OPINIONS

Ζούμε στη χώρα που ο θυμός είναι προνόμιο των ανδρών και το έχουμε πλέον καταλάβει

iStock, Eurokinissi Ραφαήλ Γεωργιάδης/ 24 Media Creative Team

Το μηνιάτικο μπορεί να μην φτάνει για τις βενζίνες σου, αλλά αν είσαι γυναίκα δεν έχεις δικαίωμα να νιώσεις θυμό. Αυτό είναι προνόμιο μόνο των ανδρών (;). Πόσες φορές έχεις ακούσει το μονολεκτικό κι επιτακτικό «ηρέμησε», όταν ύψωσες τη φωνή σου σε έναν άντρα; Αντιστράφηκαν ποτέ οι ρόλοι; Ζούμε σε μια κοινωνία που φαίνεται να δικαιολογεί τη χειροδικία του Αχιλλέα Μπέου στο Βόλο που κανονικοποιεί τον τραμπουκισμό με το επιχείρημα «άντρες είμαστε, δεν θα γίνουμε λουλούδες» (αν επιχειρήσουμε να διαβάσουμε τις δημοσκοπήσεις της Opinion Poll για την επανεκλογή του στο Βόλο με το συντριπτικό ποσοστό 61,9% να επανεκλέγει τον Μπέο και για την επόμενη θητεία). Οι γυναίκες μπορούν να εμφανίζονται δημόσια ψυχολογικά καταβαραθρωμένες. Ποτέ θυμωμένες. Εκτός να θέλουν να τις πουν «υστερικές».

Γιατί θεωρείται ακόμη απαράδεκτος ο γυναικείος θυμός; 

Υπάρχουν έμφυλα στερεότυπα και για τα συναισθήματα; Μια φίλη μου αναγκάστηκε να πάει στα δικαστήρια για να διεκδικήσει τα χρήματα από τον πρώην αγόρι της. Κατά τη διάρκεια της πενταετούς σχέσης τους, της ζήτησε να πάρει ένα δάνειο για να τον βοηθήσει οικονομικά να φτιάξει την τρακαρισμένη μηχανή του. Εκείνος δεν μπορούσε γιατί χρωστούσε σε όποιον μιλούσε ελληνικά. Η φίλη μου πήρε δάνειο, εκείνος έφτιαξε τη μηχανή, χωρίσανε και δεν της επέστρεψε ποτέ τα χρήματα. Εκείνη τα ζητούσε. Εκείνος τη ghostαρε. Εκείνη πήγε στα δικαστήρια κι έγινε η πρώτη υπόθεση στην Ελλάδα που κερδήθηκε με τα email που προσκόμισε ο δικηγόρος της. Το δικαστήριο επέβαλε αποζημίωση. Την κατέβαλε. Τυχαία συναντήθηκαν, σχεδόν 20 χρόνια μετά, και το πρώτο πράγμα που της είπε είναι ότι θύμωσε μαζί του κι έγινε εκδικητική. Κι ότι τη συγχωρεί γι’ αυτό. Ο θυμός της για την αδικία που υπέστη έγινε εκδίκηση προδομένης, πικραμένης κι αξιολύπητης γυναίκας στο μυαλό του. Δεν τον αφορούσε η πραγματικότητα. Εκείνη είχε θυμώσει επειδή κάποιος την εξαπάτησε οικονομικά και ήθελε να δικαιωθεί. Απλά. Και να του εξηγήσουν 10 θεωρητικοί της ψυχολογίας πόσο προβληματικό είναι να θεωρεί τον γυναικείο θυμό κάτι εκδικητικό, δεν θα καταλάβει.

Και τι α κανς; Ν’ κατς α μαλως; 

Δείτε πώς αντιδρούν οι άνδρες αθλητές, ακόμη και στο τένις δικαιολογούμε τα θυμωμένα ξεσπάσματα του Στέφανου Τσιτσιπά (καλά στο ποδόσφαιρο έχουν γίνει διάσημες οι κουτουλιές ως οργισμένη αντίδραση, κανείς από τους αθλητές δεν αναρωτιέται πώς μεταφράζεται αυτό το μήνυμα στους νέους άνδρες στο πέταλο και μετά πέφτουμε από τα σύννεφα με περιστατικά γηπεδικής βίας και κλαίμε όταν χάνει τη ζωή του ο Άλκης εξαιτίας της χουλιγκανικής βίας).

Οι γυναίκες που θυμώνουν στα γήπεδα γίνονται αστεία meme. Η Serena Williams πχ. έγινε θέμα σε σοβαρές εφημερίδες για τα temper tantrums της. Η γυναικεία αθλητική επιθετικότητα στα γήπεδα δεν είναι αποδεκτή. Είναι μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι ο θυμός είναι μια ιδιότητα/ συναίσθημα που ανήκει στους άνδρες

Συναισθηματικά στερεότυπα, αυτή η μάστιγα

Οι θυμωμένες γυναίκες είναι γυναίκες που έχουν χάσει το μέτρο, τον έλεγχο, ανισόρροπες, υπερβολικές. Στο Μεσαίωνα τις θυμωμένες γυναίκες τις έκαιγαν ως μάγισσες. Τις κρεμούσαν σε κεντρικές πλατείες ως παράδειγμα προς αποφυγή και τις έβαζαν να περπατάνε γυμνές στους δρόμους, τιμωρητικά. Αν τολμήσεις, ως γυναίκα οδηγός στην Αθήνα να συμπεριφερθείς όπως οι άντρες που συναντάς στην Κηφισίας, πιθανότατα θα σε στείλουν σπίτι σου να πλύνεις κάνα πιάτο, θα σε βρίσουν σεξιστικά και θα σε δείρουν (όχι σπάνιο).

Οι γυναίκες έχουμε μάθει να καταπίνουμε τον θυμό μας για να προστατευτούμε. Και να δεχόμαστε τον ανδρικό θυμό ως ενσωματωμένο feature της κοινωνίας μας. Ενώ, ο γυναικείος θυμός είναι ανεπιθύμητος.

Δεν είναι έμφυτο χαρακτηριστικό της γυναίκας ο θυμός; Πίσω από τον χαρακτηρισμό «μην γίνεσαι συναισθηματική» μήπως κρύβεται ένα σεξιστικό στερεότυπο; Γιατί μας μαθαίνουν να είμαστε χαρακτήρες από τη Barbieland από μικρές; Η σύντομη απάντηση είναι για να μας φιμώσουν. Πόσο πρέπει να απολογηθώ σε άνδρες διευθυντές μου και συντρόφους επειδή δεν είμαι υποχωρητική από τη φύση μου και δεν περιμένω κάποιον μάτσο ήρωα να με σώσει; Πού αγοράζουν την επιθυμητή εξευγενισμένη θηλυκότητα να πάω να παραγγείλω μισό κιλό; 

Υπάρχει και έρευνα (αυτή) που δικαιολογεί τον ανδρικό θυμό. Της γυναίκας η ψυχή παραμένει μια άβυσσος. Τι περιμένει από σένα ο δεσμός σου, το αγόρι σου, ο διευθυντής σου, ο κομμωτής σου; Να μετριάσεις την ένταση των συναισθημάτων σου. Ειδικά αν έχεις φιλοδοξίες να ανέβεις ψηλά στην επαγγελματική ζωή σου. Να γίνεις μια μετρημένη γυναίκα. Ήρεμη κι ευχάριστη. 

Οι γυναίκες έχουν δικαίωμα να είναι θυμωμένες. Δεν είναι αφύσικος ο γυναικείος θυμός. Η αντιμετώπιση της κοινωνίας είναι αφύσικη. Που δίνει σε άνδρες τραμπούκους δημόσια αξιώματα. Αναπολόγητα

Exit mobile version