Η Vogue αναβιώνει το Macarena και η νέα εκδοχή του περιλαμβάνει δυο curvy μοντέλα
- 14 ΔΕΚ 2021
Νομίζω δεν υπήρχε εφηβικό πάρτι στα 90s και τα 00s, που να μην έπαιζε το Macarena των Los del Rio. Νομίζω ότι λίγοι ήξεραν τους καλλιτέχνες που το ερμήνευαν, αλλά όλοι γνώριζαν το χορευτικό και τα λόγια. Ίσως γιατί, όπως και οι στίχοι, έτσι και ο χορός, ήταν τόσο απλοϊκοί που δεν υπήρχε περίπτωση να μην σου «κολλήσουν» στο μυαλό. Οι στίχοι και ο iconic χορός μπορεί να ήταν απλοϊκοί, ο αντίκτυπος όμως, του hit τραγουδιού, ήταν τεράστιος. Τόσο ώστε δυο από τις μεγαλύτερες δυνάμεις της μουσικής σκηνής και της μόδας, να αναβιώνουν το κλασικό αυτό άσμα. Η Vogue, επανακυκλοφορεί το Macarena, σε συνεργασία με τον απόλυτο hitmaker, τον Bad Bunny. Και το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι ένα: Y2K μόδα, ένας εξαιρετικά καλοντυμένος Bad Bunny και δυο curvy μοντέλα, να φοράνε χαμηλόμεσες φούστες και crop top. Ε, αυτό, το 1995, δεν θα το έβλεπες πουθενά.
Ανάμεσα στα “TikTok dances” που έχουν, επικίνδυνα, «δυναστεύσει» τη νέα γενιά, η mainstream μουσική σκηνή των 90s, είχε έναν πιο απλό στόχο: να κάνει τους νέους της εποχής να χορεύουν ασταμάτητα. Με πάνω από 97 εκατομμύρια views στο YouTube, σε αυτό το hit, δεν έχει «λικνιστεί» μόνο η γενιά των 90s και των 2000s, αλλά και πολλές μετά. Σε αυτό στοχεύει και η Vogue, η οποία κυκλοφόρησε το δικό της βίντεο με το Macarena. Οι ομοιότητες του Macarena της Vogue με το original; Η μόδα των 2000s, με τα metallic ρούχα, πλεκτές ζακέτες με γούνινους γιακάδες και τα crop tops που έδειχναν την κοιλιά. Οι διαφορές: Ο Bad Bunny να ερμηνεύει το κλασικό αυτό κομμάτι, ενώ δυο curvy μοντέλα, επιβεβαιώνουν την ομορφιά όλων των σωματότυπων, φορώντας crop tops και bodycon φορέματα.
Η εκδοχή του Macarena της Vogue και το (σχετικά) inclusive καστ μοντέλων
Για να είμαι ειλικρινής, δεν θεωρώ την παρουσία της Paloma Elsesser και της Lovisa Lager, «αρκετή». Είναι τα μόνα curvy μοντέλα στο Macarena βίντεο της Vogue, με την Lager, μάλιστα να μην αναφέρεται καν στα credits. Αυτό όμως, που η αισιόδοξη πλευρά μου αναγνωρίζει, είναι το styling. Το βίντεο αυτό, τιμάει τη μόδα των 2000s, και τον τεράστιο αντίκτυπο της στη μόδα του σήμερα. Αυτό δεν σταμάτησε τον Jorden Bickham (στιλίστα του βίντεο), από το να τιμήσει και την ομορφιά όλων των σωματότυπων.
Εκτός από το diverse καστ που περιλάμβανε non-binary περσόνες, στο Macarena βίντεο της Vogue, είδαμε την Paloma Elsesser να φοράει ένα crop top του οίκου Coperni και μίνι πλισέ φούστα της Collina Strada. Αντίστοιχα, η Lovisa Lager, εμφανίζεται με ένα ημιδιάφανο, εφαρμοστό μίνι φόρεμα, απενοχοποιώντας έτσι τα «πρέπει» και τα «μη» που υπάρχουν, όσον αφορά, τα χοντρά σώματα.
Είναι αρκετά τα δυο curvy μοντέλα σε ένα καστ 16 μοντέλων;
Η πρώτη μου αντίδραση, είναι φυσικά αρνητική. Βλέποντας το βίντεο την πρώτη φορά, μετά την εμφάνιση της Paloma Elsesser, περίμενα να δω πότε θα δω τις επόμενες γνώριμες παρουσίες που η μόδα αναγνωρίζει ως “curvy” μοντέλα. Σε καμία περίπτωση, το ποσοστό δεν είναι αρκετό. Αυτό όμως είναι ένα γενικότερο φαινόμενο στις πασαρέλες των διεθνών Fashion Weeks.
Για την ακρίβεια, σύμφωνα με το The Fashion Spot και το ετήσιο report του για το inclusivity στις πασαρέλες των Spring 2022 συλλογών στη Νέα Υόρκη, ένα μόλις 4% αφορά τη συμπερίληψη curvy μοντέλων. Αυτό το ποσοστό, εκτιμάται γύρω στις 48 εμφανίσεις μοντέλων με καμπύλες στην Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά, ότι 48 διαφορετικά μοντέλα περπάτησαν στα νεϋορκέζικα catwalks. Τα ονόματα curvy μοντέλων που επικρατούν στις Εβδομάδες Μόδας, είναι αυτά της Paloma Elsesser και της Precious Lee. Οι δυο τους, συμμετείχαν σε 7 και έξι shows, αντίστοιχα. Σειρά έχει η Devyn Garcia, η οποία περπάτησε σε 5 shows και πιο μετά έρχεται η transgender, Jari Jones η οποία εμφανίστηκε στο show της Collina Strada.
Κάπου ανάμεσα σε αυτά τα ποταπά ποσοστά, και το exclusivity στα πρόσωπα που χρησιμοποιούν οι σχεδιαστές στις πασαρέλες, αλλά και σε βίντεο όπως το Macarena της Vogue, αναρωτιέμαι αν υπάρχει αυθεντικότητα σε όλα αυτά τα projects. Αν εξαιρέσουμε τις πραγματικά καλές προθέσεις κάποιων designers που πιστεύουν πραγματικά στο inclusivity (βλ. Collina Strada η οποία δεν κάνει διαχωρισμούς ούτε όσον αφορά τις ηλικίες των μοντέλων), πιστεύω ότι αυτή η τάχα μου συμπεριληψιμότητα, είναι σαν να μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια.
Αν και δεν αναιρώ σε καμία περίπτωση, τον αντίκτυπο ακόμα κι αυτών των μικρών ποσοστών, στη μόδα, αλλά και τη γυναικεία ενδυνάμωση γενικότερα, θα ήθελα, εν έτει 2021 (σχεδόν 2022), ο αριθμός αυτός να ήταν μεγαλύτερος. Είτε πρόκειται για το recreation του Macarena από τη Vogue, είτε για τα fashion shows, υπάρχει ακόμα δρόμος για εξέλιξη. Εκτιμάμε αυτά που έχουμε, αλλά δεν μπορούμε παρά να απαιτούμε ακόμα περισσότερα.
