PFW: Το (αποτυχημένο) ντεμπούτο του Seán McGirr στον οίκο Alexander McQueen και η γυναικεία ενδυνάμωση στον οίκο Mugler

Ανάμεσα στα πολλά ονόματα και τα ενδιαφέροντα shows, ξεχωρίζει το ντεμπούτο του Seán McGirr στον οίκο Alexander McQueen που αν και δεν έλαβε τις καλύτερες κριτικές, μάς υπενθυμίζει ότι πρέπει να δίνουμε ένα ελαφρυντικό στους δημιουργούς και να αναγνωρίσουμε την πίεση που τους ασκείται για άμεση επιτυχία. Ενώ, από το «μενού» δεν λείπουν τα πάντα εντυπωσιακά shows του Casey Cadwallader για τον οίκο Mugler, που δίνει πάντα τη δύναμη στις γυναίκες. Γιορτάζοντας τη γυναικεία σιλουέτα, το show του σχεδιαστή ήταν ένα από τα πιο πολυσυζητημένα στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι. Παρακάτω, τα 2 shows από τη διοργάνωση που αξίζουν την προσοχή σου.

Το ντεμπούτο του Seán McGirr στον οίκο Alexander McQueen, είχε αναταραχές

Αυτό που κατάφερνε με ευφυέστατο τρόπο να κάνει ο Alexander McQueen ήταν να παρουσιάσει το παράδοξο ως μέρος της ζωής. Αυτό είναι το πιο ειλικρινές πράγμα που μας έχει «πει» ποτέ ένας σχεδιαστής μόδας σε μια βιομηχανία που ωραιοποιεί τα πάντα: το γυναικείο σώμα, το κοινωνικό status των ανθρώπων, τον τρόπο ζωής, όλα. Ο Lee McQueen όμως, δεν ήταν ένας τέτοιος σχεδιαστής. Θεωρούσε κάτι σαν χρέος του, να κάνει κοινωνικό σχολιασμό για όσα συμβαίνουν στον κόσμο, να εμβαθύνει σε ζητήματα που αφορούν τα άφταστα πρότυπα, την ανισότητα στις κοινωνικές τάξεις, τα κουτάκια στα οποία βάζει η κοινωνία τη σεξουαλικότητα κ.ο.κ, μέσα από τα shows του.

Είναι δύσκολο, λοιπόν, να αιχμαλωτίσει κανείς το πνεύμα του Alexander McQueen, ειδικά αν δεν έχει δουλέψει ποτέ μαζί του (όπως έκανε η Sarah Burton -η οποία ανέλαβε τον οίκο μετά τον θάνατό του), πόσο μάλλον αν δεν τον έχει γνωρίσει ποτέ, όπως ισχύει στην περίπτωση του Seán McGirr. Αν και υπάρχουν τρόποι για να «γνωρίσει» τον σχεδιαστή (μια εξονυχιστική μελέτη στα αρχεία του είναι ένα καλό πρώτο βήμα), ο McGirr δεν είχε τον χρόνο να έρθει σε επαφή με το τι εστί πραγματικά Alexander McQueen. Αυτό ήταν εμφανές στο ντεμπούτο του για τον οίκο, ως ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του, που συζητήθηκε, που δίχασε και που έλαβε ανάμεικτες κριτικές -και δικαιολογημένα-, αλλά με πολύ διαφορετικό τρόπο από τις «κακές» κριτικές που λάμβανε ο McQueen όταν σόκαρε τον κόσμο με τα πάντα επαναστατικά shows του.

Όπως έγραψα όμως, είναι τρομερά δύσκολο να ακολουθήσεις τα βήματα ενός τέτοιου σχεδιαστή και μιας σχεδιάστριας που τον ακολούθησε, η οποία κατάφερε να τιμήσει την κληρονομιά του προσεκτικά (αποφέροντας ταυτόχρονα κέρδη στον οίκο που ανήκει στην Kering Group). Ο Seán McGirr έκανε ένα μέτριο ντεμπούτο για τη Fall 2024 συλλογή Alexander McQueen που παρουσίασε στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι, και η δική μου εξήγηση πάνω σε αυτό, είναι το γεγονός ότι έλειπε η εσάνς του McQueen απ’ αυτή.

Ήταν, βέβαια, πολλά τα εμπόδια σε αυτό το ντεμπούτο. Αρχικά, ο McGirr είναι ένας νέος σχεδιαστής που αν και έχει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό, με δουλειές στον οίκο JW Anderson, τον Dries van Noten και το Uniqlo, μεταξύ άλλων, με το δυνατό του σημείο να είναι ο σχεδιασμός ανδρικών ρούχων, δεν γνωρίζουμε την αισθητική του. Οπότε δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν αυτή η αισθητική συμπεριλήφθηκε στα ρούχα της συλλογής.

Έπειτα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε τις δυσκολίες που έχει ένας σχεδιαστής και ένας οίκος μόδας, την πίεση, αλλά και τις υψηλές προσδοκίες που έχει το κοινό από τις δημιουργίες του. Όταν ένας σχεδιαστής καλείται να εκπροσωπήσει την αισθητική ενός οίκου από την πρώτη του κιόλας δουλειά, πόσο μάλλον την αισθητική του Alexander McQueen που αποτελεί το «Ιερό Δισκοπότηρο» της μόδας, μια σπουδαία κληρονομιά που δεν μπορεί να «αγγίξει» κανείς, είναι τρομερά δύσκολο να ανταποκριθεί των προσδοκιών.

Υπάρχει πάντα «χώρος» και χρόνος που πρέπει να δίνεται στους σχεδιαστές για εξέλιξη και για εξοικείωση για τον νέο ρόλο που έχει αναλάβει. Θα χρειαστεί σίγουρα, να μελετήσει πολύ καλύτερα τα αρχεία του οίκου και δη, το έργο του McQueen, ώστε την επόμενη φορά να καταφέρει να φέρει το πνεύμα του σχεδιαστή και του οίκου, στις δημιουργίες του. Γιατί αυτό ήταν το βασικό πράγμα που έλειπε από τη Fall 2024 συλλογή που παρουσίασε στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι: η εσάνς του οίκου Alexander McQueen. Μιλώντας στον Τύπο στα backstage, ο McGirr δήλωσε ότι δεν ένιωσε φόβο για την πρόκληση που κλήθηκε να αναλάβει. «Νιώθω ότι μήνυμα του Lee McQueen που έφερε στον κόσμο, είναι τόσο επίκαιρο, πιο επίκαιρο από τότε», σχολίασε σχετικά.

Σε συνέντευξή του με την κριτικό Suzy Menkes, αναφέρει: «Όταν βλέπω τις γυναίκες στα shows του ’90, εκείνος έκανε το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που συνέβαινε στη mainstream μόδα. Τα μοντέλα έμοιαζαν στους ανθρώπους που βρίσκονται στο περιθώριο, τους outsiders. Αυτό είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ». Οι αναφορές του σχεδιαστή ήταν ξεκάθαρες. Για τη Fall 2024 συλλογή, εμπνεύστηκε από τη Spring 1995 συλλογή του σχεδιαστή, The Birds (που εμπνεύστηκε από την ομώνυμη ταινία του Alfred Hitchcock), μια συλλογή που πειραματίστηκε με τις «απλές γραμμές των ρούχων και την ιδέα μιας περιορισμένης σιλουέτας», όπως ανέφερε και ο ίδιος, αλλά και που ήταν ένα θαυμάσιο gender f*ck του ανδρικού ντυσίματος (έβαλε φούστες και τακούνια σε άνδρες μοντέλα).

«Προσπαθώ να ξεκινήσω πρώτα με την εσάνς του τι υπήρχε σε αυτή τη συλλογή και να το μεταφέρω μέσα από πιο πειραματικές ιδέες». Παραδέχτηκε βέβαια, ότι δεν είχε πολύ χρόνο να εμβαθύνει στα αρχεία της συλλογής, γι’ αυτό και οι αναφορές από την παλαιότερη κολεξιόν του McQueen, δεν ήταν τόσο σωστά εκτελεσμένες. Ξεχωρίζουν το φωσφοριζέ, lime green-yellow χρώμα που είδαμε σε κάποια από τα looks αλλά και η T-chain αλυσίδα που συνόδευσε πολλά από τα σύνολα και που χρησιμοποιήθηκε με τέτοιο τρόπο σε φορέματα, ώστε να τιμάει λίγο καλύτερα την αισθητική του McQueen.

Αλλά αυτό που, κατά τη γνώμη μου, έκανε τη συλλογή μια όχι και τόσο καλή αρχή για τον σχεδιαστή, ήταν το ύφος των ρούχων γενικότερα που φαίνεται να είναι επηρεασμένο περισσότερο από τη δουλειά του με άλλους σχεδιαστές (όπως τον JW Anderson), παρά από τον Lee McQueen. Αυτό δημιούργησε ένα χάσμα ανάμεσα στον McGirr και την αισθητική του οίκου, που παρουσιάστηκε και στα ρούχα της συλλογής, όπως τα γούνινα και πλεκτά looks με τους τεράστιους ψηλούς και άκαμπτους γιακάδες που έκρυβαν τα πρόσωπα των μοντέλων.

Έπειτα, ήταν τα cape dresses σε animal prints που δεν θύμιζαν καθόλου δημιουργίες του οίκου. Τα πανωφόρια και κάποια menswear looks ήταν το πιο δυνατό του σημείο, και επιβεβαιώνουν την εμπειρία του στη δημιουργία ανδρικών ρούχων, με κάποια δερμάτινα jackets με καρφιά και τις δερμάτινες καμπαρντίνες να ξεχωρίζουν σε μια συλλογή χωρίς συνοχή. Και αυτό ήταν αναμενόμενο, μιας και η σχέση του McGirr με την αισθητική του οίκου και κυρίως την πολύτιμη κληρονομιά του Alexander McQueen, πρέπει να δουλευτεί πολύ.

Ο σχεδιαστής πρέπει να μελετήσει πολύ την ιστορία του οίκου και να βρει ένα τρόπο να παρουσιάσει τη δική του ματιά μέσα από τα ρούχα του. Το ντεμπούτο του μπορεί να μην ήταν πετυχημένο, αλλά είναι σημαντικό να δίνουμε τον χώρο και τον χρόνο στους δημιουργούς να βρουν τα πατήματά τους. Και αυτό ακριβώς χρειάζεται να κάνει ο σχεδιαστής.

 

Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι: Στο show Mugler, η γυναίκα είναι πάντα στο επίκεντρο

«Ο στόχος είναι να απελευθερώσεις τον εαυτό σου και να αφήσεις τον εαυτό σου να σε συνεπάρει το ρεύμα, το οποίο είναι ένα πραγματικά όμορφο πράγμα όταν συμβαίνει», σχολιάζει ο Casey Cadwallader για τη Fall 2024 συλλογή που παρουσίασε στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι.

Ο σχεδιαστής ξέρει πώς να κλέψει την παράσταση και πώς να διοργανώσει ένα δυναμικό οπτικοακουστικό show, που παρουσιάζει τη μόδα του σήμερα. Μέσα από ένα εντυπωσιακό act, ο οίκος παρουσίασε τη νέα του συλλογή στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι, στο κλειστό γήπεδο ενός σχολείου. Σε ένα πολύ απλό, σκοτεινό χώρο που περιλάμβανε ένα «παιχνίδι» με σκιές, όπου μέσω μιας κουρτίνας, αναδεικνύονταν η σιλουέτα του κάθε μοντέλου πριν βγει να περπατήσει στην πασαρέλα.

Με κάμερες και drones να ακολουθούν τα μοντέλα παντού και τη μουσική στη διαπασών, οι καλεσμένοι ήταν σαν να βρίσκονται στα γυρίσματα ενός βιντεοκλίπ. Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τον σχεδιαστή, ο στόχος του δεν ήταν η επίδοση των μοντέλων στο show, αλλά κατά πόσο εκφράζουν δυναμισμό μέσα από τα ρούχα που τους φόρεσε.

«Το σώμα που κινείται αποτελεί πάντα τη βάση της μόδας, και έχει να κάνει περισσότερο με την προσωπική δύναμη», σχολιάζει σχετικά ο Casey Cadwallader. «Η performance προκύπτει από την αυτοπεποίθηση. Αυτό που έχει ενδιαφέρον, είναι ο τρόπος που σκεφτόμαστε τα ρούχα μέσα από τους ανθρώπους που επιλέγουμε για το show μας και κατά πόσο είναι έτοιμοι να δεχθούν και να αγαπήσουν αυτή την πρόκληση που τους δίνουμε», συνεχίζει.

Τα λόγια του σχεδιαστή, περιγράφουν άψογα την παρουσίαση της Fall 2024 συλλογής, που είδαμε στην Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι. Τα μοντέλα πόζαραν πίσω από την κουρτίνα η οποία έδειχνε τη σιλουέτα τους, πριν βγουν στην πασαρέλα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ο θεατής έχει την ευκαιρία να δει για πρώτη φορά το ρούχο, μόνο μέσα από τη σιλουέτα του και να φανταστεί πρώτα, τι πρόκειται να δει. Μέσα από τα κρόσσια, λοιπόν, τους τονισμένους ώμους, τις καμπυλωτές σιλουέτες, τα ασύμμετρα κοψίματα και τις διαφορετικές υφές στα ρούχα (από το βελούδο μέχρι το δέρμα), μπορούσε κανείς να αντιληφθεί το ένδυμα διαφορετικά, προτού το δει κανονικά.

«Τα πάντα είναι τονισμένα. Τα πάντα ξεκινούν από μια καμπύλη και καταλήγουν σε μια γωνία», σχολιάζει ο σχεδιαστής ο οποίος έδωσε νέα έννοια στην κίνηση των ρούχων, μέσα από αυτό το «εφέ» που δημιούργησε με την κουρτίνα. «Όλα έχουν κοπεί με μια τρελή λογική, αλλά την ίδια στιγμή τα ρούχα δημιουργούν αυτούς τους απελευθερωμένους όγκους και δυναμισμό».

Στη συλλογή, βλέπουμε λοιπόν, τη signature αισθητική της γενιάς στην οποία έχει εισέλθει ο οίκος Mugler με τον Cadwallader, με τα σακάκια με τους τονισμένους ώμους, τις ολόσωμες σαν-δεύτερο-δέρμα φόρμες και τα τολμηρά cuts σε φορέματα και φούστες να μάς υπενθυμίζουν ότι στόχος του σχεδιαστή είναι να κάνει τη γυναίκα να νιώθει σέξι. Παρ’ όλα αυτά, είδαμε και καινούργια στοιχεία στις δημιουργίες του, ο οποίος μας σύστησε στα prints, τα οποία βασίστηκαν σε πίνακες τις Αμερικανίδας ζωγράφου, Ambera Wellman. Όλα αυτά, έκαναν τη συλλογή ακόμα πιο φρέσκια και γεμάτη με ωραία μηνύματα: μια δυναμική γυναίκα (που λαμβάνει δύναμη και από τα ρούχα που φοράει), είναι ασταμάτητη.

Για να εκπληρώσει βέβαια, απόλυτα αυτό το όραμα, ο σχεδιαστής βασίστηκε για ακόμη μια φορά στο ταλέντο και την παρουσία δυναμικών γυναικών του χώρου, που παίζουν τεράστιο ρόλο στην επιτυχία των shows του. Από την Eva Herzigova, την Kristen McMenamy και την Irina Shayk μέχρι και τα curvy μοντέλα Precious Lee και Paloma Elsesser, ο σχεδιαστής εκφράζει τον θαυμασμό του για το γυναικείο φύλο μέσα από δυναμικές γυναίκες.

«Έρχονται και μου λένε: Τι θέλεις να κάνω; Αυτό δείχνει ένα πνεύμα ευφορίας το οποίο είναι κάτι που θαυμάζω τόσο πολύ. Άνθρωποι που είναι τόσο γενναίοι και άνθρωποι που θέλουν να ξεχωρίσουν». Ε, λοιπόν, με αυτές τις δυναμικές παρουσίες στην πασαρέλα, ο οίκος Mugler κατάφερε για ακόμη μια φορά να ξεχωρίσει, δίνοντας τη δύναμη πίσω στις γυναίκες.