Η φωτογραφία που έγινε viral και δείχνει τη φρικαλεότητα των sample size ρούχων
- 17 ΣΕΠ 2020
Όταν μιλάμε για εκπροσώπηση στον χώρο της μόδας, δεν μιλάμε μόνο για τις γυναίκες με καμπύλες. Το βαθύτερο μήνυμα αυτού, η γενικότερη φιλοσοφία αν θες του body positivity κινήματος, είναι ν’ αλλάξει ο τρόπος που λειτουργεί ο χώρος. Η βιομηχανία της μόδας είναι αρκετά προβληματική. Έχει τεράστια επιρροή στην αντίληψη που έχουν οι γυναίκες για την εικόνα τους. Όταν στις φωτογραφήσεις των περιοδικών μόδας, στις καμπάνιες, στην πασαρέλα δεν υπάρχει σωστή εκπροσώπηση του γυναικείου σώματος, είναι αναπόφευκτο να επηρεάζεσαι. Είναι αυτονόητο να βλέπει ένα 15χρονο κορίτσι την εικόνα πολύ αδύνατων μοντέλων και να πιστεύει ότι έτσι πρέπει να είναι. Το μήνυμα που περνάς είναι ισχυρό και ξεκάθαρο: πρέπει να είσαι αδύνατη για να είσαι αποδεκτή.
Σαφώς και αυτό οφείλεται και στην κριτική σκέψη και παιδεία του καθενός. Αλλά αυτό έρχεται μετά. Μεγαλώνοντας. Όχι όταν είσαι έφηβος που όλες οι ανασφάλειες βαράνε κόκκινο. Και ξέρεις, ο αντίκτυπος είναι τεράστιος. Γιατί η εικόνα μιας υπερβολικά αδύνατης γυναίκας, γεννάει ένα σωρό προβλήματα: ψυχολογικά και σωματικά. Γι’ αυτό επιμένω στην εκπροσώπηση. Γιατί δεν είναι υγιές ένα ήδη αδύνατο μοντέλο να μην χωράει στα sample sizes* των σχεδιαστών μόδας. Τι πρέπει να κάνει αυτή η γυναίκα; Να συρρικνωθεί για να χωρέσει στα καλούπια της μόδας (pun intended); Συγγνώμη, αλλά αυτό πρέπει να αλλάξει. Όλα αυτά τα ερωτήματα και ανησυχίες προέκυψαν από τη φωτογραφία μιας στιλίστριας που ανέβασε στο Instagram και έγινε viral.
Η φωτογραφία της Francesca Burns που έγινε viral, δείχνει την άσχημη πλευρά της μόδας
Η Βρετανίδα στιλίστρια, Francesca Burns και συνιδρύτρια του Print Magazine, επέστρεψε στη δουλειά, μετά από 5 μήνες σε lockdown. Οι νέες εργασιακές συνθήκες του “new normal” ήρθαν σε ισορροπία με το ήδη “normal” του χώρου. Ανέβασε, λοιπόν, μια φωτογραφία στην οποία φαίνεται να έχει φορέσει ένα μαύρο παντελόνι σε ένα μοντέλο. Το παντελόνι είναι μικρό. Δεν κουμπώνει. Το μοντέλο είναι αδύνατο. Στο caption, λοιπόν, εξηγείται το στόρι της φωτογραφίας που εξηγεί ότι το μοντέλο με size 8 (σε ευρωπαϊκό νούμερο no.36), aka XS. Σε ένα μοντέλο, λοιπόν, αυτών των διαστάσεων το παντελόνι που της φόρεσε, δεν της χωρούσε. Η Burns, δεν άφησε ασχολίαστο το συμβάν.
Οι σκέψεις της στιλίστριας για τα sample sizes ρούχα των σχεδιαστών
«Γεια! Να, μια σκέψη για ένα πρωινό του Σαββάτου. Μπορούμε να κάνουμε τα sample sizes μεγαλύτερα παρακαλώ; Δεν θέλω κανένας στο σετ μου να νιώθει ότι πρέπει να είναι πιο αδύνατος απ’ όσο είναι. Πολύ συχνά δουλεύω με νεαρές γυναίκες που -εκτός του ότι είναι απίστευτα όμορφες-, είναι άνθρωποι που δεν θα έπρεπε ποτέ να νιώθουν ότι είναι «μεγάλες» για τα ρούχα. Το μοντέλο στη φωτογραφία είναι μικροσκοπική. Είναι το πολύ size UK8. Και αυτό το Celine by Hedi Slimane παντελόνι δεν της κάνει. Είχα πολλά looks απ’ αυτή τη συλλογή και κανένα δεν της κάνει. Δεν είναι αυτή η εξαίρεση. Εσύ είσαι», αναφέρει σχετικά.
Έπειτα, συνεχίζει αφήνοντας ένα σημαντικό μήνυμα προς τον τρόπο που λειτουργεί η βιομηχανία. «Αυτό είναι πραγματικά απαράδεκτο. Είναι ένα θεμελιώδες λάθος το να υπονοείς ότι αυτό είναι το φυσιολογικό. Δεν είναι. Έχουμε την ευθύνη σ’ αυτή τη βιομηχανία για να γιορτάσουμε και να εμψυχώσουμε και να κάνουμε τον κόσμο να αισθανθεί φανταστικά»
“Έχουμε την ευθύνη σε αυτούς που είναι στο σετ αλλά και στο να βεβαιωθούμε ότι τα πρότυπα ομορφιάς δεν περιορίζονται σε ένα μέγεθος”
Συνέχισε λέγοντας: «Αυτό είναι πραγματικά αντί-ρεαλιστικό για την πλειοψηφία. Κανείς δεν πρέπει να βλέπει μια φωτογραφία μόδας και να αισθάνεται άσχημα. […] Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν με διάφορους τρόπους, αλλά πραγματικά, πόσο δύσκολο είναι να βγάλεις μεγαλύτερα νούμερα;».
Είναι θέμα πρακτικότητας που οι designers δεν έχουν μεγαλύτερα μεγέθη στα sample sizes
Φυσικά και τα comments του post γέμισαν με θετικά σχόλια, σχετικά με τις απόψεις της Burns για τα sample sizes. Από μοντέλα μέχρι και fashion editors όλοι έδειξαν την υποστήριξή τους. Αυτή η εικόνα «κρύβει» πολλά. Ένα τέτοιο συμβάν έχει τρομερή επίδραση στη ψυχική υγεία των κοριτσιών αυτών. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντική η εκπροσώπηση και το inclusivity. Όχι μόνο για τα κορίτσια που θαυμάζουν τα αδύνατα μοντέλα των φωτογραφιών, αλλά και για τα ίδια τα μοντέλα.
Ο Tom Ford είχε μιλήσει το 2016 στο WWD, για το ζήτημα αυτό, δίνοντας μια ανεπαρκή εξήγηση για τα sample sizes. «Είναι θέμα πρακτικό. Έτσι ήταν πάντα τα πράγματα. Αν αποφασίσουμε όλοι να κάνουμε ρούχα σε μεγαλύτερα μεγέθη, αυτό είναι διαφορετικό θέμα. Υπάρχει πρακτικότητα και λόγος που τα μοντέλα έχουν συγκεκριμένο μέγεθος. […] Δεν μπορώ οχτώ ώρες πριν από ένα show ή όταν κάνω fitting και να θέλω να χρησιμοποιήσω ένα συγκεκριμένο κορίτσι, να πρέπει να φτιάξω ένα custom made ρούχο για εκείνη. Πρέπει όλες να είναι στο ίδιο μέγεθος».
Ορίστε, λοιπόν, η απάντηση. Οι γυναίκες πρέπει να είμαστε όλες το ίδιο, σύμφωνα με τη βιομηχανία. Πρέπει εμείς να αλλάξουμε για να «χωρέσουμε» σ’ αυτή. Μήπως όπως πρέπει να αλλάξει αυτή; Ναι, οι ρυθμοί με τους οποίους δουλεύουν οι designers, για να κυκλοφορήσουν τη μία συλλογή μετά την άλλη είναι γρήγορος, αλλά μήπως πρέπει να αλλάξει και αυτό; Με το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19 πάντως, πολλοί οίκοι, όπως ο Gucci, βάζουν ένα στοπ. Κυκλοφορώντας, δηλαδή, μόνο δυο συλλογές μόδας όλο τον χρόνο. Ίσως αυτό να δώσει χρόνο στους Tom Fords και Hedi Slimanes αυτού του κόσμου, να ράψουν περισσότερα sample sizes και κάπως έτσι να χωρέσουν τα size 8 μοντέλα στα ρούχα τους. Ποτέ δεν ξέρεις.
*Sample sizes είναι τα ρούχα δειγματισμού που φοράνε τα μοντέλα στην πασαρέλα ή τις φωτογραφήσεις. Τα νούμερα των sample sizes ρούχων συνήθως κυμαίνονται από το 0-4 και το 4-8 (ευρωπαϊκό 30-32 και 32-36).
