Τα βάσανα του χειμώνα

Εδώ και ένα μήνα ήμουν μπερδεμένη, να βάλω τις αγαπημένες μου camel μπότες; Nα φορέσω το σακάκι μου με την επένδυση; Να φτιάξω γαλλικό το πρωί ή να παραγγείλω ένα freddo; Αλλά τέρμα αυτή η σύγχυση. Η γούνα άρχισε να κυκλοφορεί.

Μόνο που ξυπνάς το πρωί, κουκουλωμένη κάτω από το πάπλωμα και πίνεις το ζεστό σου καφεδάκι ξέροντας πως έξω κάνει κρύο, είσαι ευτυχισμένη. Μπορεί να μη αντέχεις να βγάλεις ούτε πόδι, ούτε χέρι από το πάπλωμα γιατί νιώθεις το σώμα σου να κοκαλιάζει από το κρύο (υπερβάλλω λίγο) αλλά δεν σε νοιάζει γιατί το περίμενες καιρό τώρα και για σένα που αγαπάς τον χειμώνα είναι η απόλυτη απόλαυση.

Φυσικά η αγαπημένη εποχή εμού και της Μάριον έχει και τα βάσανα της τα οποία και σου αποκαλύπτω λεπτομερώς αγαπητή μου φίλη.

Το ”κατεψυγμένο” κάθισμα της τουαλέτας

Αυτό που ένα εξάμηνο εμείς οι γυναίκες το περνάμε όρθιες πάνω από την τουαλέτα με ξεπερνάει. Το χειρότερο πιστεύω είναι το πρωινό “κάλεσμα”. Χουζουρεύεις κάτω από την κουβέρτα, η κοιλιά σου σε πονάει επειδή δεν τολμάς να πας μέχρι το μπάνιο γιατί ξέρεις πως το κάθισμα που σε περιμένει εκεί μόλις έχει βγει από την κατάψυξη.

Εγώ τρία χρόνια τώρα έχω λύσει αυτό το πρόβλημα αφού αγόρασα ένα γούνινο κάθισμα τουαλέτας για να αποφεύγω αυτό το μαρτύριο.

Το βραδινό μπανάκι που γίνεται επώδυνη διαδικασία

Εκεί που δύο μήνες πριν έκανες το μπανάκι σου με τόση χαρά, τώρα η χειρότερη- ίσως ώρα της ημέρας είναι η ώρα του μπάνιου. Ανάβεις τον θερμοσίφωνα ένα μισάωρο πριν για να είσαι σίγουρη πως το νερό δεν θα τελειώσει γρήγορα, βγάζεις τα ρούχα μέσα σε 5 δευτερόλεπτα και τσουπ μπαίνεις στο μπάνιο. Δεν θες να βγεις ποτέ από τον παράδεισο με τους ατμούς, παρασύρεσαι και το νερό ξεκινά να γίνεται χλιαρό… κάπου εκεί παίρνεις την απόφαση να βγεις. Βγαίνεις από την μπανιέρα σαν κατακόκκινο παντζάρι (από το καυτό νερό), σκουπίζεσαι στα γρήγορα αφού τρέμεις σαν πουλάκι.

Το μαλλί θα λαδώσει σε ένα 24ωρο αφού το ζεστό νερό είναι ότι χειρότερο για τα μαλλιά πόσο μάλλον αν είναι λιπαρά.

Το πιστολάκι γίνεται η κινούμενη θέρμανση σου

Ελπίζω να μην είμαι η μόνη που ζεσταίνω τα σεντόνια μου και το μαξιλάρι μου το βράδυ, πριν πέσω για ύπνο με το πιστολάκι. Και να ήταν μόνο αυτό; Αφού βγαίνω από την επώδυνη διαδικασία του μπάνιου βάζω και λίγο πιστολάκι… στο σώμα.

Τα ”λίγα” κομμάτια ρούχα που φοράς

Και ναι μια θερμαντική και μια μακρυμάνικη φανέλα για από μέσα είναι αρκετές. Μετά προσθέτουμε ένα ενισχυμένο πουλόβερ και το πιο ζεστό σακάκι που έχουμε. Να μην μιλήσω για το πόσες φορές έτυχε να φοράω περισσότερες από μια κάλτσες; Μην μπεις στον κόπο να πας καταστήματα για ψώνια..δεν θες να βγάλεις τόσα ρούχα.

Η μάνα που σε τρέχει από πίσω με μια ζακέτα

Αν δεν σε τρέχει η μάνα σου από πίσω, σίγουρα σου στέλνει μηνύματα ή σου φωνάζει συνεχώς ” Αγάπη μου, κάνει κρύο ντύσου καλά.. α και μην ξεχάσεις να πάρεις το μπουφάν σου”. Ακόμα και αν είσαι 32 ετών.

Ο σπαστικός ήχος της μύτης

Τον ”συναντάς” είτε  στο λεωφορείο είτε στο γραφείο. Δεν μπορείς να τον ακούς αλλά ούτε να κατηγορήσεις κάποιον που κάνει αυτό το σπαστικό ήχο. Πολύ απλά γιατί έχεις ζήσει και εσύ την αμήχανη στιγμή φυσάς την μύτη σου και να νομίζεις πως σε ακούει όλος ο όροφος, που σε ακούει.

Το κρυολόγημα που είναι εκεί, εδώ, παρά πέρα

Όσο και να θες να αποφύγεις την αρρώστια σε κυνηγάει παντού..

Στην υπεραγορά που ο ταμίας θα πεθάνει από τον βήχα(αγγίζοντας τα προϊόντα που εσύ μόλις αγοράζεις και θα τακτοποιήσεις στο σπίτι), στο γραφείο που ο ένας δανείζει χαρτοπετσέτες στο άλλο, στο λεωφορείο που τα παράθυρα ανοίγουν(γι αυτούς που δεν θέλουν να κολλήσουν) και κλείνουν συνεχώς( γι τους άλλους που είναι ένα βήμα πριν τα επείγοντα), στις καφετέριες, στο γραφείο απέναντι που κάθεται η Νίκη και βογκάει από το γκούχου γκούχου… γενικά παντού.

Εγώ αρρώστησα πρώτη πρώτη και βρήκα την ησυχία μου..σειρά σου αν και είναι αργά.

R.I.P -Στους καπνιστές που τραβάνε όλο το κρύο

Τι τραβάνε κι αυτοί… Που πρέπει να φοράνε μπουφάν ένα 15ωρό την ημέρα για να μπορούν να καπνίσουν. Γι αυτό έκοψα το τσιγάρο τι νομίζεις;

Και μετά από όλα τα πιο πάνω, συνεχίζω να λατρεύω τον χειμώνα.