MFW: Η αδιάφορη πρακτικότητα του Fendi και το ελληνικό δράμα στο show του Etro

Τις πρώτες μέρες στην Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο, λοιπόν, μερικοί απ’ αυτούς τους οίκους που εκπροσωπούν το παρελθόν, αλλά και το μέλλον της μόδας, παρουσίασαν τις συλλογές τους και ταυτόχρονα μάς χάρισαν μια νέα ματιά στη μόδα.

Παρακάτω, τα 3 shows που μάς τράβηξαν την προσοχή (για διάφορους λόγους).

Η απροκάλυπτη αγάπη του Glenn Martens για το γυμνό στο show της Diesel

Λατρεύω τον Glenn Martens (καλλιτεχνικός διευθυντής της Diesel), όχι απλά γιατί πιστεύω ότι οι Βέλγοι σχεδιαστές προσφέρουν πάντα μια διαφορετική ματιά απέναντι στη μόδα και τη δημιουργία του ενδύματος, αλλά και γιατί έχει όραμα. Για εμένα, είναι μια εκπληκτική εκπροσώπηση της μόδας του μέλλοντος, που την παρουσιάζει απελευθερωμένα και μακριά από κάθε ταμπού για το γυναικείο ή ανδρικό ένδυμα.

Τα shows που παρουσιάζει στην Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο για την Diesel, είναι θεάματα, αλλά με ουσία. Για τη Spring 2023 συλλογή του, έσπασε το ρεκόρ Guinness γιατί στο show του είχε τα μεγαλύτερα φουσκωτά γλυπτά στον κόσμο και ένα κοινό με 5.000 ανθρώπους. Για τη Fall 2023 συλλογή, τα μοντέλα περπάτησαν σε μια πασαρέλα με μια στοίβα από 200.000 προφυλακτικά, ενώ για τη Spring 2024, παρουσίασε ένα show-πάρτι ανοιχτό στο κοινό, με 7.000 ανθρώπους να παρακολουθούν το show του.

Για τη Fall 2024 παρουσίαση, ο Martens, πρωτοτυπεί για ακόμη μια φορά. Πριν την έναρξη του show, το account του οίκου στο Instagram παρέμεινε live για μέρες, αποκαλύπτοντας τον χώρο της επίδειξης που έδειχνε μεγάλες οθόνες και καθίσματα. Αυτός ο χώρος τελικά γέμισε την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου, με τους φυσικούς καλεσμένους αλλά και με 1.000 διαδικτυακούς, που παρακολούθησαν το show από το σπίτι τους. «Κοιτούσαν, όσο τους κοιτούσαν», γράφουν οι σημειώσεις της συλλογής της οποίας το θέμα ήταν η διαφάνεια.

Ο Martens ήθελε να παρουσιάσει μια διαδραστική εμπειρία και αυτό στα ρούχα μεταφράστηκε και με κυριολεκτικό τρόπο, μέσα από μίνι στράπλες φορέματα και tank tops με τυπώματα από τις οθόνες του show. Κατά τα άλλα, η Fall 2024 συλλογή, είχε τους γνωστούς κώδικες για τους οποίους είναι γνωστό πλέον το brand (βλ. denim, ενδιαφέρουσες σιλουέτες, σκισίματα και ειδικές τεχνικές), αλλά με μια φρέσκια ματιά.

Ο σχεδιαστής πειραματίστηκε πολύ με τις υφές, όπως τα χνουδωτά υφάσματα και φυσικά τη διαφάνεια η οποία πρωταγωνίστησε στη συλλογή. Η διαφάνεια λειτούργησε και ως ένα μέσο για να εκφράσει την αγάπη του για το γυμνό και το σέξι, δείχνοντας πάντα λίγο δέρμα παραπάνω και γιορτάζοντας το γυναικείο και ανδρικό σώμα.

Μεταχειρίστηκε το ρούχο με τέτοιο τρόπο, λοιπόν, ώστε να φαίνεται σαν καμένο, προσθέτοντας διαφάνεια σε αυτό. Κάπως έτσι, κλασικά κομμάτια της γκαρνταρόμπας όπως πουκάμισα, υφασμάτινα παντελόνια αλλά και φορέματα, επαναπροσδιορίστηκαν. Συνέχισε τις ενδιαφέρουσες τεχνικές που μάς χάρισαν μία νέα ματιά στα ρούχα, μέσα από κομμάτια που έμοιαζαν με δερμάτινα ρούχα, αλλά είχαν ένα πιο έντονο γυαλιστερό εφέ.

Τα «καμένα» φλοράλ και animal print πανωφόρια, αλλά και τα φορέματα έδειξαν ακόμη περισσότερο το εύρος του στις ιδιαίτερες τεχνικές, ενώ στη συλλογή ξεχώρισαν τα εκπληκτικά, animalistic σχεδόν, γούνινα looks από τα oversized παλτό και γούνες, τα ιδιαίτερα σετ ρούχων, αλλά και αυτά που συνδυάστηκαν με denim και δημιούργησαν την πιο ενδιαφέρουσα αντίθεση. Άλλη μια πετυχημένη και ενδιαφέρουσα συλλογή από έναν σχεδιαστή που (προ)βλέπει τη μόδα του μέλλοντος.

Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο: Μια πρακτική (αλλά κάπως βαρετή) συλλογή στο show Fendi

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι συλλογές του Kim Jones για τον οίκο Fendi, είναι hit or miss. Γνωρίζω ότι αυτή δεν είναι μια δημοφιλής άποψη και δεν αμφισβητώ σε καμία περίπτωση τη δεξιοτεχνία την οποία παρουσιάζει κάθε φορά στη δημιουργία του ρούχων του, αλλά προσωπικά, τα ρούχα του κάποιες φορές, με αφήνουν παντελώς αδιάφορη. Δηλαδή, κοιτώντας τα ρούχα της Fall 2024 συλλογής που παρουσίασε στην Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο, αναρωτιέμαι, «ποια γυναίκα θέλει να φορέσει αυτά τα ρούχα;». Σίγουρα υπάρχουν πολλές, αλλά δεν θεωρώ ότι υπάρχει τίποτα το σέξι ή το ενδυναμωτικό σε αυτά. Και το σέξι δεν σημαίνει να δείχνεις δέρμα, έτσι; Σημαίνει να νιώθεις αυτοπεποίθηση, μέσα από ένα powerful ρούχο. Αυτό υπήρχε σε κάποια από τα ρούχα της συλλογής, αλλά ήταν η εξαίρεση στον κανόνα.

Θεωρώ ότι είναι κρίμα, μιας και η έμπνευση της συλλογής έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και μια εξαιρετική προσέγγιση απέναντι σε 2 αντίθετα styles, που αν είχε εκτελεστεί καλύτερα, θα ήταν μεγαλοφυής. Η έμπνευση; Η ιταλική φινέτσα και το βρετανικό punk κίνημα των ’80s. Υπάρχουν «κρυμμένα» κοινά στα 2 styles, αλλά κατά κύριο λόγο, αυτές οι αισθητικές είναι εκ διαμέτρου αντίθετες.

Δηλαδή, στο ένα δίνεται η απόλυτη προσοχή στη δημιουργία ενός ρούχου και στο άλλο, το ένδυμα είναι απολύτως ελεύθερο στη δημιουργία ή και στη χρήση του. Αυτός ο απρόσμενος συνδυασμός, παρουσιάστηκε μέσα από προσεγμένες σιλουέτες (ιταλική μόδα), αλλά και τις πιο relaxed («επαναστατικό πνεύμα» του πανκ). Tα sculpted κοστούμια, πανωφόρια και two-piece σύνολα είχαν ένα «κατασκευαστικό» ενδιαφέρον, αλλά η χρωματική παλέτα του γκρι, λαδί και μαύρου, και οι κλειστές λαιμοκόψεις, τα έκαναν τρομερά βαρετά.

Υπήρχαν όμως καλές στιγμές στη συλλογή, μέσα από τα εκπληκτικά φτιαγμένα δερμάτινα και denim κομμάτια στα οποία, κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να είχε βασιστεί όλη η συλλογή.

Τα φαρδιά jackets και μίντι φούστες και τα σουέντ σετ ήταν ένα εξαιρετικό πάντρεμα των 2 αισθητικών από τις οποίες εμπνεύστηκε ο σχεδιαστής. Οι ψηλές δερμάτινες μπότες ήταν όνειρο, το ίδιο και οι κροκό τσάντες ώμου, ενώ υπήρχαν κάποια body-hugging φορέματα, όπως τα μίντι πλεκτά και τα ζέρσεϊ με ασύμμετρη λαιμόκοψη που ήταν τόσο διαχρονικά όσο και φρέσκα.

Οι δόσεις νεορομαντισμού που παρουσιάστηκαν μέσα από τα διάφανα κομμάτια με κεντήματα που συνδυάστηκαν με χοντρά πουλόβερ, ήταν ΟΚ, αλλά “meh”. Μια συλλογή που μπορεί να χαρακτηριστεί τέλεια με 2 λέξεις: σκωτσέζικο ντους.

Το ταξίδι του Οδυσσέα, μέσα από τη συλλογή του οίκου Etro

Και για να καταλάβεις, από τα πρώτα κιόλας looks της Fall 2024 συλλογής του οίκου Etro, βλέπει κανείς την τεράστια διαφορά στην αισθητική, τον σχεδιασμό αλλά και excitement που, στο τέλος της ημέρας, πρέπει να προσφέρει το ένδυμα. Η ιταλική δεξιοτεχνία παραμένει στο επίκεντρο και στη Fall 2024 συλλογή του οίκου Etro, αλλά εδώ υπάρχει μια υποβόσκουσα θεατρικότητα και μια ενδιαφέρουσα δραματικότητα που δεν μπορεί παρά να σε παρακινήσει και να σου δημιουργήσει συναισθήματα.

Ίσως σε αυτό να έπαιξε ρόλο ότι για τη συλλογή αυτή, ο Marco De Vincenzo (καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου), εμπνεύστηκε από το αρχαίο ελληνικό δράμα για τη συλλογή του, με τεράστιες μάσκες από αρχαίες τραγωδίες να φιγουράρουν στο κέντρο της πασαρέλας. Με το όνομα Act (=πράξη), η συλλογή που είδαμε στην Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο, είχε κάτι από ιεροτελεστία, που εκφράζει απόλυτα την ιδέα του αρχαίου θεάτρου.

Η Fall 2024 συλλογή Etro, λοιπόν, ήταν σαν μια «ενδυματολογική Οδύσσεια», ένα «ταξίδι» που μπλέκει το παρελθόν με το μέλλον, παρουσιάζοντας μια σύγχρονη εκδοχή της αρχαίας τραγωδίας μέσα από ρούχα που περνάνε από όλα τα στάδια μιας περιπέτειας (σαν αυτής που βιώνει ο Οδυσσέας στο έργο του Ομήρου).

Αυτό το «ταξίδι» της Οδύσσειας, εξερευνά η συλλογή που ξεκινάει μέσα από πιο «ανάλαφρα» ρούχα και εκπληκτικά κοστούμια, παλτό αλλά και φούστες με τυπώματα που θυμίζουν αρχαίους θησαυρούς, σε metallic αποχρώσεις, αλλά και μέσα από μια πιο χαρούμενη χρωματική παλέτα με τιρκουάζ, πράσινες και ροζ αποχρώσεις. Αυτές βάφουν ρούχα όπως τα πλεκτά φορέματα που θυμίζουν χιτώνες, τα οποία συνδυάστηκαν με πουκαμίσες που «φέρνουν» την Αρχαία Ελλάδα, στο σήμερα.

Η μεταφορική εξερεύνηση του σχεδιαστή στην αρχαία ελληνική μυθολογία, συνεχίζεται μέσα από ενδύματα με εκπληκτικά prints που έχουν διάφορες διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της συλλογής, όπως και το ταραχώδες ταξίδι του Οδυσσέα.

Τα υφάσματα ποικίλουν, με πολλά να εμπνέονται από την τέχνη της ταπισερί, παρουσιάζοντας εκπληκτικά ογκώδη πανωφόρια και chunky πλεκτά φορέματα που είναι μια ωδή στην ιταλική δεξιοτεχνία τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τα ντελικάτα second skin κομμάτια και τις διαφάνειες που είδαμε σε φούστες, φορέματα αλλά και πανέμορφες αέρινες πουκαμίσες που ήταν μια ανάσα σε αυτό το υπαρξιακό ταξίδι μόδας.

Η αντίθεση της ευθραυστότητας των ρούχων αυτών, με τη δυναμική των «πλούσιων» patterns, χωρίς να τους λείπει η θηλυκότητα, ήταν σχεδόν αριστουργηματική. Μια εκπληκτική εκπροσώπηση της ιταλικής μόδας του παρελθόντος και του μέλλοντος μαζί.