Μαρία Μπεκατώρου: «Στη ζωή κάποιοι προσφέρουν και κάποιοι δέχονται. Ανήκω στους πρώτους»
- 31 ΙΑΝ 2024
Στο σημερινό επεισόδιο του Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια έχω τη χαρά να φιλοξενώ τη Μαρία Μπεκατώρου, το χαρούμενο και δοτικό κορίτσι της ελληνικής τηλεόρασης.
Με τη χαρά και τη φωτεινότητα που τη διακρίνει, η Μαρία Μπεκατώρου μιλά για τη δουλειά της, τα χόμπι της, τους ανθρώπους που την περιβάλλουν και αγγίζει το ευαίσθητο θέμα της απώλειας του πατέρα της πριν 13 χρόνια, όταν έκανε τα πρώτα της βήματα στο Mega.
Πώς επιβιώνει στην τηλεοράση και σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον τόσο σκληρό, χωρίς η ίδια να διαβρωθεί;
«Έμαθα με τα χρόνια να κρίνω και να αξιολογώ τους ανθρώπους, σωστά και αντικειμενικά, ίσως κάποιες φορές πιο αισιόδοξα από ό,τι τους άξιζε, αλλά δεν πειράζει, ας είμαστε large με τα συναισθήματά μας».
«Πόσο την εκφράζει η σημερινή τηλεόραση; Τι της αρέσει και σε τι διαφωνεί; Την αγχώνουν τα νούμερα τηλεθέασης»;
«Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαστε όλοι αριθμοί. Όσο γράφει καλά το κοντέρ σε αριθμούς, είμαστε όλοι καλά».
«Στο Τηλεάστυ ήταν σαν να πηγαίνω σπίτι μου και να μιλάω με τους φίλους μου, εκεί έμαθα να είμαι ελεύθερη στην τηλεόραση».
Το 2011 ο πατέρας της Μαρίας Μπεκατώρου έφυγε από καρκίνο στο πάγκρεας. Η ίδια μάς ξεδιπλώνει με ευαισθησία και ενσυναίσθηση την απόφασή του να μην υποβληθεί σε θεραπείες. Ο τρόπος που σεβάστηκε την επιλογή του εκείνη, είναι ένα μάθημα ζωής και αλτρουισμού.
Μαρία Μπεκατώρου: «Είμαστε πολλές φορές εγωιστές, αποφάσισα να σεβαστώ αυτό που ήθελε εκείνος και όχι αυτό που θέλαμε εμείς».
Ξεδιπλώνουμε μαζί και από την κοινή μας εμπειρία μια πολλή σημαντική κουβέντα για τη συναίνεση του ασθενούς, για το σεβασμό στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά του, σκέψεις που βασανίζουν κάθε οικογένεια που μπορεί να έχει την ασθένεια αυτή στην οικογένειά του.
Ποιες ήταν οι φοβίες που είχε η Μαρία Μπεκατώρου μετά την απώλεια σχετικά με τη δική της υγεία;
Τέλος κλείνουμε με τα ευχάριστα στη ζωή της Μαρίας Μπεκατώρου. Όπως τα χόμπι της, τη μαγειρική και τις επισκέψεις της στις λαϊκές.
«Κάνω τέλειες σούπες και φανταστικά κοκκινιστά. Όταν είμαι στο σπίτι, κάνω συνέχεια φαγητά, είναι ψυχοθεραπευτικό».
