2 shows που ξεχώρισαν στην Εβδομάδα Μόδας Υψηλής Ραπτικής

Έχεις πετύχει πραγματικά σαν σχεδιαστής, τη σήμερον ημέρα, αν τα shows σου συζητιούνται, χωρίς να γίνονται απαραίτητα viral στα social media. Προφανώς και το να γίνονται αναφορές από σημαντικά accounts μόδας, είναι μέρος της επιτυχίας, αλλά αν το καταφέρνεις αυτό χωρίς τα gimmicks και χωρίς να κλέβουν την παράσταση οι λαμπεροί καλεσμένοι που παρευρίσκονται στα shows σου, για εμένα αυτό είναι ένα πραγματικό δείγμα επιτυχίας. Ειδικά όσον αφορά τη μόδα που βλέπουμε στην Εβδομάδα Μόδας Υψηλής Ραπτικής. Και αυτό, γιατί στις couture συλλογές, αυτό που μένει είναι τα ρούχα. Μπορεί ο οίκος Schiaparelli να συζητήθηκε γιατί ήταν η Zendaya στο front row, αλλά αν τα ρούχα δεν είχαν δεξιοτεχνία ή κάτι να πουν, θα ήταν σαν μια φούσκα που ξεφουσκώνει μάταια.

Γιατί, στο τέλος της ημέρας, όπως σου είπα, το νόημα είναι τι ρούχα παρουσιάζεις στην πασαρέλα. Ειδικά, όσον αφορά τις συλλογές που βλέπουμε στην Εβδομάδα Μόδας Υψηλής Ραπτικής, που τα ρούχα γιορτάζουν την τέχνη του ενδύματος και που στοχεύουν στην ομορφιά, τη διαφυγή και το συναίσθημα. Όπως και με τις υπόλοιπες τέχνες, έτσι και οι couture δημιουργίες πρέπει να προκαλούν ένα συναίσθημα. Είτε είναι καλό, είτε όχι. Η τέχνη πρέπει να προκαλεί και αν μη τι άλλο, αυτό είναι ένα από τα βασικά στοιχεία του DNA της μόδας.

Ως τώρα, πάντως, δεν έχουμε κανέναν παράπονο. Έχουμε δει εξαιρετικές δουλειές από οίκους που έχουν αποδείξει την καλλιτεχνική «υπεροχή» τους ως προς τη δημιουργία του ενδύματος, παρουσιάζοντας άρτια ρούχα, που αγγίζουν σχεδόν την τελειότητα. Ανάμεσα σε αυτούς είναι χωρίς αμφιβολία, και οι οίκοι Chanel και Giorgio Armani, δυο «δυνατά» ονόματα στο χώρο της μόδας που έχουν γράψει το δικό τους κεφάλαιο στην ιστορία της μόδας, με χρυσά γράμματα. Παρ’ όλα αυτά, τα πράγματα δεν είναι πάντα ρόδινα όταν οι καλλιτεχνικοί διευθυντές αλλάζουν ή απλά μεγαλώνουν και μπορεί να έχουν χάσει τον αντίκτυπο, που είχαν κάποτε στο χώρο αυτό -ειδικά όταν υπάρχει ένα νέο «αίμα» που κάνει εξαιρετική δουλειά και παρουσιάζει με προοδευτικό τρόπο τη μόδα του σήμερα.

Τα καλά νέα είναι ότι όσον αφορά αυτούς τους δυο οίκους, τίποτα και κανείς δεν θα τους βάλει κάτω, ειδικά όσο συνεχίζουν να φτιάχνουν αψεγάδιαστα ρούχα. Χρειάζονται κάποιες βελτιώσεις σε κάποιες περιπτώσεις; Κατά τη γνώμη μου, ναι και σου λέω «πώς και γιατί». Αλλά το σημαντικό -και το κοινό- με τις συλλογές των Chanel και Giorgio Armani που είδαμε στην Εβδομάδα Μόδας Υψηλής Ραπτικής είναι ένα: το γεγονός ότι υπάρχει εξέλιξη. Στα εξηγώ όλα παρακάτω.

Η αδιαμφισβήτητη δεξιοτεχνία στα ρούχα Chanel και το styling που χρειάζεται (πολύ) δουλειά

Η Margaret Qualley συζητιέται αρκετά αυτή την περίοδο για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι η παρουσία της στην ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, Poor Things. Ο δεύτερος -και η πιο πρόσφατη αφορμή που συζητιέται-, είναι η παρουσία της στο show του οίκου Chanel. Η Qualley είναι brand ambassador του οίκου, η οποία πρωταγωνίστησε πρόσφατα σε μια ταινία μικρού μήκους που κυκλοφόρησε ο οίκος με αφορμή την Couture Spring/Summer 2024. Ένα φιλμ που σκηνοθέτησε ο Dave Free, συνεργάτης του βραβευμένου με Πούλιτζερ ράπερ Kendrick Lamar, με τον τελευταίο μάλιστα να παρουσιάζει καινούργια μουσική, με αφορμή την ταινία.

Το φιλμ ήταν ήδη αρκετό για να ενθουσιαστούμε για τη συλλογή, αλλά όταν η Qualley «άνοιξε» το show που πραγματοποιήθηκε στην Εβδομάδα Μόδας Υψηλής Ραπτικής, με ένα ολόλευκο look από λευκό tweed σακάκι, μίνι φούστα, λευκό καλσόν και ένα κολάρο με φρίζες, ήταν δύσκολο να μην κάνουμε τη σύνδεση με τα κοστούμια που του Poor Things.

Τα κολάρα του 16oυ αι., πάντως ήταν ένα αξεσουάρ που είδαμε να συνοδεύει κι άλλα looks της couture συλλογής, μιας κολεξιόν που πειραματίζεται με την «ομορφιά μέσα από την ατέλεια του χρόνου». Ο Lamar και ο Free, είχαν κι άλλο ρόλο στο show, με τους ίδιους να επιμελούνται τον εντυπωσιακό χώρο της πασαρέλας, που στο ταβάνι είχε ένα τεράστιο κουμπί με το λογότυπο του οίκου. Το θέμα της συλλογής (και της ταινίας μικρού μήκους), ήταν το κουμπί (The Button), υπενθυμίζοντάς μας πώς ένα τόσο «μικρό» αντικείμενο μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά σε ένα ρούχο.

Με ξεκάθαρες αναφορές από τις στολές μπαλέτου, λοιπόν, στην Couture Spring/Summer 2024 συλλογή, υπήρχε μια «ελαφρότητα». Όχι ως προς το concept ή τη δεξιοτεχνία των ρούχων, αλλά προς τη γενικότερη αίσθηση που έδιναν τα ρούχα. Υπήρχε αυτή η αίσθηση (σε αυτό μπορεί να έπαιξε ρόλο και η μουσική του Kendrick Lamar που έπαιζε κατά τη διάρκεια του show), που σίγουρα οφείλεται και στα αιθέρια υφάσματα που χρησιμοποιήθηκαν για τα ρούχα: τούλι, οργάντζα, tweed και διαφάνεια, ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά στα ρούχα της συλλογής. Στρώσεις από τούλι σε φούστες, φορέματα, αλλά και σαν ουρές σε σακάκια, έδωσαν αυτή την ελαφρότητα που ανέφερα.

Οι διαφάνειες δε, συνδυασμένες με τα χαρακτηριστικά tweed κομμάτια της συλλογής προκάλεσαν μια «έκρηξη» διαφορετικών υφών, που μαζί με τα one-of-a-kind σουτιέν από κρύσταλλα και στολίδια και τα εκπληκτικά σακάκια από παγιέτες, απέδειξαν για ακόμη μια φορά το γεγονός ότι η Virginie Viard (καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου), ξέρει πώς να σχεδιάζει αψεγάδιαστα ρούχα.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει πάντα ένα αρνητικό στοιχείο στα περισσότερα shows του οίκου Chanel από τότε που ανέλαβε η Viard και που, προσωπικά θεωρώ, ότι στερεί του fantasy: το styling. Το styling, δυστυχώς, χρειάζεται δουλειά. Είναι ο σαμποτέρ του οίκου Chanel. Από τον τρόπο με τον οποίο συνδυάστηκαν αυτά τα εκπληκτικά bra tops με απλά μαύρα μακό μπλουζάκια ή αυτά τα ημιδιάφανα παντελόνια που φορέθηκαν με άλλα διάφανα tops ή πλεκτά πουλόβερ, έριξαν το επίπεδο των ρούχων, πράγμα το οποίο είναι πραγματικά στενάχωρο. Όταν έχεις να κάνεις με τόσο άρτια φτιαγμένα ρούχα, που είναι μια ωδή στο tailoring και τη δημιουργία του ενδύματος γενικά, είναι κρίμα να «χάνεις» λόγω του styling. Ήταν λόγος αρκετός για να ξεχωρίσει η συλλογή για τους λάθος λόγους. Μια εξαιρετική συλλογή, που δείχνει τη δημιουργική εξέλιξη του οίκου (ειδικά από τη στιγμή που συνεργάστηκε με δυο ταλαντούχους μαύρους καλλιτέχνες), αλλά με κακό styling.

Εβδομάδα Μόδας Υψηλής Ραπτικής: Giorgio Armani: Ο master του ενδύματος

Μπορούμε για λίγο να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι ο Giorgio Armani είναι 89 χρονών (επαναλαμβάνω 89!!) και συνεχίζει να προσφέρει μόδα, που όχι απλά εμπνέει, αλλά και που διδάσκει; Δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει άλλος σχεδιαστής που το έχει καταφέρει αυτό, ενώ συνεχίζει να είναι δραστήριος και εκτός ατελιέ (ο φίλος μου ο Κώστας μού στέλνει συνέχεια βιντεάκια του από τους αγώνες μπάσκετ που πάει).

Αν κάποιος μπορεί να είναι τόσο δημιουργικός σε αυτή την ηλικία, τότε υπάρχει ελπίδα και όσον αφορά τις συλλογές του οίκου, ο Ιταλός σχεδιαστής δεν απογοητεύει ποτέ. Αυτό ισχύει και για την Couture Spring/Summer 2024 συλλογή, που παρουσίασε στην Εβδομάδα Μόδας Υψηλής Ραπτικής, μέσα από την οποία για ακόμη μια φορά, αποδεικνύει την ευφυΐα του, αλλά και την εξέλιξή του σαν σχεδιαστής. Για αυτή την Armani Privé συλλογή, λοιπόν, συνδύασε δύο από τα βασικά στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν σαν σχεδιαστή (το άψογο tailoring και την περίτεχνη δημιουργία βραδινών ρούχων), προσφέροντας σε αυτά ένα twist. Αποφάσισε να πειραματιστεί και να το διασκεδάσει, και αυτό του βγήκε σε καλό. Το όνομα της συλλογής, τα λέει όλα: “Couture en Jeu”. «Το παιχνίδι με την couture» (σε ελεύθερη μετάφραση). Ο σχεδιαστής αποφάσισε να το διασκεδάσει με την couture συλλογή του και αυτό το πείραμα πέτυχε.

Η δημιουργικότητα «ξεχείλιζε» από τη συλλογή και αυτό επιβεβαιώνουν τα 92 looks που παρουσίασε στην πασαρέλα. Εκπληκτικά φτιαγμένα ρούχα, με δαντέλα, ντελικάτα κεντήματα, εξαιρετικά απλικέ και συναρπαστικά πλισέ, καθώς και μια συμπεριληπτική χρωματική παλέτα που είχε από bold μπλε αποχρώσεις, μέχρι και ανάλαφρες παστέλ peach και βεραμάν τονικότητες. Όλα αυτά τα στοιχεία «έδεσαν» με χάρη με τις πανέμορφες γραμμές των ρούχων που ποικίλαν: από όμορφα βραδινά φορέματα που αγκάλιαζαν το σώμα και που είχαν τα πιο σωστά κοψίματα, άψογα κοστούμια από γυαλιστερά υφάσματα που πρόσφεραν μια φρέσκια ματιά στο ρούχο αυτό, μέχρι και τα πανέμορφα φορέματα που ήταν ένα κλείσιμο ματιού στις λάτρεις του ροζ (και που είναι το μόνο -και τελευταίο- ροζ που μπορεί να φορέσει η Margot Robbie στο κόκκινο χαλί). Πανέμορφα tiered φορέματα με ογκώδεις φούστες, διαφάνειες που έμοιαζαν με «δεύτερο δέρμα» και χάντρες και στολίδια, που ήταν λες και αιωρούνταν στον αέρα (τόσο άψογα ήταν τοποθετημένα στα ρούχα), έκαναν αυτή τη συλλογή μαγευτική. Και κυρίως, επιβεβαιώνουν την εξέλιξη του οίκου και του σχεδιαστή που δεν σταματάει να μας εκπλήσσει με τις άρτιες συλλογές του.