Ask Eliana: Ελιάνα, ως πότε τα άσχημα παιδικά χρόνια θα δικαιολογούν μια κακή συμπεριφορά;
- 23 ΦΕΒ 2022
Κάθε εβδομάδα η Ελιάνα Χρυσικοπούλου απαντάει στις ερωτήσεις, τα διλήμματα και τους προβληματισμούς των αναγνωστριών του LadyLike μέσω podcast!
Βρες και κάνε subscribe στο Podcast της Ελιάνας Χρυσικοπούλου στο Spotify, Google Podcast και το Apple podcasts.
Στείλε κι εσύ την ερώτησή σου – όποια κι αν είναι αυτή – στο [email protected]
Ερωτήσεις επεισοδίου
Αγαπητή Ελιάνα, σου γράφω για το podcast. Θέλω την άποψή σου για το φαινόμενο-τύπος που κάθε φορά που εμφανίζεται στη ζωή μου, έχει πάντα μια σταθερή σχέση και εκτός από τις χυδαίες προτάσεις που μου κάνει εμένα, μετέπειτα μαθαίνω και για αρκετές άλλες κοπέλες που εκείνη την εποχή ενοχλούσε με τον ίδιο τρόπο. Έχουμε κάνει παρέα πιο παλιά, μου έχει εκμυστηρευτεί τις ιστορίες για έναν κακοποιητικό πατέρα που εντέλει τους εγκατέλειψε και τους θυμάται μόνο όταν έχει κάποιο συμφέρον και σαν μεγάλος αδελφός, πήρε κάποια πράγματα πάνω του και κυρίως κάποια ψυχολογικά… Πότε όμως αυτή η δικαιολογία σταματάει να εξηγεί τη συμπεριφορά του;/Μαρία Π
Η Ελιάνα απαντάει στο 1:34
Ελιάνα μου πώς ειναι δυνατόν να προσπαθείς στο επαγγελματικό κομμάτι τόσα χρόνια, τόσο πολύ και στο τέλος να εμφανίζονται τόσα εμπόδια και αναποδιές; Είναι λόγω της κατάστασης εδώ και δυο χρόνια ή πάντα έτσι ήταν απλά καμία φορά μπορεί να σου γελάσει και η τύχη; Είμαι 34 χρονών, περίεργη φάση περνάω στα επαγγελματικά μου και είπα να σου στείλω… αν σου φάνηκε καλή ερώτηση θα χαρώ να σε ακούσω!/Μαρία Γ
Η Ελιάνα απαντάει στο 8:02
Ελιάνα καλησπέρα! Μου κρατάς πολύ καλή συντροφιά όταν βγαίνω για περπάτημα και σε ακούω! Εύγε! Πως μπορείς κ παίρνεις αναπνοή ενώ μιλάς τόσο καλά κ ταυτόχρονα γρήγορα;; Το ερώτημα μου – προβληματισμός είναι το κεφάλαιο 2ο παιδί! Ακούς την καρδιά σου που λέει πως δεν μπορεί κ δεν θέλει ή τη λογική που σε «πιέζει» κ σου λέει καλά θα αφήσεις το παιδί σου «μόνο» του;;; …. Ρωτάει η ενοχική μάνα που τυχαίνει να έχει κ μια φοβερή αδερφή!
Η Ελιάνα απαντάει στο 14:37
Ατάκες Επεισοδίου
«Δεν έχω καταλάβει για ποιο λόγο παίρνουμε ως προτζεκτάκι μας να λύσουμε τα ψυχολογικά ζητήματα ανθρώπων που δεν είμαστε ούτε η ψυχολόγος τους, ούτε η μαμά τους, ούτε καν η σύντροφός τους».
«Πρώτα οφείλουμε να ασχοληθούμε με τα δικά μας ζητήματα, τα δικά μας ελλείμματα και να ανατρέξουμε στη δική μας παιδική ηλικία και έπειτα με των άλλων».
«Δεν ξέρω τι σημαίνει “χυδαία πρόταση”. Το σεξ είναι μια χυδαία πρόταση; Αν δυο άνθρωποι συμφωνούν πως και οι δυο επιθυμούν μια σχέση σεξουαλικής φύσης και μόνο, υπάρχει κάποιο πρόβλημα με αυτό»;
——
«Εφόσον περνάμε περισσότερες ώρες στη δουλειά απ’ ό,τι περνάμε με την οικογένεια, τον σύντροφό μας και τους φίλους μας, δεν θα έπρεπε κανονικά να ειναι πηγή χαράς για εμάς»;
«Αν η δουλειά μας δεν είναι απλά η δουλειά μας αλλά είναι πεδίο απόλυτης επιβεβαίωσης της αξίας του εαυτού μας, την πατήσαμε».
———
«Το πρώτο παιδί είναι οδοστρωτήρας, τα αλλάζει όλα άρδην. Και πάνω που ορθοποδείς, έχει έρθει η ώρα για το δεύτερο».
«Το παιδί είναι μεγεθυντικός φακός για τη σχέση. Αν το ζευγάρι είναι καλά πιθανόν θα τα πάει ακόμα καλύτερα, αν δεν είναι καλά, ενδέχεται να καταρρεύσει».
«Προσωπικά δεν ξέρω καμία μητέρα που να μετάνιωσε ποτέ το το πρώτο ή το δεύτερο παιδί της, αλλά από την άλλη το βάρος ενός δεύτερου παιδιού θα το φας όλο εσύ και όχι η κοινωνία που σε πιέζει να το κάνεις.
