στο σωστό ύψος, χωρίς να σε πιέζει πολύ. Γαμπρό να ψάχνεις, που λέει ο λόγος, πιο εύκολο είναι να βρεις.

Κάνεις έρανο για να το ξεπληρώσεις

Ήσουν τυχερή και βρήκες όλες τις παραπάνω χάρες μαζεμένες σε ένα σουτιέν. Όμως, πρέπει να πληρώσεις αδρά για να το αποκτήσεις. Διότι δυστυχώς οι περισσότερες εταιρίες εσωρούχων που παράγουν σουτιέν σε μεγάλα νούμερα είναι οι ακριβότερες. Πράγμα που είναι ως ένα βαθμό λογικό, διότι αυτά τα σουτιέν θέλουν προσεκτικό σχεδιασμό και σωστό τεστ των υλικών.

Περιορίζεσαι στα χρώματα

Κάπου μέσα στην τόση προσοχή για ν’ ανταποκριθεί στην πρόκληση του μεγάλου μεγέθους, ο καλλιτέχνης ασυναίσθητα περιορίζει την καλλιτεχνική ματιά του. Κι έτσι ο ίδιος αποφασίζει να διαθέσει τις δημιουργίες του στα εξής τρία πρωτότυπα χρώματα: άσπρο, μπεζ, μαύρο.

Οπότε με αυτά πορεύεσαι σε όλη σου τη ζωή, εκτός κι αν είσαι σούπερ τυχερή και κάποια στιγμή πετύχεις σχεδιαστή σε έξαρση, που να έχει επιλέξει κανένα μωβ ή κανένα μπλε.

Περιορίζεσαι στην κίνηση

Θέλεις να πας για τρέξιμο; Πολύ καλό, έχω κι ένα με τον Τοτό να σου πω. Για να πετύχεις το σωστό κράτημα του στήθους, ώστε να μην αισθάνεσαι άβολα και να μπορείς να γυμναστείς άνετα, πρέπει να φορέσεις δυο – τρία αθλητικά μπουστάκια μαζί.

Θέλεις να ανεβοκατεβείς γρήγορα τις σκάλες; Να περπατήσεις πολύ γρήγορα στο δρόμο; Θέλεις. Αλλά αν δεν τα κρατάς σταθερά με τα χέρια σου, πώς θα τα καταφέρεις, χωρίς να αισθάνεσαι να δέρνεσαι μόνη σου; Καμιά φορά μπορεί να είσαι τυχερή και στις σκάλες να μην είναι κανένας άλλος. Αν όμως σε πετύχει κανείς, ιδίως στο ανέβασμα, να έχεις γραπωθεί (με χαρά) και να κινείσαι άνετα, μάλλον θα νιώσεις άσχημα. Πιο άσχημα να νιώσει αυτός, βέβαια, γιατί εσύ ταλαιπωρείσαι κι αυτός κοροϊδεύει.

Επιχείρηση «βρες το σωστό ρούχο»

Είναι τρομερά δύσκολο να πετύχεις το πουκάμισο που δε θα ανοίγει στο σημείο που εφάπτεται στο σουτιέν.

Αν επιλέξεις να φορέσεις κάτι ριχτό, για να μη διαγράφεται το στήθος σου, μπορεί να αισθανθείς σαν τον Ντέμη Ρούσσο, αλλά χωρίς τη φωνή και το μούσι.

Η επιλογή ενός απλού t-shirt είναι από μόνη της μια περιπέτεια. Διότι θα πρέπει να σου εφαρμόζει σωστά, να σε κάνει να νιώθεις άνετη και ότι δε φαίνεται το στήθος σου από τον Άρη, να έχει τα σωστά μανίκια, ώστε να μη φαίνεται ότι φόρεσες τη μπλούζα του 14χρονου αδερφού σου και βγήκες και, βέβαια, να έχει το σωστό μήκος. Διότι, όσο πιο μεγάλο το στήθος, τόσο πιο πολύ κονταίνει τη μπλούζα.

Για να μην αναφερθώ στα στράπλες ρούχα, που χρειάζονται τα αντίστοιχα σταθερά και ευρύχωρα στράπλες σουτιέν, τα οποία είναι πιο δυσεύρετα από σούσι μπαρς στην Άνω Κρύα Βρύση Ευρυτανίας.

Ο γολγοθάς της παραλίας

Επειδή έχεις δει Baywatch και ξέρεις πώς είναι αυτά τα πράγματα, σε ενδιαφέρει η σταθερότητα και στο μαγιό. Τουτέστιν, τα τριγωνάκια αποκλείονται. Εκτός αν θέλεις να περάσεις όλη σου την ημέρα σε μια ξαπλώστρα, με γερμένο κεφάλι προς τα κάτω, προσέχοντας μη φύγει τίποτα από τη θέση του, γιατί η κάλυψη του πανιού είναι περιορισμένη.

Για να βρεις το σωστό μπικίνι με μπαλένες και σταθερό κράτημα, περνάς ό,τι έχεις περάσει για να βρεις το σωστό σουτιέν και μάλιστα με την εξτρά πρόκληση να αποφύγεις τα εντελώς γιαγιαδίστικα μοντέλα.

Η άτιμη η μπαλένα

Για την ιστορία, balena σημαίνει «φάλαινα» στα ιταλικά. Επειδή λοιπόν ένα από τα πρώτα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για να στηρίξουν ένα στήθος μέσα από ένα σουτιέν ήταν – κρατηθείτε – λίπος φάλαινας, έτσι το καμπυλωτό συρματάκι μέσα στα σουτιέν ονομάζεται μπαλένα (συνήθως το λέμε «μπανέλα», αλλά το σωστό είναι μπαλένα).

Η μπαλένα – μπανέλα λοιπόν, όπως και να την πούμε, μετά από ορισμένο καιρό και λόγω του νόμου της βαρύτητας, αρχίζει και ξεπροβάλλει περήφανη η προδότρα μέσα από τη θήκη της, τρυπώντας το πανί και εν συνεχεία, το δέρμα μας. Άουτς και πάλι.

Το κράτημα της τσάντας

Αν δεν κάνει κρύο, ώστε να φοράς εξώρουχο και πρέπει να φορέσεις διαγώνια μια τσάντα, το χέρι σου θα πιαστεί να μετακινεί το λουρί της από την κοιλότητα ανάμεσα στα στήθη σου, πάνω σε ένα από τα δυο στήθη σου, ώστε να μην τα χωρίζει τόσο απόλυτα, σαν κολώνα πολυκατοικίας.

Το ίδιο ισχύει και για τη ζώνη του αυτοκινήτου. Προσωπικά την κουμπώνω κι ύστερα βγάζω όλο το δεξί μου χέρι απέξω από αυτήν, αλλιώς ζορίζομαι. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Για την τσάντα δεν έχω βρει λύση.

Ο ιδρώτας

Κάτω από το στήθος. Εμφανέστατος, πάνω σε σουτιέν και ό,τι ρούχο φοράς. Λίγο να ξεκινήσει η ζέστη και πρέπει να ψεκάζεσαι με αντιιδρωτικό αποσμητικό. Χωρίς κάποιο ιδιαίτερο νόημα, βέβαια, καθόσον ο ιδρώτας θα εμφανιστεί απτόητος.

Ο πόνος στην πλάτη

Το χειρότερο – για μένα – το άφησα τελευταίο. Είτε καμπουριάζεις ασυναίσθητα, είτε όχι, δεν υπάρχει περίπτωση μια στο τόσο να μη σε πιάσει πόνος στην πλάτη εξαιτίας του μεγάλου στήθους. Ειδικά τις ημέρες πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου, όλοι οι πόνοι συγχρονίζονται και η επέκταση του χεριού σου είναι επισήμως μια καρτέλα με παρακεταμόλη.

Αυτά είναι τα κύρια βάσανα που τραβάμε οι γυναίκες με μεγάλο στήθος. Βέβαια, δεν είναι σωστό μόνο να γκρινιάζουμε. Το μεγάλο στήθος έχει και τα προτερήματά του. Π.χ. αναδεικνύει ορισμένα ρούχα. Κατά τα υπόλοιπα, επιμένω σε ό,τι είπα παραπάνω.

Κι όσες φορές έχω πει σε συζητήσεις σχετικές με το θέμα ότι σκέφτομαι κάποια στιγμή να κάνω επέμβαση μείωσης, με κοιτάνε λες και τους είπα ότι είμαι ο Μέγας Ναπολέοντας. Κι εγώ, αντίστοιχα, τους κοιτάω όπως η Κιμ Κατράλ στην πιο κάτω σκηνή του Sex and the City, στην οποία λέει ειρωνικά: «Oh yeah, ‘cause I’m dying to look like this».

Στο Ladylike έχουμε κι εμείς τα βάσανά μας

Τα βάσανα μίας κοντής

Τα βάσανα της σγουρομάλλας