Η τάση στην Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη είναι πολύ γνώριμη

ΚΕΛΛΥ ΝΟΒΑΚ
14 ΦΕΒ 2025

Σε μια μέτρια Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη, με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις (Thom Browne, Christopher John Rogers, Luar, Khaite) και με τη μέτρια μόδα που έχουμε δει ως τώρα στο κόκκινο χαλί της χρονιάς, διαπιστώνουμε πως ο χώρος αυτός έχει βαλτώσει.

Ο χώρος της μόδας περνάει κρίση ταυτότητας, δεν γνωρίζει αν πρέπει να είναι πιο minimal ή πιο περίπλοκος, ενώ οι «αναταραχές» στους οίκους μόδας, από τις διαρκείς αλλαγές στους καλλιτεχνικούς διευθυντές μέχρι και τις πεσμένες πωλήσεις, έχουν επηρεάσει τη δημιουργικότητα στις πασαρέλες. Όσα είδαμε στις παρουσιάσεις των Fall 2025 συλλογών στην Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σε καμία περίπτωση καινοτομία. Αν και δεν μπορούμε να κάνουμε εύκολα λόγο για παρθενογένεση στη μόδα, υπάρχει πάντα χώρος για πρωτοπορία που μας επιτρέπει να δούμε την χωρίς όρια δύναμη αυτού του χώρου, που μας επιτρέπει να ονειρευτούμε και να εκφραστούμε ολοκληρωτικά.

Ακόμα κι αν η μόδα κάνει κύκλους, το σημαντικό είναι να επαναπροσδιορίζει όσα την καθορίζουν. Μια τάση που προέκυψε από τις Fall 2025 συλλογές στην Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη μάς δείχνει τα «πισωγυρίσματα» της μόδας (όχι τα ιδεολογικά- όπως είναι η έλλειψη συμπερίληψης σωματότυπων στα runways) αλλά αυτά που μας δείχνουν τι θα φοράμε τους επόμενους μήνες. Η μόδα οφείλει να εμπνέει, να προσφέρει ένα φρέσκο POV και αν επαναλαμβάνεται να το κάνει μέσα από μια προοδευτική ματιά. Αυτό δεν συμβαίνει με την επικρατέστερη τάση των νεοϋορκέζικων shows για το Φθινόπωρο του 2025, που δεν είναι άλλη από το κόκκινο.

Το κόκκινο είναι και πάλι τάση, σύμφωνα με την Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη. Τι θέλουν να μας πουν οι σχεδιαστές;

Σε ένα τεταμένο πολιτικό κλίμα, ειδικά στην Αμερική, οι Αμερικανοί σχεδιαστές φαίνεται να εμπνέονται από τα πολιτικά δρώμενα για τις δημιουργίες τους. Το κόκκινο χρώμα που είναι ταυτισμένο με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, κυριάρχησε στις συλλογές που είδαμε στην Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη -ένα χρώμα που έχει κατακλύσει πασαρέλες και τις ντουλάπες εκατοντάδων ανθρώπων παγκοσμίως, τα τελευταία 2 χρόνια. Ένας τρόπος για να «ξορκίσουν» το κακό, είναι μιλώντας γι’ αυτό, μέσα από τη δική τους δημιουργική γλώσσα.

Η μόδα επαναλαμβάνεται όμως, και αναρωτιέμαι γιατί: Είναι γιατί στοχεύει, επιτέλους, σε μια διαχρονικότητα μέσω των τάσεων ή είναι η έλλειψη έμπνευσης; Είναι αυτή η επανάληψη ένα βαθύτερο και πολιτικοποιημένο μήνυμα; Είναι ένας τρόπος για τους Αμερικανούς σχεδιαστές και brands να περάσουν το μήνυμα της ενότητας και αγάπης σε μια τεταμένη κοινωνική πραγματικότητα;

Ίσως η χρήση του κόκκινου «ρεπουμπλικανικού» χρώματος, να είναι ένας τρόπος να «εξυγιάνουν» την πολιτική του σημασία με την επανεκλογή του Donald Trump. Ή μήπως ο λόγος είναι απλός και ξεκάθαρος: Ξέρουν ότι το κόκκινο χρώμα και οι κοντινές του αποχρώσεις πουλάει.

Πιστεύω ότι η πραγματικότητα βρίσκεται κάπου στη μέση, μιας και brands όπως το Eckhaus Latta ή ο σχεδιαστής Christopher John Rogers, δεν φοβούνται να εκφράσουν τις αντιλήψεις τους μέσω των ρούχων τους. Από την άλλη, άλλα brands, στοχεύουν απλά στην εμπορικότητα των συλλογών τους -κάτι που αφορά όλους τους σχεδιαστές και οίκους, at the end of the day.

Πάντως η επάνοδος του κόκκινου, δεν μπορεί παρά να δημιουργεί προβληματισμούς ως προς την (για μένα αναμενόμενη) έλλειψη δημιουργικότητας που είδαμε, πλην κάποιων λίγων εξαιρέσεων, στην Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη. Η πίεση της επιτυχίας και κυρίως των υψηλών πωλήσεων, σε μια εποχή που τα brands «πέφτουν σαν τις μύγες» το ένα μετά το άλλο, είναι αρκετή να σκοτώσει τη δημιουργικότητα. Δίνουμε ένα ελαφρυντικό σε όλα τα δημιουργικά μυαλά της μόδας και ελπίζουμε για κάτι πιο inspiring σύντομα. Ως τότε, όποιον/α τον/την εμπνέει, μπορεί να συνεχίσει να φοράει το κόκκινο και όλες τις θαυμάσιες cherry red και μπορντώ τονικότητες, μέχρι και τις blood orange που ξεχώρισαν στην Εβδομάδα Μόδας στη Νέα Υόρκη.