Guilty Clothes: Όταν κατηγορούμε τα ρούχα και όχι τον ίδιο το βιαστή

“Δεν μπορεί, κάπως θα το προκάλεσε”, “μήπως η φούστα της ήταν πολύ κοντή;”, “αν γυρνά μόνη της στους δρόμους τα βράδια, τι περιμένει;”, είναι λίγες μόνο από τις φράσεις που μπορεί να ακούσεις να βγαίνουν από το στόμα μερικών (ευτυχώς όχι και τόσο πολλών) ανθρώπων εκεί έξω, όταν η συζήτηση φτάσει σε περιστατικό βιασμού μιας γυναίκας. Όποτε έχει τύχει να βρεθώ μπροστά σε τέτοιες τοποθετήσεις, δε γινόταν να μην αναρωτηθώ πώς το εννούν ότι μια γυναίκα προκαλεί το βιασμό στον εαυτό της, κάτι τόσο φρικαλέο και απάνθρωπο που δεν το εύχεται νοήμων άνθρωπος ούτε στον εχθρό του.

Μετά αντιλαμβάνομαι ότι εντέλει δεν υπάρχει η λεγόμενη “κοινή λογική” ούτε στα “αυτονόητα”, αφού υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που νιώθουν έστω και υποσυνείδητα μια έμφυτη τάση να δείχνουν κατανόηση στον πράττοντα του βιασμού και όχι σε εκείνη που τον βίωσε. Και, μοιραία, μετά το μυαλό πηγαίνει στη γείτονα Ιταλία όπου πρόσφατα δικαστής εισηγήθηκε την αθώωση βιαστή, με την αιτιολογία ότι το θύμα “δεν φώναξε αρκετά, ώστε να αποτρέψει το περιστατικό”, με λίγα λόγια δηλαδή κι εκείνη κάπως σα να τα ‘θελε αλλά και στην πρόσφατη εκδίκαση υπόθεσης βιασμού 21χρονης φοιτήτριας στην Ξάνθη, όπου η επιχειρηματολογία που εντέλει αθώωσε τους δράστες ήταν πάνω-κάτω η ίδια . Ντροπή και μόνο.

Με αφορμή όλα αυτά τα σεξιστικά και πατριαρχικά φαινόμενα, δημιουργήθηκε το brand ρούχων “Guilty Clothes” (=Ένοχα Ρούχα), που στόχο έχει να δείξει στην κοινωνία πως για το βιασμό που υφίσταται μια γυναίκα δε φταίει ούτε η ίδια αλλά ούτε και τα ρούχα που φορούσε τη συγκεκριμένη στιγμή. Πρόκειται για ρούχα εμπνευσμένα από πραγματικές ιστορίες βιασμένων γυναικών, ρούχα που θα μπορούσε να φοράει η καθεμιά μας μια οποιαδήποτε μέρα: το τζιν της Mary, η μπλούζα της Anne Marie, όλα τους κομμάτια σαν κι αυτά που έχεις εσύ κι εγώ στην ντουλάπα μας.

Οι αριθμοί είναι εκκωφαντικοί από μόνοι τους: μόνο το 15% των γυναικών που υφίστανται σεξουαλική κακοποίηση αναφέρουν το περιστατικό στις Αρχές, περίπου το 94% των γυναικών που βιάστηκαν αντιμετωπίζουν συμπτώματα μετατραυματικού στρες, ενώ το 13% των σεξουαλικά κακοποιημένων γυναίκων επιχειρούν να αυτοκτονήσουν έστω μία φορά στην υπόλοιπη ζωή τους.

Αντιλαμβάνεσαι, λοιπόν, ότι το project “Guilty Clothes” είναι μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία που βάζει τα πράγματα στη θέση τους: δεν φταις εσύ ούτε τα ρούχα σου, ούτε το μεθύσι σου ούτε τίποτα. Το “ΟΧΙ” είναι όχι και οποιαδήποτε παρέγκλιση από αυτό συνιστά αυτόματα κακοποίση. Και να θυμάσαι: δεν είσαι μόνη, δεν είσαι η μόνη. Μίλα και κατήγγειλε οτιδήποτε ανάλογο σου συμβεί.