Paris Fashion Week 2015: Όταν τα πουλιά του παραδείσου βγήκαν στο δρόμο και τα μοντέλα έχασαν τη χαρά τους

Από την Πωλίνα Παρασκευοπούλου

Κάθε φορά που τελειώνει το fashion week, έχω ένα hangover εθιστικό και δεν ξέρω αν προήλθε περισσότερο, από τα runways με τις νέες δημιουργίες, τα ευφάνταστα streetstyle που αφήνουν τη φαντασία μου έτη φωτός πίσω (συνήθως όχι με την καλή έννοια), τις συνεντεύξεις με κάποιους fashion designers, την τρέλα των backstage ή τα after parties σε clubs που μοστράρεται μόνο η exclusive clientele, πάντοτε με το ανάλογο attitude.

Αυτή τη σεζόν, προς έκπληξή μου οι τόνοι είχαν πέσει κάπως. Λίγο η μειωμένη προσέλευση λόγω του Charlie, λίγο η νέα μόδα των sneakers που αύξησε τα #happy_feet και η εξτραβαγκάντζα δεν άγγιξε σε καμία περίπτωση το ζενίθ.

 

Βέβαια εγώ τις δύο μασκότ μου τις απαθανάτισα γιατί είναι κλασικές αξίες κάθε σεζόν. Εδώ ο αγαπημένος μου, με τη μεγάλη συλλογή από χαριτωμένες φούστες. Δεν είναι χάρμα οφθαλμών;

 

Και εδώ ο άνθρωπος των σπηλαίων. Αυτή τη φορά με την κομπανία του. Τους φαντάζομαι να κάνουν τρελό photobombing στις stylish φωτογραφίες των υπολοίπων wannabe και τρελαίνομαι!

 

Και εδώ ένα ξωτικό ξέφυγε από το βιβλίο του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.

 

Να και οι αδερφές Μπρόγερ! Μια ω-ραί-α πεταλούδα…

 

Είχαμε και κάποιους που δεν πρόλαβαν να ντυθούν και ήρθαν με την πιτζάμα. “Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά”, που θα αναφωνούσε και ο Βοσκόπουλος!

 

Ουπς πιάστηκα σε χιπστεροφωλιά!

 

Mademoiselle δανείστε μου τα φτερά σας να παραστήσω το πουλί, μπας και τη γλυτώσω!

 

Σαν πολλά να τα είπα! Βγάλε μου γλώσσα, μου αξίζει!

 

Μπορούμε πάντα να βασιστούμε στους weirdos αυτού του fashion κόσμου για να κρατήσουμε ακμαίο το ενδιαφέρον!

Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτέλεσε φέτος το show των A.F. Vandervorst. Εγώ πήγα να παρακολουθήσω ένα défilé μόδας και στην είσοδο μου έδωσαν μια προστατευτική μάσκα για το πρόσωπο και σακούλες νοσοκομείου για τα παπούτσια μου. Τώρα μάλιστα. Αγαπητοί Vandervorst έχετε την αμέριστη προσοχή μου. Στη συνέχεια μπήκα σε χαοτικές αίθουσες, καλυμμένες με νάιλον (σαν τα kill rooms του Dexter), όπου ο Βέλγος καλλιτέχνης Joris Van de Moortel, την ώρα που η μπάντα τραγουδούσε live το “White Light White Heat” των Velvet Underground ψέκαζε λευκό spray τα πόδια των μαυροφορεμένων μοντέλων (και την έρμη την τραγουδίστρια που είχε δακρύσει από τις αναθυμιάσεις) με ένα βιομηχανικό πιστόλι ψεκασμού.

 

 

 

Ένα χαρούμενο défilé την ημέρα, τον ψυχολόγο κάνει πέρα!

H φουσκωτή ορθογώνια πρόσκληση του Issey Miyake γαργάλησε την περιέργειά μου να την ανοίξω γρήγορα για να αποκαλυφθεί ένας πονηρά διπλωμένος κύκλος με μια καλειδοσκοπική παλέτα χρωμάτων. Μια high tech μουσική υπόκρουση άνοιξε το show και τα –πάντα-χαμογελαστά μοντέλα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Οίκου, Yoshiyuki Miyamae παρέλασαν, φορώντας χρωματιστά τρισδιάστατα Steam Stretch σχέδια. Το έναυσμα για το τελευταίο μέρος του show δίνεται με όλα τα μοντέλα να βρίσκονται στην πασαρέλα με μίνι φούστες. Μια απλή κίνηση του καρπού, το τράβηγμα μιας κορδέλας, και μακριές φούστες “ανθίζουν” σαν πολύχρωμα λουλούδια σε κάποιο ανοιξιάτικο κήπο, καθώς τα μοντέλα αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους.

 

 

Namaste στο Παρίσι

Μιας και μιλάμε για χρώμα, είναι η ώρα να σε ενημερώσω πως ο αγαπητός Ινδός σχεδιαστής Manish Arora, επέλεξε το Παρίσι για το πρώτο του flagship store και μας κάλεσε για ένα cocktail party εγκαινίων επί της οδού 5 rue Rouget-de-L’Isle, ανάμεσα στον κήπο Tuileries και στην οδό Saint-Honoré. Το κατάστημα είναι μια πανδαισία έντονων χρωμάτων, περισσότερο μια φυσική επέκταση του παρισινού σπιτιού του Manish, με χρωματιστά γυάλινα πάνελ, όπου το ροζ και το χρυσό πρωταγωνιστούν, όπως ακριβώς και στις συλλογές του. Όσο για τις δημιουργίες του, που φιγουράρουν στο κατάστημα, σε αφήνω να τις απολαύσεις, δεν υστερούν ποτέ σε πρωτοτυπία!

 

Ομιλείτε ελληνικά

Η επίσκεψη στο showroom των NatarGeorgiou μου έδωσε ένα κύμα ανακούφισης. Ωραία η γλώσσα του Μπωντλαίρ αλλά παρά Ζου-Ζού-νισα! Επιτέλους θα μιλήσω τη γλώσσα μου. Για πρώτη φορά λοιπόν, γνώρισα τους Κύπριους σχεδιαστές Δήμο Νατάρ και Ανδρέα Γεωργίου και είδα από κοντά τις μοναδικές δημιουργίες τους που ξεπερνούν και τη πιο διαβολεμένη φαντασία! Με περίτεχνες πλεκτές δημιουργίες με τις αποχρώσεις του μοβ και του μπλε να κυριαρχούν και γεωμετρικά μοτίβα που αποτελούν πλέον το σήμα κατατεθέν τους, νομίζω θα μας απασχολήσουν αρκετά στο μέλλον!

 

Στο Showroom του Jean Paul Knott, o οποίος μου έκανε και κομπλιμάν για το μάλλινο πόντσο μου (Merci Jean Paul!), ξεχώρισα το μπλουζάκι με τις λέξεις, το κοντό jacket αλλά και τα πουκάμισα με τις στάμπες και τα φιλάκια.

 

Στο show του Ρώσου Valentin Yudashkin, φαντάστηκα πως ήμουν στα γυρίσματα του Sex and the City (της δεύτερης ταινίας με τα grande outfits στο Dubai!).

 

Στα backstage της Allude, κρυφοκοίταξα τις οδηγίες της Andrea Karg στα μοντέλα της, ενώ στο show ένιωσα την αίσθηση της γούνας και του cashmere (για το οποίο φημίζεται η Allude) στο δέρμα μου.

 

Στο event της Musette, ανακάλυψα μεταμορφώσιμα παπούτσια. Τη μια στιγμή έχεις μποτίνια, την άλλη αφαιρείς πανεύκολα το πρόσθετο κομμάτι και έχεις γόβες. Αυτό το έχει πάρει πρέφα η Sarah Jessica Parker;

Στο show Yde, που παρακολούθησα για πρώτη φορά και ήταν το τελευταίο show της εβδομάδας μόδας, τα μοντέλα παρέλασαν με κομψά σύνολα από σατέν, μετάξι και cashmere, με τη συνοδεία της μελωδίας ενός πιανίστα που έπαιζε live πιάνο.

 

Εδώ σου παρουσιάζω τα αγαπημένα μου γαλλικά κοσμήματα, τα bijoux de famille. Τους είπα “I need a dollar” και πήρα βραχιόλια. Εσύ μπορείς να ζητήσεις ένα burger, μια Fanta ή ένα bounty! Και αν θες να κάνεις το τέλειο ensemble με το Paris Fashion Week ζήτα τον Karl και την Anna Wintour.

 

Αλλά το show που με γοήτευσαν περισσότερο τα ρούχα ήταν του Rahul Mishra. Με ταξίδεψαν σε ένα χωριό της Ινδίας, όπου ο σχεδιαστής μεγάλωσε και εμπνεύστηκε τη συλλογή του, εκεί που ακόμη υπάρχουν σκεπές για να φωλιάσουν τα πουλιά και πολλά δέντρα γύρω από τα μικρά σπίτια, όπως μου ανέλυσε ο ίδιος, στο showroom του, λίγες μέρες μετά το show του. Η collection του είναι ένα παραμύθι συνύπαρξης ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση. Και ο ίδιος ο Mishra φροντίζει να δίνει δουλειά σε ανθρώπους στα χωριά, στο περιβάλλον που μεγάλωσαν.

 

Βέβαια το highlight της εβδομάδας, ήταν το after party της fashion designer Anne Sofie Madsen σε συνεργασία με το περιοδικό Novembre στο Silencio, το private bar του David Lynch, αλλά δυστυχώς οι φωτογραφίες απαγορεύονται αυστηρά μέσα στο club και δεν έχω εμβαθύνει ακόμη στην τέχνη των paparazzi.

Μέχρι το επόμενο fashion week à bientôt και μη ξεχνάς…When it comes to Fashion, we will always have Paris!