MFW: Τα «κινούμενα» φορέματα στον οίκο Prada και ο παλιός-καλός Tom Ford επιστρέφει

Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο: Prada Spring 2024 -Η ανεπιτήδευτη κομψότητα μιας powerful συλλογής χωρίς «πολλά-πολλά»

Για μένα, ο οίκος Prada σημαίνει πολλά. Αρχικά, πηγαίνοντας σε ένα ιδιωτικό σχολείο, οι περισσότεροι μαθητές της γενιάς μου με τα μεγάλα σπίτια στη Γλυφάδα μεγάλωσαν μέσα σε Prada και Gucci, οπότε σαν παιδί «έπρεπε να κάνεις keep up». Όλα ήταν τόσο φορσέ και από τότε απεχθανόμουν το «πρέπει να φορέσω γιατί είναι της μόδας», οπότε εστίαζα πάντα στην ουσία. Η μόδα για εμένα δεν ήταν ρούχα που έπρεπε να φορέσω για να ενταχθώ στον μικρόκοσμο του σχολείου, αλλά ένας μέσο διαφυγής και να δω «πίσω» από τα ακριβά ρούχα και να αντιληφθώ διαφορετικά τη μόδα.

Παρακολουθώ, λοιπόν, χρόνια την πορεία του οίκου Prada και μέσα από τις τρομερά powerful, φεμινιστικές συλλογές, τελευταία είχε αγγίξει μια (εμπορική βέβαια) μετριότητα που δεν περίμενα από τη σύμπραξη της Miuccia Prada και του Raf Simons (ένας αγαπημένος μου σχεδιαστής). Η Spring 2024 συλλογή όμως, που παρουσιάσαν στην Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο, δεν είναι σε καμία περίπτωση μέτρια. Ήταν απλά συναρπαστική. Ασπαζόμενοι τον signature μινιμαλισμό για τον οποίο είναι γνωστός ο οίκος από τα 90s, μια αισθητική που χαρακτηρίζει πολύ και τον Simons σαν σχεδιαστή, παρουσίασαν μια συλλογή που είναι σύγχρονη, έχει συναίσθημα και ουσία. Μια συλλογή που είναι απλά συγκλονιστική.

Αυτό μπορεί να οφείλεται βέβαια και στην αποχώρηση ενός σημαντικού μέλους της ομάδας Prada, του Fabio Zambernardi -το δεξί χέρι της Miuccia Prada για 30 χρόνια-, ο οποίος μάλιστα εμφανίστηκε και αυτός στο τέλος του show, κάνοντάς το ακόμα πιο βαρυσήμαντο.

Η παρουσίαση των συλλογών Prada στην Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο, είναι πάντα από τα highlights της διοργάνωσης και αυτή τη φορά οι δυο καλλιτεχνικοί διευθυντές του οίκου (Miuccia Prada και Raf Simons), μας έκαναν να (ξανα)ερωτευτούμε όσα πρεσβεύουν όλα αυτά τα χρόνια. Ο αντίκτυπος της συλλογής μέσα από κομμάτια που δεν έχουν «φτερά και πούπουλα», αλλά βασίζονται στην εξαιρετική δεξιοτεχνία των ρούχων, στην εκπληκτική εφαρμογή και κατασκευή τους, αλλά και στην αψεγάδιαστη χρήση των αναλογιών, είναι τεράστιος.

Χρησιμοποιώντας το soundtrack του Bernard Herman από την ταινία του Alfred Hitchock “Vertigo” (1958), η Spring 2024 συλλογή Prada παρουσίασε μια σειρά από εκπληκτικά 60s inspired φορέματα που περιλάμβαναν ημιδιάφανη, λευκή οργάντζα και που ανέμιζαν όσο τα μοντέλα περπατούσαν στην πασαρέλα.

 

Η διαδοχή της συλλογής ήταν τέλεια συντονισμένη με το show να παρουσιάζει μια σειρά από ντελικάτα φορέματα τα οποία όμως είχαν έντονους, αυστηρούς και σχεδόν, τετράγωνους ώμους δημιουργώντας μια μοναδική αντίθεση μέσα από την απαλότητα των υφασμάτων, που έκοβε την ανάσα. Οι τονισμένες μέσες στα ημιδιάφανα αυτά φορέματα με τα prints κύκλων, είχαν την ίδια, αιθέρια κίνηση, όσο και τα μαγευτικά «χιτσκοκικά» dresses.

Η συλλογή συνέχισε το ίδιο δυναμικά, παρουσιάζοντας μια σειρά από εκπληκτικά tailored κομμάτια, που στην όψη τους λυγίζεις, με τα pinstriped playsuits, σορτς, αλλά και ολόσωμες φόρμες να αναδεικνύουν τον μινιμαλισμό και «εγκράτεια» που χαρακτήριζε όλη η συλλογή που όμως, είχε τρομερό αντίκτυπο.

Τα tailored αυτά κομμάτια συχνά συνοδεύονταν από τα εκπληκτικά κομμάτια με κρόσσια. Στην πασαρέλα είδαμε από τα πανέμορφα πουκάμισα με πλούσια κρόσσια σε abstract prints να συνοδεύονται από κοντά tailored σορτς, μεταλλικές glam rock φούστες που έδιναν κι αυτές κίνηση στα ρούχα, αλλά και πανέμορφα φορέματα με το, επαναλαμβανόμενο καθ’ όλη τη διάρκεια της συλλογής, print με κύκλους.

Αυτά τα φορέματα συνδυάστηκαν με τα συναρπαστικά oversized trucker jackets -ένας εορτασμός στις αναλογίες που έφτασαν τα looks σε άλλο επίπεδο. Φυσικά, τα αξεσουάρ δεν πέρασαν απαρατήρητα, με τις τεράστιες δερμάτινες tote bags που κρατούσαν τα μοντέλα στο χέρι και τα χρωματιστά σατέν φλατ mules, να προσδίδουν στην ανεπιτήδευτη γοητεία αυτής της συλλογής.

Όλα στη Spring 2024 συλλογή Prada, λειτούργησαν σωστά προσφέροντας μια εξαιρετική κολεξιόν που είχαμε να απολαύσουμε από τον οίκο εδώ και καιρό. Μια συλλογή που θα έχει βέβαιη, εμπορική επιτυχία, που της επιτρέπει όμως να τιμήσει τους βασικούς κώδικες του ιταλικού οίκου με επίκαιρο και fashion forward τρόπο. Ένας πραγματικός θρίαμβος.

Σημείωση: αξίζει να δεις το show από την Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο σε πιο γρήγορο speed για να απολαύσεις την κίνηση αυτών των αριστουργηματικών φορεμάτων.

 Tom Ford – Τα ένδοξα 90s επιστρέφουν

Είναι περίεργο, αλλά δεν το είχα συνειδητοποιήσει σε ένα άρθρο που διάβαζα πρόσφατα για τον Tom Ford. Ο ομώνυμος οίκος του σχεδιαστή, τον οποίο ίδρυσε το 2006, δεν είναι καλά-καλά 20 ετών. Ο Ford, ο οποίος ανακοίνωσε τον περασμένο Απρίλιο την πλήρη αποδέσμευσή του από τον οίκο, κατέληξε από το να διεκδικεί την καλλιτεχνική διεύθυνση των Yves Saint Laurent και Gucci στο να δημιουργεί το δικό του label. Ποια είναι όμως, η αισθητική του Tom Ford; Είναι η κληρονομιά του στον γαλλικό οίκο; Είναι στον δικό του; Είναι στον οίκο Gucci; Νομίζω ότι η καριέρα του κατά τη θητεία του στον οίκο Gucci στα 90s, ήταν μια περίοδος που σηματοδότησε την αισθητική του σαν σχεδιαστή. Αυτή που αναδεικνύει τη γυναικεία σεξουαλικότητα και που σχεδιάζει ανεπιτήδευτα σέξι ρούχα για τις γυναίκες που θέλουν να είναι unapologetically σέξι.

Αυτή ήταν και η γενικότερη αίσθηση της Spring 2024 συλλογής Tom Ford που είδαμε στην Εβδομάδα Μόδας στο Μιλάνο. Αυτή είναι η πρώτη συλλογή του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του οίκου, Peter Hawkings ο οποίος συνεργαζόταν με τον σχεδιαστή, από το ξεκίνημα του label.

Η συλλογή, λοιπόν, ήταν η πιο “Tom Ford” συλλογή που έχουμε δει εδώ και καιρό. «Βουτώντας» στα αρχεία του Ford καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ακόμα και της εποχής που ήταν στον οίκο Gucci, ο Hawkings παρουσίασε μια συλλογή που είναι τόσο Tom Ford που ούτε ο ίδιος ο σχεδιαστής δεν είχε καταφέρει να δημιουργήσει. «Μια διαφορετική ματιά στους κώδικες πάνω στους οποίους έχει χτιστεί ο οίκος, τοποθετημένη πάντα με σεβασμό και όχι από εξαναγκασμό», αναφέρουν οι σημειώσεις του Hawkings για τη συλλογή.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή που ξεκίνησε το show που παρουσιάστηκε στα πλαίσια της Εβδομάδας Μόδας στο Μιλάνο, καταλάβαινε κανείς ότι πρόκειται για συλλογή του Ford. Υπήρχε αυτή η night club αίσθηση που έχουν όλες οι συλλογές του οίκου, η μουσική έπαιζε δυνατά και φυσικά, υπήρχε αυτή η «μίνιμαλ πολυτέλεια» στα ρούχα. Glamorous ρούχα, σέξι, απλές γραμμές, αλλά με πολυτέλεια. Ακριβά υφάσματα και ένα sleek και σοφιστικέ design που διατυμπάνιζαν την αβίαστη κομψότητα και sexiness των ρούχων της συλλογής.

Τα κοστούμια; Δυναμικά και σέξι. Είτε επρόκειτο για τα κλασικά pinstriped, είτε για αυτά με τα καυτά σορτς ή τα βελούδινα (ένα κλείσιμο ματιού στο εμβληματικό βελούδινο κοστούμι Gucci από τη Fall 1996 συλλογή). Τα πλεκτά ημιδιάφανα φορέματα ήταν η επιτομή του sexy chic μαζί με τις κροκό pencil φούστες και τα πουκάμισα με βολάν.

Οι πανέμορφες ολόσωμες φούστες με τη βαθιά, ανοιχτή λαιμόκοψη και τα lurex metallic φορέματα δε, έδωσαν τη σωστή δόση glam rock αισθητικής που ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια ο Tom Ford. Η χρωματική παλέτα των μαύρων, καφέ, λευκών, αναβίωσε μέσα από τα αναπάντεχα τιρκουάζ, λιλά και ροζ looks, ενώ οι δόσεις των χρυσών και silver metallics τόνισαν τα 70s disco vibes που είχε η συλλογή.

«Η αποπλάνηση και το glamour είναι ακόμα καθοριστικά, αλλά η αμεσότητα, η ευκολία και η αβίαστη φύση, ξεχωρίζουν. Η γυναίκα Tom Ford έχει τον έλεγχο και δεν φοβάται να τραβήξει την προσοχή, να είναι άνετη κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά δεν το κάνει επιτηδευμένα», αναφέρει ο σχεδιαστής για τη συλλογή.

Χωρίς καμία αμφιβολία, αυτή η συλλογή ήταν ένα homage στη δουλειά του Tom Ford για τον οίκο Gucci στα 90s, μια κληρονομιά με την οποία ο σχεδιαστής στιγμάτισε τη μόδα για πάντα. Μια αισθητική η οποία αν και είναι αρκετά γνώριμη και σίγουρα όχι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, αλλά που και για τον ίδιο τον Hawkings, είναι δύσκολο να αποβάλλει, έχοντας δουλέψει και στον οίκο Gucci και στον οίκο Tom Ford τα τελευταία 23 χρόνια.

Μπορεί η απόφασή του να τιμήσει αυτή την περίοδο του σχεδιαστή να ήταν στρατηγική (για να προσελκύσει ένα μεγαλύτερο, καταναλωτικό κοινό που θέλει να υιοθετήσει την αισθητική αυτή από τη Gucci 90s era). Μπορεί όμως να το έκανε και για να εκπαιδεύσει τις νέες γενιές. Σε κάθε περίπτωση, η συλλογή ήταν πετυχημένη γιατί η επιτυχία της είχε ήδη προδιαγραφεί. Ήταν μια safe επιλογή από μεριάς του νέου σχεδιαστή του οίκου Tom Ford, που προς το παρόν, μας φτάνει και μας περισσεύει.