Το μεγάλο ατού της Ελένης Μενεγάκη

Η έμπειρη πια Ελένη γνωρίζει πολύ καλά πως τα νούμερα τηλεθέασης έχουν πτωτική πορεία και το τηλεοπτικό κοινό θέλει από εκείνη κάτι διαφορετικό. Τα χρόνια της επίπλαστης αφέλειας ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Η Ελένη επενδύει στο πιο δυνατό της χαρτί που δεν είναι άλλο από την αμεσότητά της. Η ικανότητά της να ‘’ξεκλειδώνει’’ τον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντί της είναι αξιοσημείωτη.

Σαν όλη η λάμψη που εκπέμπει να συγκεντρώνεται στις στιγμές της συνέντευξης. Φέτος ‘’το παίρνει πάνω της’’. Βγαίνει εκτός πλατό, ”παίζει” με την εικόνα της και παίρνει συνεντεύξεις από ανθρώπους που λίγα χρόνια πριν δε θα ήθελε να ‘’αγγίξει’’, με πιο πρόσφατο παράδειγμα εκείνο της Ντόρας Μπακογιάννη.

Η Ελένη δεν κρατά μπροστά της χαρτιά με ερωτήσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι μελετημένη και προετοιμασμένη. Είναι ανθρώπινη και εύστοχη. Ακούει με προσοχή χωρίς να εκβιάζει απαντήσεις και βγάζει από τον συνεντευξιαζόμενο την πιο εξομολογητική του διάθεση. Όλες οι συνεντεύξεις είναι φιλικές κουβέντες με ερωτήματα που θα ήθελαν και οι τηλεθεατές να θέσουν αν βρίσκονταν στη θέση της. Δεν είναι στημένη αλλά δείχνει σίγουρη.

Ο συνδυασμός εμπειρίας και ικανότητας η δημιουργεί ένα καθηλωτικό αποτέλεσμα. Η στάση του σώματός της κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων είναι κι αυτό ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που τη διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους. Αλλάζει στάσεις στην καρέκλα, πλησιάζει αυτόν που βρίσκεται απέναντί της και πολλές φορές τον αγγίζει. Οι αποστειρωμένοι κανόνες της τυπικότητας δεν έχουν θέση, πάντα τηρουμένων των αναλογιών. Χρειάζεται ελάχιστα δευτερόλεπτα για να κατονοήσει μέχρι πού θα φτάσει ώστε να είναι ουσιώδης αλλά και ανάλαφρη.

Πολλές είναι οι φορές που η απτική επαφή καλύπτει αμηχανίες και κενά και δίνουν χώρο και χρόνο στις δύο πλευρές να ανασυνταχθούν και να συνεχίσουν τη συζήτηση. Η Ελένη Μενεγάκη μεγαλώνει, αλλάζει, μαθαίνει να ελίσσεται και δε φοβάται να κάνει λάθη. Δεν αποποιείται το παρελθόν της, άλλωστε είναι αυτό που την έφερε στο σήμερα. Η τηλεόραση του 2017 δε ‘’σηκώνει’’ άλλη τσίχλα, αποκαλυπτικό μπούστο και ατάκες τύπου ”λούτσου”.

Ο τηλεθεατής έχει ανάγκη από περιεχόμενο και η Ελένη μπορεί και είναι έτοιμη να το προσφέρει. Οι προκλητικές απορίες καλυμμένες από παιδικότητα και αυθορμητισμό δεν ταιριάζουν πια στο προφίλ μίας γυναίκας που με πλήρη επίγνωση συνεχίζει να κάνει τηλεόραση και είναι πολλά παραπάνω από πόζα και αφέλεια.

Η ίδια παύει να αδικεί τον εαυτό της και επενδύει σε όσα την εξελίσσουν προσωπικά και επαγγελματικά. Η μνημειώδης σταθερότητά της και η επίμονη άρνησή της να μετακινηθεί σε άλλο είδος προγράμματος μάλλον θα πρέπει πλέον να επανεξεταστούν από μια νέα σκοπιά, που θα εστιάζει στο επικοινωνιακό της ταλέντο κι όχι στα εύπεπτα αστεία με αισθητικά κριτήρια μίας ξεπερασμένης εποχής.

* Το άρθρο αναδημοσιεύεται εμπλουτισμένο από το ΤV ΕΘΝΟΣ