Το brand Chromat παρουσίασε όλους τους σωματότυπους στην πασαρέλα και η διαφορετικότητα έρχεται στη μόδα με το σταγονόμετρο
- 9 ΣΕΠ 2019
Δεν είναι κάθε μέρα που βλέπεις πασαρέλες μόδας με «πραγματικές» γυναίκες. Τι εννοώ με τον όρο «πραγματικές»; Ανθρώπους που δε θυμίζουν τα πρόσωπα που βλέπεις στις γυαλιστερές σελίδες περιοδικών μόδας. Ανθρώπους που δεν ποστάρουν φωτογραφίες στο Instagram με τα πάντα στην πένα σύνολά τους. Ανθρώπους με αψεγάδιαστα μαλλιά και αψεγάδιαστα κορμιά που αναρωτιέσαι αν οι λέξεις «πατάτες τηγανητές» υπάρχουν στο λεξιλόγιό τους.
Διάβασε ακόμη: Για όλες τις φορές που θα σε αποκαλέσουν ”φάλαινα”, η Δανάη Μπάρκα έχει την απάντηση
Θα μου πεις, ότι γίνομαι άδικη γιατί έχεις δει πολλές φωτογραφίες της Gigi και της Bella Hadid να τρώνε πίτσα και την Kendall Jenner επιδεικτικά να μπουκώνει μπέργκερ και πατάτες μαζί και να καταπίνει το φαγητό της με μια ανάσα. Ίσως να είναι η μόνη μπουκιά φουλ στους υδατάνθρακες που βλέπεις να τρώει η Kendall μέσα σε ένα μήνα, μπορεί να υποδύεται ότι τρώει όλο της το φαγητό για χάρη μιας φωτογραφίας ή μπορεί να τρώει όλο της το φαγητό και για τον υπόλοιπο μήνα να τη βγάζει με καρότα λες και είναι ο Bugs Bunny. Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει πίσω από τις κάμερες και ίσως να μην έχει σημασία, γιατί ο καθένας έχει το δικαίωμα να τρώει ό,τι θέλει, να ντύνεται όπως θέλει, να φέρεται όπως θέλει.
Και δεν είναι τα καλλίγραμμα κορμιά που κρίνω. Αυτό που κρίνεται, χρόνια τώρα, είναι τα στάνταρντ της ομορφιάς και η έλλειψη διαφορετικότητας. Μέχρι και πρόσφατα, η ομορφιά έμπαινε σε συγκεκριμένα καλούπια. Μια Ashley Graham, μερικά χρόνια πριν, δε θα είχε δει ποτέ την όψη πασαρέλας και δε θα είχε περπατήσει σε επιδείξεις γνωστών οίκων. Ούτε η Tess Holiday θα είχε κάνει το ντεμπούτο σε fashion show αν ο χώρος της μόδας δεν ήταν έτοιμος για μια αλλαγή. Αλλά θέτω το εξής ερώτημα: είναι η βιομηχανία της μόδας (άρα και η κοινωνία) έτοιμη για αλλαγή, γιατί προσωπικά δεν είμαι σίγουρη αν τα πράγματα έχουν αλλάξει στην πραγματικότητα.
Άνθρωποι στον χώρο αυτό μπορεί να προσπαθούν να φέρουν τη διαφορετικότητα, ζωντανό παράδειγμα είναι shows όπως αυτά του Prabal Gurung, της Rihanna για τo Savage x Fenty και τώρα του Chromat για τη Spring/Summer 2020 συλλογή του, αλλά θέλουν οι experts της μόδας πραγματικά ν’ αλλάξει ο χώρος αυτός ή απλά μας χρυσώνουν το χάπι και μας λένε αυτά που θέλουμε ν’ ακούσουμε; Το Chromat πάντως ξεχωρίζει και ακόμα κι αν δεν παρουσιάζει ένα καινούργιο «πρόσωπο» της μόδας, αυτό που μας χαροποιεί -πέρα από την παρουσία της Tess Holiday, ένα από τα πρώτα plus-size μοντέλα-, ήταν τα vibes στην πασαρέλα.
ΙmaxTree
Chromat Spring 2020 (ImaxTree)
Από τις φωτογραφίες και τα βίντεο που είδαμε, υπήρχε μια αίσθηση εορτασμού του γυναικείου φύλου. Μια έγκυος γυναίκα με ένα ροζ cage κορμάκι ήταν μέρος του καστ του show.
ΙmaxTree
ImaxTree
Γυναίκες που μπορεί να μεγάλωσαν στο περιθώριο, αλλά έχουν αυτό που λένε οι Αμερικανοί “fierce walk” και περπατούν με αυτοπεποίθηση στην πασαρέλα υποστηρίζοντας τα ρούχα που φορούν, ήταν μέρος της επίδειξης. Μοντέλα, όπως η πληθωρική Tess Holiday ήταν η «σταρ» του show η οποία με ένα λευκό φόρεμα που είχε τυπωμένο πάνω του τη φράση “Sample size”, μια αναφορά στα μεγέθη των ρούχων που βλέπουμε στις επιδείξεις μόδας και την έλλειψη ποικιλίας μεγεθών και άλλες «πραγματικές» γυναίκες, συνέβαλαν στο να γίνει η διαφορετικότητα αισθητή στην πασαρέλα.
ΙmaxTree
H Tess Holiday στην πασαρέλα του Chromat στα πλαίσια της Εβδομάδας Μόδας στη Νέα Υόρκη (ImaxTree)
Και θα συνεχίσω να επαναλαμβάνομαι μέχρι αυτό που θεωρώ εγώ αυτονόητο, να γίνει για τον περισσότερο κόσμο κατανοητό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θέλω να επιβάλλω τη γνώμη μου. Αλλά από τη ματιά μιας πληθωρικής γυναίκας που στην Ελλάδα του 2019 ακόμα κρίνεται για τον σωματότυπό της, αναρωτιέμαι γιατί; Γιατί δεν έχουν αυτές οι «πραγματικές» γυναίκες που είδαμε στο fashion show του Chromat, μια διαρκή παρουσία σε επιδείξεις μόδας;
ΙmaxTree
ImaxTree
Γιατί δε θεωρείται ακόμη και αυτό ένα είδος ομορφιάς; Και πάλι, θα με πεις άδικη. Υπάρχει και η άποψη ότι μια γυναίκα με έντονες καμπύλες είναι όμορφη αλλά αυτή η άποψη δεν είναι ευρέως αποδεκτή. Γιατί πρέπει η βιομηχανία της μόδας να διαχωρίζει τα «κανονικά» μοντέλα από τα “plus-size”; Γι΄αυτό και δεν μου άρεσε ποτέ ο όρος αυτός. Γιατί ακόμα στην Ελλάδα -ειδικά στην Ελλάδα, μια χώρα που έχει «γεννήσει» μερικά από τα πιο όμορφα μεσογειακά κορμιά-, ακόμη δεν μπορεί να ενστερνιστεί και να αποδεχτεί ως στάνταρ ομορφιάς μια γυναίκα με καμπύλες, που δεν θυμίζει την Kim Kardashian αλλά μια σαν την Tess Holiday; Γιατί δεν υπάρχουν στη χώρα μας περισσότερες επιλογές σε fashion brands που να προσφέρουν ρούχα για γυναίκες με μεσογειακά σώματα με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε ξένα brands προσπαθώντας να βρουν κάτι stylish να φορέσουν; Γιατί δεν υπάρχουν Έλληνες και ξένοι σχεδιαστές που σχεδιάζουν ρούχα για όλες τις γυναίκες, για όλους τους σωματότυπους και πρέπει να κυκλοφορούν ξεχωριστές “plus-size” σειρές;
Και αυτό είναι το μεγαλύτερο ζήτημα με τον διαχωρισμό που γίνεται στη μόδα και την ομορφιά σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται ρούχα, αποχρώσεις μακιγιάζ για όλους τους ανθρώπους και προσπαθούμε να επιβάλλουμε ένα συγκεκριμένο είδος ομορφιάς; Το Chromat αντιστέκεται σε όλα αυτά και με το show του, παίρνει θέση στην εικόνα που θα έπρεπε να έχει η μόδα και οι παρουσιάσεις των νέων συλλογών που βλέπουμε τελικά στα Fashion Weeks.
Την ίδια ώρα που το Chromat παρουσίαζε την all inclusive, στιλάτη συλλογή ρούχων του, ο Ralph Lauren πραγματοποίησε ένα glamorous show με μοντέλα όπως η Bella Hadid και η Joan Smalls που φορούσαν τα sample size ρούχα τους. Ούτε ένα plus-size μοντέλο δεν ήταν μέρος της επίδειξης. Και κάπως έτσι καταλήγουμε στο γεγονός ότι η βιομηχανία της μόδας δεν είναι πραγματικά έτοιμη για τη διαφορετικότητα. Είναι έτοιμη για τη διαφορετικότητα αλλά με το σταγονόμετρο.
Κεντρική φωτογραφία: ΙmaxTree
