Ελιάνα, στα 42 μου αισθάνομαι ότι δεν πρέπει να φοράω ό,τι φοράνε οι πιτσιρίκες. Υπάρχει ηλικιακός περιορισμός στις γυναίκες;
- 8 ΙΟΥΝ 2022
Κάθε εβδομάδα η Ελιάνα Χρυσικοπούλου απαντάει στις ερωτήσεις, τα διλήμματα και τους προβληματισμούς των αναγνωστριών του LadyLike μέσω podcast!
Βρες και κάνε subscribe στο Podcast της Ελιάνας Χρυσικοπούλου στο Spotify, Google Podcast και το Apple podcasts.
Στείλε κι εσύ την ερώτησή σου – όποια κι αν είναι αυτή – στο [email protected]
Ερωτήσεις επεισοδίου
Ελιάνα καλησπέρα. Έχω προβληματιστεί με όλη αυτή τη συζήτηση που έχει ανοίξει με αφορμή τη Χριστίνα Μπόμπα και το dresscode της μάνας. Εγώ δεν έχω παιδιά (και είμαι καλά με αυτό το γεγονός), αλλά στα 42 μου πια αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να φοράω αυτά που φορούσα στα 20. Παραμένω σε καλό σωματικό βάρος όπως και τότε, απλώς νομίζω πως είναι λίγο γελοίο πια στην ηλικία μου να φοράω ρούχα που ταιριάζουν σε πιτσιρίκες. Ποιες είναι οι σκέψεις σου; Με ενδιαφέρει να ακούσω την οπτική σου. Φιλικά, /Κρίστυ
Η Ελιάνα απαντάει στο 2:15
Αγαπητή Ελιάνα, τι παίζει με τα δεύτερα παιδιά; Όλοι μου λένε «μην περιμένεις να είναι τόσο καλόβολο σαν το πρώτο». «Αν ήταν σαν το δεύτερο, το πρώτο, δεν θα έκανα δεύτερο» και άλλα παρόμοια. Εγώ αρχίσει να τρομάζω και να αγχώνομαι. Επίσης, τι λάθη να μην κάνουμε όταν έχουμε δύο παιδιά, ώστε να μην δημιουργηθεί άσχημη σχέση μεταξύ τους; Τι να προσέξω; Ευχαριστώ θερμά/ Χ.
Η Ελιάνα απαντάει στο 16:41
Αγαπητή Ελιάνα, ελπίζω να είσαι καλά! Σκέφτομαι καιρό να επικοινωνήσω μαζί σου και χαίρομαι πολύ που σου γράφω! Σε ακούω κάθε Τετάρτη και με συντροφεύεις στις βόλτες μου! Ήθελα να σου μιλήσω για κάτι που έχω στο νου μου εδώ και αρκετό καιρό και μου προκαλεί άγχος και ανησυχία.
Είμαι διερμηνέας και μεταφράστρια και εδώ και 6 χρόνια μένω στο εξωτερικό. Κάποια στιγμή θέλω πολύ να επιστρέψω στην Αθήνα, αλλά στη σκέψη αυτή με απασχολούν δυο πράγματα. Το επάγγελμά μου είναι ελεύθερο και αισθάνομαι ότι δε με ξέρει κανένας. Ακόμα είμαι σχετικά στο ξεκίνημά μου και η απόκτηση νέων συνεργασιών μου κοστίζει ήδη δημιουργώντας μου άγχος. Το να μην έχω κάποιον πελάτη για μια εβδομάδα, για παράδειγμα, με αποσυντονίζει πλήρως και ενώ προσπαθώ να το εκλογικεύσω και να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι το ελεύθερο επάγγελμα έχει αστάθεια και δη στην αρχή, απογοητεύομαι. Εκτός αυτού όμως, βλέπω άλλους συναδέλφους στην ηλικία μου που ζουν στην Ελλάδα και έχουν αρχίσει να εργάζονται και να γνωρίζουν μεγαλύτερους συναδέλφους με αποτέλεσμα να έχουν εμπειρία εντός Ελλάδος και αντίστοιχες γνωριμίες.
Αυτό φυσικά στο ελεύθερο επάγγελμα σημαίνει και περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες. Ταυτόχρονα, η κατάσταση αυτή με κάνει να αισθάνομαι ότι εάν επιστρέψω, πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή. Δεν με ξέρει άνθρωπος! Εντάξει, είμαι λίγο δραματική, αλλά σε κάθε περίπτωση αναρωτιέμαι μήπως τελικά όλοι οι άλλοι έχουν προβάδισμα και εγώ μείνω πίσω κάτι το οποίο θα μου κοστίσει επαγγελματικά και φυσικά ψυχικά, γιατί η δουλειά μου μου αρέσει πολύ και αισθάνομαι εκπλήρωση μέσω αυτής. Ενώ η λογική μου λέει ότι ο καθένας έχει τον δικό του προσωπικό δρόμο και μπλα μπλα, όταν παίρνει τα ηνία το imposter και η ανασφάλειά μου, τα πράγματα είναι δύσκολα. Ποια είναι η γνώμη σου; Έχω μείνει πίσω;
Υ.Γ. Εάν διαβάσεις το μήνυμά μου, θα ήθελα να μην αναφέρεις το όνομά μου – είναι και χαρακτηριστικό το άτιμο και ο χώρος της διερμηνείας και της μετάφρασης είναι μικρός. You never know. Επίσης, ήθελα να σου πω ότι είμαι 27 σε περίπτωση που αυτό κάπως σε βοηθήσει στο να μου απαντήσεις.
Ανυπομονώ να ακούσω ή να διαβάσω τη γνώμη σου!/ Αρετή
Η Ελιάνα απαντάει στο 28:34
Ατάκες Επεισοδίου
«Είναι πολύ απλό, αν ένα ρούχο σε κάνει εσένα να αισθάνεσαι καλά, βάλτο. Δεν θίγεις κάποιον, δεν προσβάλλεις κάποιον, δεν θα σου κάνει μήνυση κανείς.»
«Λέγεται πως τα δεύτερα παιδιά είναι εκείνα που μεγαλώνουν “κανονικά”. Τα πρώτα είναι “τα πειραματόζωα”.»
«Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που είναι δουλευταράδες και αγαπούν το επάγγελμά τους. Πιστεύω πως, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα τα καταφέρουν.»
