Βαλάντη μου, όλες οι γυναίκες σε ευχαριστούμε πάρα πολύ
- 21 ΑΠΡ 2016
''Μία γυναίκα έγκυος μπορεί να πάρει μέχρι 12 κιλά, αυτό είναι το φυσιολογικό. Αν πάρει 40 λίγο ξεφεύγεις. Αυτά μετά δε μαζεύονται. Είχα πει πως δε μου αρέσει έναν άνθρωπο που ερωτεύομαι κομψό ξαφνικά να μου γίνει κάτι άλλο. Μου αρέσει ο άνθρωπος να είναι αδύνατος, το θεωρώ υγεία. Αν δεν τρως δεν παχαίνεις. Αν η γυναίκα πάρει 20-25 κιλά θα της πως 'αν δεν τα χάσουμε δεν θα είμαστε καλά. Ο άνθρωπος που είναι παχύσαρκος τον θεωρώ ασθενή, σαν τον ναρκομανή, ίσως και χειρότερο.''
Γιατί εκνευρίστηκες; Γιατί πάτησες repeat στο απόσπασμα των δηλώσεων; Γιατί απορείς ακόμα; Πες ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Βαλάντη και σε κάθε Βαλάντη αυτού του κόσμου και πήγαινε μπροστά βγάζοντας από τη ζωή σου τους περιττούς ανθρώπους.
Η ευτυχία και η μελλοντική ικανοποίηση των συντρόφων μπορεί να προβλεφθεί μονάχα βάσει της επικοινωνίας τους στο παρόν κι όχι ενός αριθμού σε ζυγαριά ακριβείας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί είπε την αλήθεια. Αυτοί είναι και είναι πολλοί εκεί έξω. Οι επικίνδυνα ηλίθιοι άνθρωποι που δημιουργούν κόμπλεξ στις γυναίκες. Ο πατέρας που σε συνέκρινε με την αδύνατη συμμαθήτριά σου για να σε μειώσει. Ο αδερφός που σε φώναζε χοντρή μπροστά στους φίλους του για να σε πικάρει. Ο γκόμενος που σε παράτησε για μία πιο αδύνατη από εσένα. Στο καλό. Τους ξέρεις. Πρέπει να μάθεις να τους αναγνωρίζεις και να τους απωθήσεις με όλη σου τη δύναμη. Να τους τοποθετήσεις σε ένα βάθρο στο περιθώριό σου και να τους δώσεις συγχαρητήρια που σε έκαναν καλύτερο άνθρωπο.
Την ατομικότητα των ”αντικειμένων” την αξιολογούμε αισθητικά με την ατομικότητά μας. Το Εγώ ορίζει το καλό και το ωραίο. Η ασχήμια είναι η άρνηση της ατομικότητας. Δε νοούμε την ομορφιά αλλά έχουμε αντίληψή της γιατί η ομορφιά δεν είναι ιδιότητα αλλά αξία. Το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι αν το αντικείμενο είναι καθεαυτό ωραίο, αλλά ποιες λειτουργίες κατευθύνουν τη συνείδησή μας να διαμορφώσει μία αισθητική εντύπωση και να θεωρήσει κάτι ωραίο ή άσχημο. Σε τελική ανάλυση το ωραίο το αισθανόμαστε έτσι γιατί οι αντικειμενικές του ιδιότητες συμπίπτουν με τα υποκειμενικά μας κριτήρια, πιθανόν και εξωαισθητικά, ή τα ψυχολογικά μας βιώματα. ”Η μορφή μας συγκινεί με ό,τι συμβολικά παριστάνει από το δικό μας κόσμο” (Ε.Π. Πανούτσου).
Ζούμε στον πολιτισμό της εικόνας. Η κοινωνία μας είναι εικονοποιημένη. Το ‘’μικρό εγώ’’ ταυτίζεται με τη φυσιογνωμία μας ενώ το ”μεγάλο εγώ” συναρτάται με την προσωπικότητα του καθένα. Αρνητικά συναισθήματα μας φέρνουν σε σύγκρουση με τον εαυτό μας και κατά συνέπεια με τον κόσμο γύρω μας. Δεν είναι ο καθρέφτης που μας κάνει όμορφους αλλά η ισορροπία που έχουμε βρει με εμάς τους ίδιους.
Εφόσον η ψυχή προϋπάρχει της προσωπικότητας τότε αυτή καθορίζει τον χαρακτήρα του ανθρώπου. Η αλλαγή του χαρακτήρα αλλάζει και τη μορφή, αλλά η αλλαγή της μορφής δεν αλλάζει τον χαρακτήρα. Εκείνον ερωτεύτηκε.
Αν τελικά τα συναισθήματά του άλλαξαν μαζί με τη μορφή σου είχε γίνει κάποιο λάθος. Δε σε ερωτεύτηκε ποτέ. Ψάξε την κάρτα αλλαγής, τσέκαρε αν σε καλύπτει η εγγύηση και άνοιξε την πόρτα για να φύγει. Κλείδωσε τέσσερις φορές, βάλε σύρτη και κατάλαβε πως ο συμβιβασμός με τη μετριότητα δεν είναι του χαρακτήρος σου.
Η ευτυχία και η μελλοντική ικανοποίηση των συντρόφων μπορεί να προβλεφθεί μονάχα βάσει της επικοινωνίας τους στο παρόν κι όχι ενός αριθμού σε ζυγαριά ακριβείας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί είπε την αλήθεια. Αυτοί είναι. Οι επικίνδυνα ηλίθιοι άνθρωποι που δημιουργούν κόμπλεξ στις γυναίκες. Να τους τοποθετήσεις σε ένα βάθρο στο περιθώριό σου και να τους δώσεις συγχαρητήρια που σε έκαναν καλύτερο άνθρωπο.
Να είσαι ευγνώμων για αυτές τις αλήθειες που θα ειπωθούν τόσο ανοιχτά. Η συναισθηματική ευθύτητα σε προφυλάσσει και δε σε αναγκάζει να ψάξεις στα συμφραζόμενα. Αυτά είναι τα δεδομένα, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάς την ηλιθιότητα. Έχε την ως φάρο για να ξέρεις που δεν πρέπει να πας. Εκεί είναι το φως; Στρίψε από την άλλη και ζήσε ελεύθερη χωρίς στερεότυπα και αυτοπεριορισμούς.
Η αγάπη και τα κιλά δεν είναι ποσά αντιστρόφως ανάλογα. Η αληθινή αγάπη έχει μπροστά το σύμβολο του πολλαπλασιασμού κι όχι της αφαίρεσης. Η αμοιβαιότητα είναι ο νόμος της αγάπης, όχι ο νόμος της ζυγαριάς.
Πρόσεχε μη σου τύχει. Με τα πρώτα δείγματα μπες στο ασανσέρ και φύγε. Μην ξεχάσεις να γράψεις σε ένα χαρτάκι ”φάε μία πάστα να γλυκαθείς” και να το ρίξεις κάτω από την πόρτα του. Μετά άφησέ τον να ισορροπήσει στο σκοινί της μοναξιάς του ενώ τον κοιτάς με λύπηση.