Τη 19χρονη στην Ηλιούπολη δεν έπαψαν να τη βιάζουν ούτε όταν δραπέτευσε από τον θύτη της

Η 19χρονη γυναίκα στην Ηλιούπολη είχε ζήσει μια ζωή γεμάτη βασανιστικές, τραυματικές εμπειρίες. Όπως κατήγγειλε, ο πατέρας της τη βίαζε από τα 11 ως τα 17 της χρόνια στο σπίτι όπου ζούσαν. Στα 19 της έμελλε να γνωρίσει τον άνθρωπο που θα την κρατούσε με τη βία στο διαμέρισμά του και θα την εξέδιδε. Σύμφωνα με τη δικηγόρο της, Αντωνία Λεγάκη, και όσα είπε σε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Open, ο αστυνομικός της έδινε κοκαΐνη κι όταν αρνιόταν να την πάρει, την έδερνε. Αν αρνιόταν να πάει σε πελάτη, της στερούσε την τροφή. Η δικηγόρος τόνισε ότι στους πελάτες τη συνόδευαν άλλοι άνδρες και όχι ο αστυνομικός. Όπως καταλαβαίνεις, μιλάμε για ένα κύκλωμα το οποίο μένει να δούμε αν θα «ξηλωθεί».

Το μικρό παραθυράκι της ελπίδας, άνοιξε στη ζωή της 19χρονης όταν βρέθηκε φανερά κακοποιημένη, σε μία καφετέρια κοντά στο διαμέρισμά όπου ζούσε τον δικό της εφιάλτη. Η χαραμάδα άνοιξε όταν την πίστεψε μία άλλη γυναίκα και ειδοποίησε τις αρχές, αλλά και τη συλλογικότητα Witches Of The South. Η χαραμάδα αυτή έριξε μόνο μια στάλα φως στη ζωή της. Στην Ελλάδα του 2021 αφού βιαστείς μοιάζει σαν να βιάζεσαι και δεύτερη φορά από τη διαδικασία που ακολουθεί.

Η 19χρονη βρέθηκε από την Ηλιούπολη στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας, το μεσημέρι του Σαββάτου 10 Ιουλίου. Οι δικηγόροι της, βρίσκονταν έξω από την υπηρεσία και περίμεναν, μάταια, να τους επιτραπεί η επικοινωνία μαζί της. Η κοπέλα παρέμενε εκεί με τις ώρες, ενώ ακόμα και κοντά στα μεσάνυχτα, αφού ολοκληρώθηκε η κατάθεσή της και πάλι οι δικηγόροι της δεν μπόρεσαν να την δουν, αφού οι αστυνομικοί την μετέφεραν στο νοσοκομείο για να εξεταστεί και να φροντίσουν τα τραύματά της.

Μέχρι και το μεσημέρι της Κυριακής, οι δικηγόροι της νεαρής δεν γνώριζαν πού βρισκόταν, όπως ανέφερε η κ. Λεγάκη στο NEWS 24/7. «Δεν είναι δυνατόν τον 21ο αιώνα, καταγγέλλων να μην έχει επικοινωνία με τους δικηγόρους του για περισσότερες από 24 ώρες». Γιατί στην Ελλάδα του 2021, ο βιασμός δεν σταματά με την καταγγελία. Συνεχίζεται όπως όλα δείχνουν, τουλάχιστον 24 ώρες μετά.

«Η ΕΛΑΣ κρατούσε για ώρες ένα 18χρονο κορίτσι θύμα σεξουαλικής κακοποίησης χωρίς πρόσβαση σε δικηγόρο. Το κορίτσι ήταν φυλακισμένο από αστυνομικό που το κακοποιούσε και το εξέδιδε. Περιμένουμε άμεσα απαντήσεις από την πολιτική ηγεσία. Δεν θα επιτρέψουμε καμία συγκάλυψη», ανέφερε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος μέσω Twitter και λίγο μετά ήρθε και η ανακοίνωση της υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων για το ζήτημα.

«Η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας από την αρχή της υπόθεσης ενεργεί υπό την εποπτεία και καθοδήγηση του εποπτεύοντα Αντιεισαγγελέα Εφετών και σύμφωνα με τα οριζόμενα του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που δεν προβλέπει παρουσία συνηγόρου κατά την εξέταση μάρτυρα», ανέφερε αρχικά η ανακοίνωση και συνέχισε ως εξής:

«Από την πρώτη στιγμή ορίστηκε ειδικός ψυχολόγος – πραγματογνώμονας, αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα των αρθ. 183 έως 187 και 228 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

Αναφορικά με την κατάσταση υγείας της καταγγέλλουσας συνοδεία αστυνομικών, μετέβη βραδινές ώρες της 10/07/2021 στο ΓΝΑ “Γ. Γεννηματάς”, προκειμένου να εξετασθεί περί της υγείας της, καθόσον η Ιατροδικαστική Υπηρεσία δεν λειτουργεί το Σαββατοκύριακο». Ήταν Σαββατοκύριακο, οπότε δεν μπορούσε να γίνει η ουσιαστικότατη σε υποθέσεις βιασμού ιατροδικαστική εξέταση. Ακόμα και η επείγουσα επίσκεψη σε νοσοκομείο έπρεπε να περιμένει αρκετές ώρες. Η 19χρονη δεν δέχτηκε τις πρώτες βοήθειες παρά αφού είχε κρατηθεί αρκετές ώρες στην υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων.

«Επιπλέον, της χορηγήθηκε σχετικό Υπηρεσιακό Σημείωμα, προκειμένου να μεταβεί την Δευτέρα 12/07/2021 για την εξέτασή της από αρμόδιο Ιατροδικαστή. Σημειώνεται ότι η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας (ΥΕΥΣΑ) σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 4613/2019 έχει ως αποστολή την ποινική διερεύνηση, εξιχνίαση και δίωξη ιδίως εγκλημάτων διαφθοράς που προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις και διαπράττουν ή συμμετέχουν σε αυτά το αστυνομικό, λιμενικό και πυροσβεστικό προσωπικό, καθώς και υπάλληλοι και λειτουργοί του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Τη διασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας της ΥΕΥΣΑ, μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας, εγγυάται η εποπτεία του όλου έργου της από εισαγγελικούς λειτουργούς. Η συνεχής παρουσία του Εισαγγελέα δημιουργεί κλίμα εμπιστοσύνης και αίσθημα ασφάλειας των προσώπων που επιθυμούν να καταγγείλουν τέτοια εγκλήματα, παράλληλα δε αναιρείται κάθε υπόνοια ή αμφιβολία για συγκάλυψη, αποσιώπηση ή υποβάθμιση των καταγγελλομένων, καθώς και συγκάλυψη περιπτώσεων που ενδεχομένως να αφορούν και ανώτερα στελέχη. Όλα τα παραπάνω θέτουν ένα αδιάβλητο πλαίσιο λειτουργίας της ΥΕΥΣΑ, καθώς είναι θεσμικής σημασίας για τη λειτουργία της, να περιβάλλεται από αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοπιστίας», κατέληξε η ανακοίνωση.

Διαφάνεια και αξιοπιστία αυτό θέλω να κρατήσεις, μαζί με το κλίμα ασφάλειας που πρέπει να δημιουργείται στην ΥΕΥΣΑ. Και να θυμηθείς μαζί μου όσα είχε πει στο LadyLike ο πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρίας, Γρηγόρης Λέων. «Σύμφωνα με τα στατιστικά, ο μέσος όρος καταγεγραμμένων βιασμών, είναι περίπου 200 τον χρόνο. Νούμερο που σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνει το μέγεθος της συγκεκριμένης παθογένειας στην Ελλάδα. Στη Σουηδία, μια χώρα με αντίστοιχο πληθυσμό, καταγγέλλονται πάνω από 5.000 βιασμοί σε ετήσια βάση. Αποδεδειγμένα, τα θύματα εδώ δεν βρίσκουν το θάρρος να μιλήσουν. Στο συμπέρασμα αυτό οδηγούν και οι σχετικές καταγγελίες στις τηλεφωνικές γραμμές της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων. Είναι πολύ περισσότερες από εκείνες που φτάνουν τελικά στην αστυνομία», είχε πει χαρακτηριστικά.

Γιατί πώς να φτάσεις στην αστυνομία, πόσο μάλλον στις Εσωτερικές Υποθέσεις της; Πόσο σθένος να έχεις για να αντέξεις να εξομολογηθείς το τραύμα σου και μετά να σου συμπεριφέρονται λες και είσαι εσύ ο θύτης; Να μην έχεις τον δικηγόρο σου κοντά, να έχεις μόνο τους μώλωπες στο κεφάλι σου κι όλη τη δυσπιστία των γύρω σου να αντιμετωπίσεις. Να περιμένεις υπομονετικά να πάει Δευτέρα για την ιατροδικαστική σου εξέταση; Αλίμονό σου, αν βιαστείς Παρασκευή κι έχει σχολάσει η φάμπρικα.

Αλίμονό σου αν δεν βρεις μια σερβιτόρα να σε ακούσει και να ενημερώσει όχι μόνο τις αρχές, αλλά και μία φεμινιστική οργάνωση ώστε να φροντίσει να ακουστεί η ιστορία σου, δύο δικηγόρους που δεν θα κάτσουν υπομονετικά να περιμένουν, αλλά θα δώσουν έκταση στην υπόθεση της άνευ λόγου και αιτίας αποκοπής σου από την επικοινωνία σου μαζί τους. Αλίμονό σου τελικά αν η υπόθεσή σου δεν «φουντώσει» στη φωτιά των Social Media που έχουν γίνει τελικά ο πιο αποτελεσματικός μοχλός πίεσης στη χώρα, για να τίθενται ερωτήματα και να δίνονται κάποιες απαντήσεις.

Περίπου 4.000 βιασμοί, διαπράττονται ετησίως στην χώρα μας, σύμφωνα με αρμόδια στελέχη της αστυνομίας και της ιατροδικαστικής υπηρεσίας, αλλά, παρόλα αυτά, μόνο 200 καταγγέλλονται ετησίως στις αρμόδιες διωκτικές αρχές. Από το σύνολο των βιασμών που διαπράττονται, το ποσοστό που καταγγέλλεται κυμαίνεται μεταξύ 7%-10%, για να καταλάβεις. Και διαβάζοντας για υποθέσεις σαν κι αυτή, η μόνη απάντηση που μας έρχεται στο μυαλό είναι «Ε, λογικό».

Είναι Δευτέρα 12 Ιουλίου, γύρω στο μεσημέρι, σχεδόν 48 ώρες από τη στιγμή που η 19χρονη κατάφερε να ξεφύγει από τον θύτη της και σύμφωνα με τη δικηγόρο της, είναι πλέον στο σπίτι της μητέρας της «πολύ βαριά τραυματισμένη ψυχικά». Σχεδόν 48 ώρες από τη στιγμή που κατάφερε να βρεθεί σε περιβάλλον ασφαλείας, μετά απ’ όσα πέρασε κι έχει μπροστά της έναν Γολγοθά διαδικασιών που θα ακολουθήσουν.

Ο αστυνομικός που βρισκόταν ήδη σε διαθεσιμότητα για άλλες υποθέσεις και την κρατούσε αιχμάλωτη έχει συλληφθεί και οι φωτογραφίες του, κατά την προσαγωγή του, ενώ φορούσε μια μπλούζα εταιρείας παραγωγής ταινιών πορνό, έκαναν το γύρο του διαδικτύου. Ο πατέρας της 19χρονης συνελήφθη επίσης.

Αν υπάρχει κάτι θετικό σε αυτή την τόσο ζοφερή υπόθεση, είναι η αλληλεγγύη. Η αλυσίδα της ξεκίνησε από την σερβιτόρα στην Ηλιούπολη και δέθηκε με τη φεμινιστική συλλογικότητα που ανέδειξε το θέμα, την Αντωνία Λεγάκη και τον Γιάννη Μυκονιάτη που κατήγγειλαν την έλλειψη επικοινωνίας τους με την πελάτισσά τους, τα social media που έκαναν άμεσα λόγο για συγκάλυψη, αναγκάζοντας την αστυνομία να πάρει θέση.

Αυτή η αλληλεγγύη, αν δεν σώσει τον κόσμο, ίσως μια μέρα να μπορέσει τουλάχιστον να αυξήσει αυτό το ποσοστό των καταγγελόμενων βιασμών πιέζοντας για ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο που διαχειρίζονται οι αρχές τα θύματα τέτοιων υποθέσεων. Ίσως η δύναμή της κάνει αυτό το 7 – 10% έναν λίγο μεγαλύτερο αριθμό σε μια χώρα που το 32% των ανθρώπων της θα «δικαιολογούσε» τον βιασμό μιας γυναίκας υπό προϋποθέσεις, σύμφωνα με πρότερη έρευνα της Washington Post.

Ίσως αυτή η αλληλεγγύη, ανοίξει λίγο παραπάνω τη χαραμάδα του φωτός για την 19χρονη και για εμάς που τρέμουμε μην τύχει και βιαστούμε Παρασκευή και μην τύχει και βιαστούμε από αστυνομικό σε διαθεσιμότητα ή όχι. Ίσως αυτή η αλληλεγγύη να είναι η μόνη απάντηση στις λέξεις «κύκλωμα» και «συγκάλυψη» που διαβάζουμε στα άρθρα για την υπόθεση. Η φωνή που ενώνεται μαζί με άλλες, το «θα σε νοιαστώ», το «δε σε ξεχνάω», το «θα παλέψουμε μαζί» ίσως είναι η μόνη απάντηση που έχει αξία σε μια καταγγελία βιασμού, σε έναν δρόμο γεμάτο εμπόδια, γραφειοκρατικά και μη, που απλώνεται μπροστά σε κάθε θύμα προκαλώντας το να το περάσει και παροτρύνοντάς το με χίλιους, μύχιους τρόπους να τον εγκαταλείψει. Αν βαδίζουμε παρέα, ίσως μπορέσει η 19χρονη να τον διασχίσει αυτόν τον δρόμο. Ίσως μπορέσει κάθε γυναίκα να τον διασχίσει. Μέχρι το τέλος. Μέχρι τη δικαίωση.