Τι σε νοιάζει εσένα τι έκανε η Jennifer Aniston στο πρόσωπό της κι έγινε αγνώριστη;

Το βασικό μήνυμα πίσω από κάθε (καταπιεστικό) σχόλιο για το πόσο αγνώριστη μοιάζει η Jennifer Aniston (και κάθε αναγνωρίσιμη ή μη γυναίκα) είναι ξεκάθαρο: υπάρχει ένα στερεοτυπικό, μονοδιάστατο πρότυπο γυναίκας που είναι αποδεκτό. Αν δεν του μοιάζεις, θα δεχτείς τον οχετό κάθε ανώνυμου μισογύνη που βλέπει το πληκτρολόγιο ως επέκταση της ναρκισσιστικής προσωπικότητάς του. Πρέπει κάποτε να γίνει ποινικά κολάσιμο να μπορεί ο καθένας να γράψει την αποψούλα του για την εμφάνιση μιας γυναίκας.

Το αγνώριστο πρόσωπο της Jennifer Aniston

Πρώτον, κανείς δεν σε ρώτησε αν σου αρέσει το σώμα, η μύτη, το πηγούνι και οι πλαστικές της κάθε Jennifer Aniston και, κυρίως, ο κακοποιητικός λόγος για την εμφάνιση των γυναικών είναι ένα red flag κάθε μισογύνη με mommy issues άλυτα. Καλό θα ήταν να μπορούμε να μεταβολίζουμε τις σκέψεις μας με ενσυναίσθηση πριν μιλήσουμε. Και να διακρίνουμε τον επιβεβαιωμένο σεξισμό και την ιδεοληψία πίσω από κάθε σχόλιο. 

Αν χρειάζεσαι ένα status ή ένα tweet για να δικαιολογήσεις την ύπαρξη σου στα social media που θα τρολάρεις το αγνώριστο πρόσωπο της Jennifer Aniston, της Madonna ή τα κιλά της Δανάης Μπάρκα, κάτι πάει λάθος στη ζωή σου. Και ξεσπάς στο πληκτρολόγιο σου.

Κάθε γυναίκα μπορεί να κάνει όσες πλαστικές θέλει στο πρόσωπό της χωρίς να ζητήσει την άδεια σου. Και το γεγονός πως κάποιοι νιώθουν ότι δικαιωματικά μπορούν να την κρίνουν, είναι απλά λάθος. Δεν είναι αποικίες τα σώματα των γυναικών, που μπορείς απλά να διεκδικήσεις τα εδάφη σου.

Και αν δεν το ξέρεις, μπορείς να δηλώνεις φεμινίστρια και να κυκλοφορείς με χείλη με υαλουρονικό και Botox. 

Αν θεωρείς κάθε γυναίκα που κάνει μια πλαστική επέμβαση, ανόητη ή λιγότερο έξυπνη και ικανή από μια που δεν βάζει ούτε φίλτρο σε φωτογραφίες στο Instagram, αυτό είναι δικό σου πρόβλημα. Τα ψεύτικα στήθη ή χείλη δεν είναι συνώνυμο της χαμηλής νοημοσύνης. Αυτό είναι ένα παλιακό και ισοπεδωτικό μισογύνικο σχόλιο, που θεωρεί το male gaze μονάδα μέτρησης αξιακού φορτίου.

Δεν υπάρχει το μοντέλο της Barbie φεμινίστριας που δεν φορά τακούνια, κραγιόν και κυκλοφορεί με τρίχες στη μασχάλη. Είναι ένα περιοριστικό στερεότυπο της πατριαρχίας για να τρολάρει τις γυναικείες φωνές που διεκδικούν ισότητα. Για να τις γελοιοποιήσουν. Γιατί η αποδοχή έχει εξοβελιστεί από τα social media. 

Κάθε ανέξοδο σχόλιο στο Twitter/X για τη μύτη, το σαγόνι, τα ζυγωματικά και τις ρυτίδες της Jennifer Aniston είναι μια απόδειξη του μισογυνισμού της κοινωνίας μας. Απόδειξη αυτοεκτίμησης και αυτοδιάθεσης είναι να διορθώσεις κάτι πάνω σου που δεν σου αρέσει.

Συνήθως οι επικριτές της κάθε Jennifer Aniston δεν λένε την αλήθεια.  Ότι νιώθουν ανήμποροι να διορθώσουν την εικόνα του εαυτού τους γιατί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Ότι η εικόνα του εαυτού τους που αντικρίζουν στον καθρέφτη τους γεμίζει με ανασφάλεια και φοβούνται άλλη μια απόρριψη.

Όταν «το να είσαι όμορφη» είναι ο μοναδικός και απλουστευτικός τρόπος που μια κοινωνία μεγαλώνει τα μικρά κορίτσια (δες ποιες γυναίκες προβάλλονται στην τηλεόραση, ποιες είναι οι Ελληνίδες παρουσιάστριες και πόσο σχολιάζεται η εμφάνιση μιας γυναίκας στην ελληνική υπερσεξιστική τηλεόραση), τότε γιατί κράζεις υστερικά τις γυναίκες που κάνουν πλαστικές; Ο κόσμος της showbiz δεν δέχεται γυναίκες που έχουν μεγαλώσει το ίδιο εύκολα με τις νεαρές γυναίκες. Δεν τους δίνει δουλειά (εκτός αν είναι η Meryl Streep).

Αν πραγματικά κριντζάρεις με τις αισθητικές επεμβάσεις που έκανε η Jennifer Aniston, η 54χρονη Jennifer Aniston, που δεν θέλει να βλέπει τα βλέφαρα της πεσμένα και το λαιμό της χαλαρό, είναι κυριολεκτικά δικό σου πρόβλημα (και μεροληπτική, γεμάτη λαϊκισμό άποψη). Γιατί η Jennifer Aniston το δικό της το έλυσε με ενεσούλες και νυστέρι. Χωρίς να ζητήσει την άδεια μας. Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να γεράσει κανείς φυσιολογικά. Έχει ειπωθεί πολλές φορές. Δεν έγινε ακόμα κατανοητό;