H Isabelle Huppert στο εξώφυλλο της Vogue France «σπάει» το φράγμα του ageism στη μόδα
- 2 ΔΕΚ 2021
Λατρεύω τη μόδα, από μικρή. Το συναίσθημα του να ξεφυλλίζεις ένα περιοδικό μόδας και να βλέπεις ένα ωραίο editorial, ένα που είναι γεμάτο μόδα και φαντασία, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Το να βλέπεις να καταργείται οποιαδήποτε αντίληψη έχεις για τη μόδα ή για ένα ρούχο, μέσα από περίπλοκα styling ή μέσα από το συναίσθημα που εκπέμπει η πόζα ενός μοντέλου, μερικοί λόγοι ακόμα, που αγαπώ τη μόδα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιες πτυχές της, που κοντράρονται με την ηθική μου. Στα 34 μου χρόνια, με εξαίρεση τα τελευταία 2-3 χρόνια, δεν είχα καμία ταύτιση με τα πρόσωπα που έβλεπα στις γυαλιστερές σελίδες των περιοδικών μόδας. Δεν έβλεπα διαφορετικούς σωματότυπους, δεν έβλεπα διαφορετικές εθνικότητες, δεν έβλεπα γυναίκες όλων των ηλικιών να ποζάρουν στις φωτογραφίες. Σαν ένας αρκετά exclusive χώρος, η μόδα, μέχρι και πρόσφατα, είχε αρκετά μονοδιάστατο χαρακτήρα. Το εξώφυλλο της Isabelle Huppert όμως, για τη Vogue France, έρχεται να καταρρίψει έστω και λίγο, τις συχνά οπισθοδρομικές αντιλήψεις που είχε ως τώρα ο χώρος αυτός.
Η μόδα στο «πλευρό» του inclusivity (σχεδόν)
Η βιομηχανία αυτή, αρχίζει να συμβαδίζει με τον πνεύμα των καιρών. Προσπαθεί να βρει τρόπους να γίνει πιο inclusive. Αυτό πετυχαίνεται με έναν τρόπο και μόνο: προβάλλοντας πρόσωπα που πρεσβεύουν διαφορετικά είδη ομορφιάς. Αυτό είναι κάτι που προσπαθούν να κάνουν οι νεότεροι editors των περιοδικών. Κάπως έτσι, βλέπουμε τη μόδα να κάνει βήματα εμπρός. Από την Paloma Elsesser στο εξώφυλλο της αμερικάνικης Vogue, για το τεύχος Ιανουαρίου μέχρι και την Isabelle Huppert, τώρα, στο τεύχος Δεκεμβρίου στο εξώφυλλο της Vogue France, η μόδα οδεύει σε πιο inclusive μονοπάτια.
Η Ιsabelle Huppert με δημιουργία του Charles de Vilmorin, ποζάρει στον φακό του Paolo Roversi
Η 68χρονη Isabelle Huppert στο εξώφυλλο της Vogue France είναι ένα δείγμα του inclusivity στη μόδα
Η Isabelle Huppert στο εξώφυλλο της Vogue France, είναι απόδειξη αυτού. Μια γυναίκα που εκπροσωπεί ένα ηλικιακό γκρουπ γυναικών που κρίνεται ακατάπαυστα από τη μόδα και την κοινωνία, για την εικόνα της. Αν είσαι άνω των 50 και «βαστάς» τόσο καλά όσο η Isabelle Huppert είναι επίτευγμα. Δυο-τρεις ρυτίδες παραπάνω, και εκεί είναι που ο ηλικιακός ρατσισμός, θέτει τα όριά του. Το εξώφυλλο της Γαλλίδας ηθοποιού στη Vogue France όμως, είναι μια μικρή ένδειξη διαφορετικότητας. Αυτό επιβεβαιώνουν και τα λόγια της Marie Perier, δημοσιογράφου της Vogue France.
Με Valentino feather dress
«Αν η Vogue France μπορεί να αποτελέσει πηγή μιας όμορφης ιστορίας, θα ήθελα να πιστεύω ότι αυτή η νέα Vogue κατάφερε να φέρει μια ευρύτερη έννοια στον όρο “iclusivity”. Το να το συμπεριλαμβάνεις με τον πιο αγνό τρόπο, και να δέχεσαι τις έννοιες της καλοσύνης, της συνάντησης και της γενναιοδωρίας. Αυτός είναι ένας από τους στόχους του περιοδικού». Υπό μια έννοια, τα λόγια της Perier, με αυτό το εξώφυλλο, επιβεβαιώνονται. Η Isabelle Huppert μια γυναίκα, 68 ετών, το να ποζάρει για τη Vogue France είναι μια μορφή inclusivity.
Αλλά αυτό που, κατά τη γνώμη μου, «σπάει» ακόμα περισσότερο το φράγμα του ηλικιακού ρατσισμού στη μόδα, είναι οι φωτογραφίες της Huppert. Η τεράστια αυτή ηθοποιός, στέκεται μπροστά στον φακό και με απίστευτη ευκολία (ή έτσι το κάνει να δείχνει, τέλος πάντων), ποζάροντας λες και είναι το πιο έμπειρο μοντέλο. Τα couture ρούχα που φοράει, τα πουλάει, λες και κάνει αυτή τη δουλειά χρόνια.
Εκεί είναι νομίζω, που έρχομαι αντιμέτωπη με τις αχρείαστες και κλειστόμυαλες αντιλήψεις που πρεσβεύει όλα αυτά τα χρόνια η μόδα. Γιατί να μην μπορεί, μια γυναίκα άνω των 50 να δουλεύει ενεργά ως μοντέλο, αν το επιθυμεί; Γιατί να μην βρίσκονται στα εξώφυλλα των περιοδικών και στα editorials; Γιατί να μην δείξουμε (κάπως κυριολεκτικά), στις νέες γενιές γυναικών και τη σύγχρονη κοινωνία την ομορφιά του γυναικείου φύλου, ανεξαρτήτως ηλικίας, εθνικότητας ή μεγέθους; Γιατί επιμένουμε να υποβιβάζουμε και να περιορίζουμε τη γυναικεία υπόσταση και το τι είναι ικανή να καταφέρει;
Προσωπικά πιστεύω, ότι το εξώφυλλο της Isabelle Huppert στη Vogue France, καταρρίπτει όλα αυτά τα φρικτά στερεότυπα, δίνοντας ελάχιστη σημασία στα «πρέπει» και τα «μη» που ορίζει η κοινωνία για της γυναίκες. Και το κάνει αβίαστα, σαν σωστή Γαλλίδα. Eat it up world.
